Dimitri woont in België en werkt in Congo: “Het is boeiend om twee totaal verschillende culturen te kunnen ervaren”
Hij droomde, zocht en vond: een glansrijke carrière in het buitenland. Dimitri Moreels (48) teelt chiazaad en koffie- en cacaobonen op verschillende plekken in Afrika. “Ik reis over en weer tussen Congo en België. Het is een manier van leven die ik niet meer zou kunnen missen.”
Dimitri (48) woont in België, maar werkt in Congo: “Het ondernemende heeft altijd in mij gezeten, als klein kind bakte ik koekjes en verkocht ze op straat, later kocht ik brommers aan die ik dan herstelde en opnieuw verkocht. Mijn studie internationale betrekkingen had niets te maken met mijn commerciële kant, maar de interesse voor het buitenland heb ik van huis uit meegekregen. Mijn vader (voormalig minister en oorlogschirurg Réginald Moreels, red.) werkte heel vaak in het buitenland, vooral in Afrika.
Dat trok mij ook aan, maar ik ben de zakelijke kant opgegaan en startte COPAK, een bedrijf in natuurlijke grondstoffen. Makkelijk was het niet, ik heb lange tijd een tweede job gehad om het bedrijf te laten groeien.”
“Ik kwam in Oost-Congo terecht, omdat mijn belangrijkste product ervandaan komt: kinine. Kinine wordt onder andere gebruikt om malaria te bestrijden, maar we kennen het ook van gin-tonics. De zaken gingen goed, er kwam een tweede bedrijf en we breidden ons terrein uit naar Papoea-Nieuw-Guinea en Madagaskar. We telen en verwerken onder andere chiazaad, koffie- en cacaobonen.
Twee jaar geleden ben ik dan nog een ander bedrijf begonnen in Oost-Congo: een chocoladefabriek aan het Virunga National Park, samen met chocolatier Dominique Persoone. Het concept van de fabriek behelst meer dan alleen productie en verkoop. Het gebouw staat aan de rand van het Virunga-park, een gebied dat veel problemen kent door stropers, illegale houtkap en rebellenbewegingen. We proberen de mensen een perspectief te bieden door ze tewerk te stellen en een inkomen te bieden.”
Ik leef in twee werelden. Daardoor heb ik steeds een uniek perspectief op de dingen
“Intussen werd tijdens de coronaperiode duidelijk dat de Congolese bevolking dol was op onze chocolade. In plaats van het naar het buitenland te exporteren, werd alles opgekocht door de Congolezen zelf. De cirkel is dus rond: we creëren een Congolees product met Congolese grondstoffen, door en voor Congolezen gemaakt. De winst wordt geherinvesteerd in het park en in de lokale gemeenschap, we verdienen er zelf geen geld aan. De zaken gaan overigens zo goed dat we een tweede chocoladefabriek aan het bouwen zijn om de productie te verhogen.”
“Een deel van mijn leven ligt dus in Congo, maar ik woon er niet permanent. Ik reis heen en weer naar België, ik heb hier tenslotte ook nog een gezin. Telkens als ik naar Congo vertrek, voel ik de reiskriebels, maar dat geldt ook als ik terugkeer. Ik leef in twee werelden en dat heeft het voordeel dat je letterlijk afstand kunt nemen en de zaken in een ander perspectief kunt bekijken. Het is ook boeiend om twee totaal verschillende culturen te ervaren, dat is een echte meerwaarde. Het is een manier van leven die ik niet meer zou kunnen missen.”
Tekst: Joanie De Rijke.
Meer getuigenissen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier