Twee-eiige tweeling Nicoline & Eveline beginnen hun dag met een telefoontje met elkaar

Goele Tielens

21 jan 2020

Ze lijken als twee druppels op elkaar en delen al hun geheimen, maar hoe is het nu écht om tweeling te zijn. Wij vroegen het aan Nicoline en Eveline. “We zien elkaar niet de hele tijd, maar bellen dagelijks”.

“Grappig hoe de mensen ongemakkelijk worden wanneer ze doorhebben dat ze de verkeerde zus vasthebben. Maar goed dat ze ons nog nooit van overspel hebben beschuldigd ( lacht)”

Eveline: “Het is fijn dat we dit interview kunnen doen, want eigenlijk spreken we veel te weinig af. We zien elkaar maar zo’n twee keer per maand.”

Nicoline: “Al verandert dat niets aan onze band. We bellen dagelijks, ik neem zelfs ’s ochtends mijn telefoon op voor Eveline, dat doe ik niet voor anderen hoor ( lacht). Ik kan mij zelfs niet inbeelden dat ik een dag niets hoor van Eveline. Zij is ook de enige die mij ongezouten haar mening durft te geven.”

Eveline: “Als ik iets koop, wil ik altijd de mening van Nicoline. Ik vind het heerlijk dat we niets hoeven te verbloemen. Dat is anders dan vroeger: wij hebben als kind heel veel ruziegemaak.”

Nicoline: “Onze ouders waren zelfstandig en werkten heel veel, en we hadden geen andere broers en zussen, dus waren altijd samen. We groeiden op in een dorp met maar één school en één klas, dus hoewel we dat liever niet wilden, zaten we toch altijd samen. Dan krijg je al eens ruzie natuurlijk.”

Eveline: “Daarna zaten we samen op internaat en gingen we allebei Handelswetenschappen studeren. Na onze studies volgde er een soort van natuurlijke pauze. We hadden zeker geen ruzie, maar hadden even afstand nodig om onszelf te ontdekken. Ik ging werken in Brussel en samenwonen met mijn lief, terwijl Nicoline koos voor Kortrijk. Ik denk dat dat ons wel deugd heeft gedaan.”

Nicoline: “Die tijd voor onszelf was inderdaad goed. En hoewel we daarna voor dezelfde werkgever werkten, doen we nu elk ons eigen ding. Al zijn er bepaalde levensfases die je samen doormaakt. Zo zijn onze twee kinderen allebei negen en twaalf.”

Eveline: “We hadden elkaar niet verteld dat we voor een kindje gingen, maar waren er allebei mee bezig. Nicoline was beide keren als eerste zwanger, en dat stak toch wel even. Ik was dan ook nog heel misselijk die eerste zwangerschap, dat had zij niet.”

Nicoline: “Ja, ik was allebei de keren eerst, maar ik vond het vooral zalig om samen zwanger te zijn. We zijn ook niet jaloers en gunnen elkaar alles. Natuurlijk vergelijk je weleens, maar dat komt ook omdat andere mensen dat altijd doen. Zo was ik altijd de iets dikkere van de twee en had ik altijd iets lagere punten dan Eveline.”

Eveline: “Maar dat verschil was verwaarloosbaar. Als ik nu zie hoe Nicoline haar bedrijven runt met haar man, ben ik zo trots. Het grootste nadeel aan tweeling zijn? We werden altijd gezien als één geheel, de mening werd gevraagd aan ‘de tweeling’, niet aan ons afzonderlijk.”

Nicoline: “Kleding was ook wel een nadeel: tot ons twaalfde moesten wij dezelfde kleren dragen. Daarna kochten we dingen nog wel dubbel, maar droegen we ze op verschillende momenten. En daarna deden we allebei gewoon ons eigen ding.”

Eveline: “Maar het grappige is, dat we wel allebei dezelfde smaak hebben nu. Vaak kopen we hetzelfde zonder dat we het van elkaar weten. Toen ik in de zomer in een pashokje stond en twijfelde aan een jurkje, stuurde ik een foto naar Nicoline. Ik kreeg een selfie terug.”

Nicoline: “Ik stond gewoon op hetzelfde moment in een ander filiaal hetzelfde jurkje te passen. Hilarisch!”

Eveline: “Papa kan ons nog steeds moeilijk uit elkaar houden en noemt ons steevast ‘zus’. Hoewel we een twee-eiige tweeling zijn, vergissen de mensen zich vaak. Ik krijg regelmatig een begroeting, kus of knuffel als ik op straat loop, van iemand die denkt dat ik Nicoline ben.”

Nicoline: “Grappig hoe de mensen ongemakkelijk worden wanneer ze doorhebben dat ze de verkeerde zus vasthebben. Maar goed dat ze ons nog nooit van overspel hebben beschuldigd ( lacht).”

Eveline: “Ach, die gekke dingen maken het natuurlijk wel extra leuk. En ik ben blij dat we elkaar hebben en dat ook onze kinderen het zo goed met elkaar kunnen vinden.”

Nicoline: “Dat is echt tof. En misschien moeten we nu meteen een datum prikken voor dat dagje shoppen, want anders komt het er nooit van.”