Kristel lijdt aan tinnitus: “Dankzij meditatie en mindfulness leerde ik de pieptoon anders bekijken”
Oorsuizingen. Voor wie er geen last van heeft, lijkt het een futiel verschijnsel. Maar tinnitus kan zo ingrijpend zijn dat het mensen tot wanhoop drijft. Toch is er ook goed nieuws: je hoeft je leven er niet door te laten bepalen. Kristel (46) leerde met haar tinnitus leven: “Ik kan het nu beter relativeren.”
“Tien jaar geleden kreeg ik tinnitus. Mijn gezondheid was destijds niet al te best, ik volgde een hormoon-behandeling en was heel moe. Misschien was dat de oorzaak, ik weet het nog altijd niet. Op een nacht werd ik wakker met een pieptoon in mijn oor. Het leek op morsetekens, het was geen aanhoudende tuut, maar een onderbroken geluid. In het begin dacht ik dat het wel zou overgaan, maar toen dat niet het geval bleek te zijn, had dat zware gevolgen voor me.
De nachten waren een ramp, omdat ik niet of nauwelijks kon slapen en er paniekaanvallen door kreeg. Dat was heel ontwrichtend. Er waren periodes dat ik niet kon werken, omdat ik ontzettend moe en gestresseerd was. Op den duur ben ik overgegaan op medicatie. Het kon niet anders. Ik nam angstremmers, die hadden een kalmerende werking. Het lukte om weer een paar uur per nacht te slapen, waardoor ik weer helderder kon denken en me kon concentreren op hoe ik verder moest met die tinnitus.
De daaropvolgende jaren sliep ik met een ventilator naast mijn bed. Het geluid overstemde mijn tinnitus, zo kon ik slapen. Inmiddels heb ik die ventilator niet meer nodig. Ik heb geleerd om meer ontspannen om te gaan met de tinnitus. Dat heeft jaren geduurd, waarin ik naar verschillende artsen ging, mindfulness en meditatie volgde. Ik benader het nu anders, bekijk het rustiger en maak er minder een drama van. Ook ben ik bewuster en gezonder gaan eten, voor mijn algemene gezondheid. Dat bleek ook een positieve invloed op mijn tinnitus te hebben.
Ik concentreer me op de goede dingen die mijn gehoor me brengt: muziek, fijne gesprekken. Die tinnitus neem ik erbij
Wat ook hielp, was dat ik in de loop der jaren gewend raakte aan de tuut in mijn oren. De tinnitus was zo in mijn leven geïntegreerd dat ik hem niet meer opmerkte, alleen als ik eraan dacht. Tot het drie maanden geleden plots weer erger werd. Waarom weet ik niet. Nu probeer ik opnieuw te zoeken hoe ik kan slapen. De ene nacht gaat het beter dan de andere. Met ademhalingsoefeningen, een achtergrondgeluid van de computer dat mijn tinnitus overstemt en slaapmiddelen lukt het min of meer. Maar ik kan het beter relativeren, raak niet meer in paniek.
Er zit geen constante in de tinnitus. Misschien is het volgend jaar weer anders. Die gedachte helpt. Ik concentreer me op de dingen die me wel lukken in plaats van wat er niet kan. Het gehoor brengt me veel goede dingen; mooie muziek, goede gesprekken, interessante podcasts. Die tinnitus is er ook een deel van, dus die neem ik erbij. Maar ik laat het niet meer overheersen.”
Tekst: Joanie de Rijke.
Meer getuigenissen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier