Limburgs fotograaf Rob Walbers (37) exposeert op dit moment met de fotoreeks ‘No Ma(n)d’s Land’ in zijn geboortedorp Overpelt. Dat is uitzonderlijk, want eigenlijk woont en werkt hij in Japan. In het land van de rijzende zon leerde hij acht jaar geleden de Japanse Asuka (36) kennen. Op een underground rockfeestje.
Rob: “Tijdens dat feestje viel Asuka mij eigenlijk meteen op. Ze zong mee met de nummers die ik ook goed vond.”
Asuka: “En hij viel mij op omdat het zo ongewoon was op die plek een buitenlander tegen te komen (lacht). Ik ben toen op Rob afgestapt omdat ik een jaar in Australië had gewoond en mijn Engels nog eens wilde oefenen. Zo zijn we aan de praat geraakt.”
Rob: “En we zijn nooit meer gestopt. De schoonmaakploeg heeft ons letterlijk buiten moeten vegen. Ik vroeg haar of ze ons gesprek ook wilde verderzetten bij een koffie de volgende dag. En of ik dan een foto mocht maken van haar. Dat werkt altijd (lacht).”
Asuka: “Right! (rolt met ogen).”
Rob: “Omdat ik haar zo graag wilde terugzien, zette ik de week nadien een ‘persoonlijke shoot’ op in Japan, waarvoor ik haar als tolk boekte. Zo moesten we een week lang zij aan
zij samenwerken. Toen ik van mijn reis thuiskwam en mijn moeder vertelde over Japan, vroeg ze meteen: ‘En, wanneer verhuis je?’ I guess moms just know.”
Asuka: “Aanvankelijk zag ik geen toekomst met Rob. Ik wist België niet eens liggen op de wereldkaart!”
Rob: “Twee dagen na de shoot in Japan vroeg ik Asuka wat ze ervan zou vinden als ik naar Japan zou verhuizen. “Why not?”, zei ze spontaan. Toen wist ik dat het goed zou komen.”
Asuka: “Eigenlijk leerden we elkaar pas écht kennen in de maanden tussen de fotoshoot en Robs effectieve verhuis. We skypeten toen elke dag, wanneer ik opstond en hij ging slapen. De eerste maanden dat hij hier woonde waren wel niet zo makkelijk. Rob leefde in de stad Osaka, terwijl ik nog bij mijn ouders buiten de stad woonde. Tijdens de week was hij helemaal alleen.”
Rob: “Toen Asuka mij eindelijk mee naar huis nam, stelde ze mij aan haar vader voor als ‘een buitenlandse vriend die geïnteresseerd was in de Japanse cultuur’. Maar haar moeder had het wel meteen door! Zoals ik al zei: moms just know. ”
Asuka: “Toen ik Robs familie voor het eerst ontmoette in Overpelt, stonden ze mij op te wachten en hing er aan de gevel in grote letters: ‘Welkom Asuka’. Dat moment zal ik nooit vergeten.”
Rob: “En toen we enkele jaren later trouwden, was ik enorm aangedaan dat onze beide ouders elkaar in tranen vasthielden. Dat onze liefde hun wereld opent, is bijzonder hartverwarmend. Ondanks het feit dat ze niet kunnen communiceren zonder ons erbij, was er meteen een soort wederzijds begrip dat hen zonder woorden verbond.”
Asuka: “Soms vraag ik me wel af wat ik zou hebben gedaan als Rob niet verhuisd zou zijn. Of ik dan naar België zou zijn gekomen.”
Rob: “…En?”
Asuka: “Ik zou overal kunnen wonen. Zolang hij maar met mij mee verhuist.”
Meer straffe getuigenissen:
(Tekst: Emilie Plouvier | Foto: Duncan De Fey)
