Getuigenis: Nathalie voelde het meteen toen haar vriend haar had bedrogen
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, betekent bedrog niet per se het einde van een relatie. Nathalie vertelt hoe dat ene slippertje haar leven een positieve wending gaf.
Nathalie (33): “Toen ik Anthony ontmoette, was ik op slag verliefd. Zo’n mooie jongen, met heldere, blauwe ogen en donker haar... Ik kreeg geen genoeg van hem. Gelukkig was het wederzijds. In mijn hoofd stippelde ik onze toekomst al uit: we zouden trouwen in Italië, twee kinderen krijgen en een huis bouwen. Maar eerst moest hij me nog wel ten huwelijk vragen, natuurlijk. Ik wachtte geduldig af. We waren jong en hadden alle tijd van de wereld.”
“Anthony werkte toen nog als technicus bij een theaterhuis en moest tijdens de zomer drie weken mee op tournee naar het buitenland. Toen hij terug thuis kwam, gooide hij zijn rugzak op de grond in de gang, gaf me een kus op mijn wang en ging meteen een kop koffie zetten. Hij stond voor het koffieapparaat toen ik de keuken binnenkwam. Ik keek naar zijn rug en vond het vreemd dat hij daar zo stil voor zich uit stond te staren. Hij zag niet eens dat het lichtje van het apparaat inmiddels was aangegaan. Ik hoorde hem zuchten en toen wist ik het. Er was iemand anders. Ik kreeg een krop in mijn keel en vroeg hoe het was geweest, die drie weken in het buitenland. Hij draaide zich om, zag mijn ongeruste blik en kreeg tranen in zijn ogen. ‘Sorry, sorry, sorry...’ Hij nam me in mijn armen en ik begon zelf ook te huilen.”
“We gingen aan de keukentafel zitten en toen kwam het eruit: de laatste avond van de tournee had hij gekust met een van de actrices. ‘Alleen gekust?’ Nee dus. Ze waren all the way gegaan. Ik was meteen vies van Anthony, wilde hem niet meer aanraken. Hij bleef maar zeggen dat het hem speet, maar ik ben vertrokken naar mijn beste vriendin. Daar heb ik uren gehuild en geschreeuwd. Dit kon ons toch niet overkomen? Het perfecte koppel! ’s Avonds zag ik dat Anthony me 23 keer had proberen te bellen. Ik belde terug en hij vroeg waar ik was en of ik naar huis wilde komen. Ik twijfelde even, maar ben toch gegaan.”
“Het begin van de moeilijkste week van mijn leven. Vooral het tegenstrijdige advies dat ik kreeg van verschillende vrienden, was erg vermoeiend. Ik wilde Anthony zeker niet kwijt, maar ik had zo’n pijn, voelde me zo verdrietig. We hebben uren gepraat en gehuild. Hij vertelde me dat hij mij ook niet kwijt wilde, maar dat hij soms het gevoel had dat zijn leven al helemaal door mij was uitgestippeld. Dat het hem een beklemmend gevoel gaf en dat die misstap een soort ontsnapping was.”
“Het kostte me veel moeite om begrip op te brengen voor zijn standpunt, maar eigenlijk was die affaire het beste wat ons kon overkomen. Ineens werden we verplicht om al onze gevoelens op tafel te gooien, alle angsten en twijfels. Het zette me aan tot zelfreflectie: had ik dat écht gedaan? Anthony meesleuren in mijn droomscenario, zonder hem daarin te kennen? We zijn enkele weken min of meer uit elkaar geweest, maar uiteindelijk hebben we allebei beseft dat we niet zonder elkaar kunnen of willen leven. We zijn gegroeid als koppel. We praten nu veel meer en er is een soort kwetsbaarheid in onze relatie geslopen die er daarvoor niet was.”
Openingsbeeld: stockbeeld.
Meer straffe getuigenissen lees je hier:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier