Getuigenis: Nadia werd als kind misbruikt door haar oom

Feeling Redactie

26 jan 2022

Seks zou een van de geneugten van het leven moeten zijn, maar dat blijkt in de praktijk weleens tegen te vallen... Nadia (44) werd als kind verkracht door een oom. Vandaag doet ze haar verhaal over hoe het misbruik van haar oom een invloed had op haar seksuele ontwikkeling en hoe ze uiteindelijk een manier vond om haar trauma een plaats te geven in haar leven.

‘Seks associeerde ik met alles wat slecht en fout was’

“Tussen mijn achtste en mijn tiende ben ik seksueel misbruikt door mijn oom. Hij was de jongere broer van mijn moeder en woonde in bij mijn grootouders. Het begon tijdens een logeerpartij, toen hij ’s avonds mijn kamer binnenkwam onder het voorwendsel dat hij me lekker wilde instoppen. We hadden die dag stevig geravot in de tuin, en hij had me gekieteld tot ik bijna geen adem meer kreeg. Ik denk dat hij me ook tussen mijn benen kietelde, maar dat weet ik niet meer zeker. In ieder geval: die avond stopte hij me niet alleen in, hij kwam ook bij me liggen. Hij streelde me, fluisterde van alles in mijn oor, over hoe fijn we het toch hadden samen, en het duurde even voor ik begreep dat zijn aanrakingen wel erg ver gingen. Hij streelde me tussen mijn benen en trok toen mijn hand naar zich toe. Ik weet nog hoe ik schrok van zijn erectie, van de heftigheid waarmee hij mijn hand heen en weer liet gaan. En even later schrok ik van het kleverige spul dat tussen mijn vingers hing. Ik vond het vies, maar ik liet het gebeuren, ook de volgende keren.

Ik zou het niet in mijn hoofd gehaald hebben iets aan mijn ouders of grootouders te vertellen, want hij had me laten beloven dat het ‘ons geheimpje’ zou blijven. En hij drukte me op het hart dat niet alleen hij, maar ook iedereen anders ontzettend boos op me zou zijn als ik het zou vertellen. Ik schaamde me diep op een manier die niet uit te leggen valt. Dat het misbruik stopte op mijn tiende, had alles te maken met het overlijden van mijn grootmoeder. De logeerpartijtjes behoorden vanaf dat moment tot het verleden en de oom zag ik alleen nog op die onvermijdelijke familiemomenten – Nieuwjaar, huwelijken en begrafenissen – waarop ik hem zoveel mogelijk meed.

WAS IK DAN TOCH EEN ALLUMEUSE?

Ik denk dat ik de gebeurtenissen een tijd lang volledig verdrongen heb. Ik dacht er nauwelijks nog aan. Dat ik als tiener zo slecht in mijn vel zat, me voortdurend waardeloos voelde, bracht ik nooit in verband met wat er toen gebeurd was. Het leek ook niet zo uitzonderlijk. Ik was nu eenmaal een tiener, en die worstelen wel vaker met zichzelf en met hun veranderende lichaam. Ik had seksuele gevoelens, maar ik durfde er niet veel mee te doen. Het leek zo oncontroleerbaar allemaal, alsof dat gevoel de baas was over mij en niet andersom. Het leek ook zo slecht en fout, iets om me schuldig over te voelen.

Het was pas toen ik in mijn studententijd na een fuif met een jongen op mijn kot belandde, dat me iets duidelijk werd. We waren nogal dronken, hadden al wat gezoend, maar toen ik voelde dat hij een erectie had en verder wilde gaan, reageerde ik heftig. Het was pure angst en walging, en ik wilde hem zo snel mogelijk de deur uit werken. Het is toen op een heftige ruzie uitgelopen, waarin hij me verweet dat ik een allumeuse was – ik kende dat woord niet eens – en dat dat nog erger was dan een slet die het met iedereen deed. Hij greep me hard vast en drukte zich tegen me aan, terwijl hij mijn benen probeerde te openen. Dat hij me niet echt verkracht heeft, was dankzij één van mijn kotgenoten die op dat moment thuiskwam. Ik heb hem na die avond nooit meer teruggezien.

De schuldgevoelens kwamen in alle hevigheid weer opzetten. Ook al wilde ik het niet, ik dacht terug aan die oom, en kon alleen maar denken dat het allemaal mijn eigen schuld was geweest. Misschien was ik toen ook een allumeuse geweest. Misschien had ik niet zo wild moeten spelen, had ik gewoon ‘nee’ moeten zeggen op het moment dat hij me tussen mijn benen aanraakte. Hij was immers geen slechte man, stond goed aangeschreven in de familie. Dat hij dan toch zoiets met mij had gedaan, moest wel betekenen dat ík slecht was, toch?

BLOED, ZWEET EN TRANEN

De paar relaties die ik in de jaren die volgden met jongens had, stopten telkens wanneer het stadium van de hevige verliefdheid voorbij was. Toen was de houdbaarheidsdatum van hun geduld ook meestal verstreken. Ik probeerde telkens weer seks met hen te hebben, niet omdat ik het zelf wilde, maar omdat zij ernaar verlangden. Maar ik bleef blokkeren en raakte in paniek bij het voelen van een harde penis, gecombineerd met strelingen. Wat me nog het meest verwarde, was dat ik wel seksuele opwinding voelde en ook seksuele fantasieën had. Alleen wist ik niet wat ik ermee aan moest, want de associatie met alles wat slecht en fout was, bleef koppig hangen.

Karel, de man met wie ik vijftien jaar geleden getrouwd ben, heeft ontzettend veel geduld met me gehad. Het heeft ons bloed, zweet en tranen gekost om stappen te zetten in de richting van een bevredigend seksleven. Van een seksleven tout court. Met veel vallen en opstaan, veel voorzichtig advies van onze seksuologe ook, hebben we ontdekt hoe het wel kan werken. En misschien is het emotionele opruimwerk daarbij nog belangrijker geweest dan het ‘oefenen’ in seks. Afrekenen met de schuldgevoelens, doordrongen raken van de gedachte dat het niet aan mij lag, heeft me jaren gekost. Parallel daarmee, of eerder overlappend daarmee, werkten we aan het lichamelijke aspect.

LACHEN EN HUILEN, DIE EERSTE KEER

Ik durf te zeggen dat het nu vrij goed gaat op seksueel vlak, maar er blijven altijd kleine weerhaken. Hij weet bijvoorbeeld dat ik er een hekel aan heb als hij me dingen in het oor fluistert, terwijl hij tegen me aan ligt. Dat blijft een moeilijk punt. Stap voor stap kon ik eraan wennen naakt bij hem te zijn. En stap voor stap leerde ik ook een penis in erectie niet langer als een bedreiging te zien. Hij weet dat ik hem nooit manueel zal bevredigen. Hij weet ook dat ik liever met dan zonder condoom vrij, omdat ik nog altijd niet zo tuk ben op sperma. Hij heeft me ook altijd gerespecteerd als ik aangaf dat ik het moeilijk kreeg, al moet dat voor hem soms bijzonder frustrerend geweest zijn. Het voelde als een bevrijding, voor hem én voor mij, de eerste keer dat hij me mocht strelen zonder dat ik verkrampte. Voelen hoe zijn handen me opwonden, toelaten dat hij mijn lichaam verkende met zijn mond en tong. Die tong, dat was een ontdekking (lacht). Het was dan ook toen hij me oraal stimuleerde dat ik voor het eerst in zijn bijzijn klaarkwam. Het was lachen en huilen tegelijk toen dat lukte. Bij allebei.

Als je seksueel misbruikt bent, heb je zo sterk het gevoel dat er van alles mis met je is, dat je in wezen slecht en waardeloos bent. Daar nog eens een partner bovenop die je verwijten maakt om een teleurstellend of onbestaand seksleven: dat moet ellendig zijn. Ik besef elke dag dat ik ontzettend veel geluk heb gehad op dat vlak.”