S.O.S. eerste hulp bij ’telefoonangst’: waarom we zo bang zijn om te bellen. En wat eraan te doen

Toch even een half uurtje zweten vooraleer je dat belangrijke telefoontje ein-de-lijk durft plegen, je best friend liever ‘appen’ dan met een telefoontje verblijden en ook de pizzakoerier liever Deliveroo-matig tot aan je deur laten rijden, dan rechtstreeks per telefoon een bestelling voor twee pizza Hawaï te plaatsen.. wie kent het niet? Erg veel mensen zijn als de dood om een belletje te plegen. Maar hoe komt dat eigenlijk, en vooral ook: wat doen we eraan?

Waarom we bang zijn om te bellen

Een gevoel van vreugde overvalt ook steevast jou wanneer je na 120 angstige seconden dan toch op iemands voicemail terechtkomt (oef zeg!) in plaats van dat die persoon daadwerkelijk zijn telefoon opneemt (stel je voor..)? Wel, je bent zeker niet alleen. Erg veel mensen hebben wat je noemt last van ’telefoonvrees’.

Die angst heeft weinig te maken, met het kleine – en absoluut – ongevaarlijke apparaatje zelf, dan wel met het onbekende dat erachter ligt, namelijk: zal de persoon die je belt wel opgezet zijn met je telefoontje? Wie zal je aan de lijn krijgen? Zal je wel uit je woorden geraken? En zal je eigenlijk wel op de juiste plek terechtkomen? Al die blinde vragen, waarop we het antwoord niet op voorhand weten, maar die onbewust toch door ons hoofd razen, verlammen ons in onze opzet om te bellen.

Slecht nieuws-fobie

Naast het zelf op touw zetten van een telefoontje, zijn we bovendien ook best een beetje panisch voor het ontvangen van inkomend gesprek. Dat heeft dan weer te maken met een soort fobie voor slecht nieuws: want, met alle moderne communicatiemogelijkheden die er vandaag ter onzer beschikking staan – denk: WhatsApp, Messenger, email, sms, etc. – wie belt er dan immers nog?

Iemand die de moeite neemt om effectief zijn telefoon te gebruiken om een écht, bijna real-life gesprek aan te gaan, die móét wel met slecht nieuws bellen – zo luiden de alarmbelletjes in ons hoofd althans alvast, wanneer we nog maar een naam – of erger nog een anoniem nummer – op ons mobiele schermpje zien verschijnen.

Onderzoek wijst uit dat het vooral verlegen mensen zijn of mensen met een laag zelfbeeld, die het meest met bovenstaande angsten af te rekenen krijgen.

Stoor ik niet?

Dat we bang zijn voor het onbekende, of voor slecht nieuws, daar valt natuurlijk nog iets voor te zeggen. Waarom we ook best terughoudend staan tegenover het opbellen van onze beste vriendin, een collega of soms zelfs onze zus of moeder, dat is een groter vraagteken. Die angst heeft dan weer meer te maken met het bescheiden karakter van de meeste mensen: vaak vrezen we dat de persoon die we gaan bellen, op dat moment geen tijd heeft voor ons telefoontje en iemand storen in zijn dagelijkse bezigheden is wel het laatste dat we willen doen.

Omdat een telefoontje best invasief is – ten opzichte van een berichtje, mailtje of een WhatsAppje, dat je immers kan beantwoorden wanneer je dat zelf wil – kiezen we vaak dan ook maar voor een van die minder dwingende opties.

S.O.S. telefoonangst: hoe raken we ervan af?

Je angst voor het onbekende overwinnen, is natuurlijk geen sinecure, maar vooruitgang is best mogelijk als je het in kleine stapjes aanpakt. Een eerste belangrijkse stap is vooral: zeg niet nee! Wanneer er een oproep van een onbekend – of zelfs van een bekend nummer in sommige gevallen – binnenkomt en je hebt je gsm toch binnen handbereik, neem dan eens wél van de eerste keer op.

We vragen je niet om meteen uit te groeien tot ’s werelds meest assertieve callcenter-adept of om te bellen wanneer je daar zelf niet bijster veel tijd voor hebt, maar wanneer het eigenlijk wel kan, en enkel angst je ervan weerhoudt om op te nemen, doorbreek die vicieuze cirkel dan. Je zal zien dat een inkomende oproep je na verloop van tijd al véél minder nerveus maakt, want jawel, boutade maar waarheid: oefening baart kunst.

Tot slot nog een paar extra telefoontips voor daarna:

• Je bent bang voor telefoontjes naar een organisatie, een bedrijf of een officiële instantie over een onderwerp waarover je vreest dat je expertise niet zo groot / niet groot genoeg is. Dijk die angst dan in, door je voldoende voor te bereiden: stel een gespreksplannetje op voor jezelf. Lijst op welke vragen je wil stellen – en schrijf eventueel zelfs op hoe je het gesprekje precies wil starten, zodat je ook daar alvast niet plots in paniek slaat en onsamenhangende onzin gaat uitkramen.
• Het klinkt misschien een beetje stom, maar oefen je telefoongesprek al eens op voorhand! Overloop je stappenplan en maak echt al zinnetjes in je hoofd.
• Tot slot: als je ook na een deftige voorbereiding nog steeds met het angstzweet in de handpalmen staat, bedenk dan even dat de persoon aan de andere kant van de lijn ook maar een mens is, die je vast graag aan de lijn krijgt. Wat is nu het ergste dat kan gebeuren? Precies, niet veel toch.

Lees ook:

• 7 signalen dat je risico loopt op een seksloos huwelijk 
• De échte reden waarom je te veel eet (en daar niet gelukkiger van wordt) 
• 3 tips tegen burn-out van neuropsychologe Elke Geraerts