Nieuwe vijftigers: keuvelen over friends with benefits
Hélène Van Herck en Ann Lemmens gaan in hun boek ‘Midlife Kick’ dialoog over de levensvragen die de nieuwe vijftigers bezig houden. Drie dagen lang praten ze alvast op feeling.be. Vandaag hebben ze het over friends with benefits.
HÉLÈNE: Het was gisteravond weer zover. Tijdens een etentje met vrienden werd er enthousiast gefantaseerd over samen oud worden. Sommigen van hen ken ik al sinds mijn puberteit. ‘Hey, dat samen ouder worden lukt al aardig, toch?’ roep ik tussendoor. Ja, dat is waar, we ontmoeten elkaar al een paar decennia met grote regelmaat en hebben elkaars leven meebeleefd. We hebben samen de kaap van de vijftig gerond, je kunt dus van een stevige basis spreken. Mijn dierbare vrienden zijn ondertussen familie, mijn hartsvriendinnen zijn mijn zussen. En mijn broer, dat is mijn allerbeste vriend.
Ik denk dat we rond de dertig waren, toen we het er voor het eerst over hadden. Het plan om een groot kasteel te kopen om samen onze oude dag te vieren en voor elkaar te zorgen. Oh ja, met een zwembad, een sauna, een biljartzaal, een grote bibliotheek, een discotheek, een racecircuit, een atelier, een open haard in elke kamer, een bar, een butler en een kok. En niet te vergeten, een knappe verpleegster en een bink van een verpleger. Hoe een doorsneedag en -avond er zouden uitzien? Slappe lach gegarandeerd.
Ondertussen veranderde de locatie al verschillende keren, het mag ook een groot landhuis zijn, een dorpje in de Provence, een eigen cruiseschip of elk een etage in hetzelfde flatgebouw in New York. Toen ik opperde om te emigreren naar Mars bleek dat een planeet te ver.
Geef mij maar drama, drukte en het overweldigende van vriendschap, afgewisseld met stilte, liefde, het verwonderen en bewonderen, het oeverloos kletsen en praten over van alles en nog wat
Het blijft een mooi plan om je vrienden in de buurt te hebben bij het ouder worden. Groepswonen of cohousing is populair. Onze grootouders bleven vaak in de buurt van hun ouders, broers en zussen wonen. Families zorgden samen voor jong en oud. Wij gingen uit rebellie zo ver mogelijk van onze ouders wonen. We waren vrijgevochten en o zo zelfstandig en hechtten veel belang aan individualisme. Serieus, je bleef toch niet onder de kerktoren hangen? Geen sprake van!
Familie of vrienden, it’s all in the mix. Je omringen met mensen die het goed met je voorhebben, is belangrijk. En foert met al wie je een slecht gevoel geeft. Het is niet omdat je ooit close was dat dat voor altijd is, en een bloedband is niet heilig. We evolueren elk op onze eigen manier en soms raak je elkaar onderweg kwijt. Vroeger kon je met gemak een pak nonsens en onzin erbij hebben, nu spring je veel bewuster om met de vraag met wie je je kostbare tijd wilt delen.
Je hebt het zo in de smiezen als een van je beste vriendinnen weer iets stouts heeft gedaan. De verboden liefdes, minnaars, onenightstands, vakantieliefdes, dates met een plusje... we maken het allemaal mee en lachen om het leven.
Blijkbaar zijn vrienden met wie je een geschiedenis hebt, goed voor je gezondheid. Ze maken je gelukkiger op latere leeftijd. Wat geniet ik van mijn vrienden die mijn vader gekend hebben, die bij ons thuis kwamen spelen en logeren, die mee met ons gezin op vakantie gingen. En hoe leuk is het om met mijn vriendinnen herinneringen op te halen aan onze vakanties zonder ouders, met foto’s van knappe vakantielieven ter illustratie. Het feit alleen al dat zij getuige waren van al mijn amoureu- ze escapades... priceless.
Het gesprek aan tafel ging dus verder over hoe we ons voordeel konden halen uit elkaar. Werd het geen tijd om de zoete vruchten te plukken van die eerste vijftig jaar en die te delen met elkaar? Voor zover we dat al niet doen? Als we dan toch zouden gaan samenhokken, wat was dan – naast die waardevolle vriendschapsband – de extra inbreng en bonus?
Wat volgde was een hilarische opsomming van deugden en ondeugden. Het was duidelijk, we konden een vrijstaat oprichten en hadden de rest van de wereld niet meer nodig, nu nog een eigen cryptomunt... Crazy friends with benefits!
ANN: Niets zo plezant en comfortabel als vriendinnen te hebben die dateren uit je lagereschooltijd. Samen ouder worden, weinig tot geen geheimen hebben voor elkaar, alles begrijpen met een knipoogje, een handdrukje, een knuffel. Leve de smartphone. Bijna elke ochtend een berichtje naar en van je vrienden (m/v). Laten voelen dat je er bent, zelfs al heb je elkaar in maanden niet gezien. Vriendschap draait om kwaliteit.
Het vangnet van mijn vrienden is on-be-taal-baar. Dat is pas rijkdom in zijn puurste vorm. Ik ben gek op mijn vrienden en heb heel veel voor hen over. Zij zijn ook de enige constante in mijn leven. (Naast mijn kin- deren dan, maar met hen heb je sowieso een andere relatie.) Vrienden zijn er, gewoon zonder vragen of eisen. Ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat er mensen zijn die geen vrienden hebben. Geef mij maar drama, drukte en het overweldigende van vriendschap, afgewisseld met stilte, liefde, het verwonderen en bewonderen, het oeverloos kletsen en praten over van alles en nog wat. Hoe ouder je wordt, hoe meer je dit gezelschap waardeert. De job en collega’s vallen ooit weg, dan is het fijn als je je dagen kunt herstructureren in functie van je vrienden en familie.
Mijn beste vriendinnen maakten elke relatie, elke scheiding, elke geboorte, elk verdriet, elke vreugde mee. Ze kennen ook mijn kleinste kantjes. Samen delen we ook onze kleine en grote geheimen. Je hebt het zo in de smiezen als een van je beste vriendinnen weer iets stouts heeft gedaan. De verboden liefdes, minnaars, onenightstands, vakantieliefdes, dates met een plusje... we maken het allemaal mee en lachen om het leven.
Ook met de mannen in mijn leven ben ik erin geslaagd om een vriendschappelijke band te behouden. Met de een gaat dat iets beter dan met de andere. Maar we kunnen nog steeds door dezelfde deur. Ach, ons leven is te kort en ons landje te klein voor wraak en ruzie.
Samen oud worden, daar gaat het om. Jij en ik als krasse oudjes, die nog plannen hebben om iets te doen voor en met vijfennegentigplussers. Haha, we houden ons in evenwicht met stok en rollator en schuifelen verder door het leven. Willen we afspreken voor een Shuffle party? Blijven plannen maken, blijven doorgaan. Dat is ook de essentie van vrienden, van beste vrienden. Elkaar blijven inspireren. En je amuseren!
Jij hebt het over groepswonen. Ik ben er zeker van dat wij aanvoelen dat het een opkomende trend is. Mag het ook een building of een woontoren zijn met een prachtig uitzicht en een groot terras? En in die toren zitten dan mensen van allerlei slag, van familie en vrienden tot kennissen en leuke onbekenden. Buitenkomen en dan tegen ver- trouwde gezichten aanbotsen. Dagelijks je kopje koffie en een babbeltje. Coronation Street en EastEnders meet Neighbours, Will & Grace en Friends. Zo ziet mijn toekomstige paradijsje eruit.
Maar vanzelf rolt zo’n scenario zich niet uit, natuurlijk. Ik zal mijn idyllische en stille plekje op het platteland moeten inruilen voor de stad. Nu woon ik in een prentbriefkaart, omgeven door bossen, velden en bloemen. Maar ik ben er zeker van dat het stadsleven me meer kan bieden. Mensen, terrasjes, galeries, tentoonstellingen, winkels en markten. En de nabijheid van vrienden (m/v).
TIP VAN DE EXPERT: SHARING IS CARING
Blijf contact houden met je vrienden, kennissen, familie, buren. Durf onbekenden aan te spreken. Je zal verrast staan van het wederzijds – warm- effect. Hou altijd vrienden in de buurt met wie je kunt dansen, lachen, huilen en praten. Met wie je niet alleen zorgen en dromen, maar ook diensten
en kosten kunt delen. Mensen die zich over je ontfermen als dat nodig is. Die nabijheid vraagt om een nieuwe manier van denken en wonen, met creatieve ideeën en goede architecten. Een utopie is dat intussen niet meer. Er komen steeds meer inspirerende recepten tegen eenzaamheid, waarin gezellig samenleven en met elkaar oud worden centraal staan. Financiële voordelen inbegrepen.
