Lof voor de latrelatie: “Het is een vorm van ‘samenzijn’ die toch veel autonomie en vrijheid geeft”
‘We’d rather have someone to go out with than someone to come home to’. Dat antwoord kreeg socioloog Eric Klinenberg toen hij vrouwen vroeg waarom ze ervoor kozen om alleen te wonen. Steeds meer koppels in onze maatschappij kiezen voor een latrelatie. Living apart together is samenzijn, maar toch tijd voor jezelf hebben.
Lof voor de latrelatie
Ongeveer 1 op de 20 Vlamingen boven de 30 woont niet samen met zijn of haar vaste partner, en bij alleenstaande ouders is dat zelfs het dubbel. Kinderen uit een vorige relatie zijn dan ook vaak het grootste obstakel voor geliefden om onder één dak te gaan wonen. Maar ook de omgekeerde situatie is mogelijk. Katrien* (31) heeft al negen jaar een latrelatie met haar partner Jens*, en verwacht momenteel haar derde kind van hem. Toch blijven ze nog steeds op verschillende locaties wonen.
Katrien: “Jens en ik zijn allebei vrij koppig, en we waren geen van beiden bereid om bij elkaar in te trekken. Toen we aan kinderen wilden beginnen, hebben we uiteraard wel de optie overwogen om te gaan samenwonen, maar we voelden dat we het vooral deden omwille van de maatschappelijke druk, omdat het nu eenmaal zo hoorde. Ook de grootouders drongen erop aan. Maar toen we de knoop doorhakten en beslisten om het niet te doen, viel er een last van onze schouders. Tijdens de week zijn de kinderen voltijds bij mij, maar op woensdag komt Jens langs en in het weekend gaan we met z’n allen bij hem logeren. Hun geluk is onze prioriteit, maar ze hebben nooit anders gekend en vinden het prima zo. Voorlopig zien we geen enkele reden om ons systeem te veranderen. Jens en ik genieten van onze vrijheid en geven elkaar ademruimte. Er is een heel groot vertrouwen tussen ons, en ondertussen is ook de familie bijgedraaid. Iedereen ziet dat ons gezin op deze manier gelukkig is.”
De latrelatie wordt onterecht als minderwaardig beschouwd
Relatietherapeute Rika Ponnet: “De meest voor de hand liggende groepen van mensen met een latrelatie zijn jonge koppels die het nog te vroeg vinden om al te gaan samenwonen, en mensen die omwille van praktische omstandigheden zoals kinderen, lange afstand, carrières en dergelijke niet onder één dak leven. Maar er is ook nog een derde, kleinere groep. Dat zijn de koppels die erg op autonomie gesteld zijn en bewust kiezen om hun behoefte aan persoonlijke ruimte te laten doorwegen. Ook introverte mensen hebben soms een voorkeur om alleen te wonen. Het belangrijkste is dat die keuze door beide partners ondersteund wordt. Een latrelatie vergt heel specifieke vaardigheden, en er zijn inzet en goede afspraken nodig om het op lange termijn vol te houden. Sommige mensen denken dat je bij een relatie op afstand kunt genieten van het beste van twee werelden, dat het een combinatie is van het leven als vrijgezel en de voordelen van een partner, maar zo werkt het niet. Ook een latrelatie vraagt investering en engagement. Anderen beschouwen deze relatievorm nog steeds als halfslachtig of minderwaardig, maar dat is volkomen onterecht. In onze snel veranderende sociale realiteit is dit voor veel mensen de sleutel om op een gezonde manier samen te zijn.”
*Katrien en Jens getuigden anoniem. Tekst: Ans Vroom.
Meer over liefde & relaties:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier