Groei je dichter naar elkaar toe, of loop je liefst zo ver mogelijk weg? Wij vroegen ons af of dit virus ook relaties aantast en lieten koppels vertellen over hun gedeelde quarantaine.
Sandra (41) en Jeroen (55) herontdekten elkaar
Sandra en Jeroen wonen samen en hebben een zoontje, Wouter (4). Omdat Jeroen een risicopatiënt is en Sandra in het onderwijs stond, adviseerde haar huisarts aan het begin van de quarantaine dat Jeroen zich beter kon isoleren. “Maar dat was praktisch niet haalbaar”, zegt Sandra. “We hebben een groot huis met grote kamers waar niet overal een deur tussen zit. Bovendien heeft Jeroen nog drie andere kinderen uit een eerdere relatie. Die komen en gaan wanneer ze willen. We besloten dat de drie pluskinderen bij hun moeder zouden blijven, ik kon met Wouter bij een vriendin logeren en zo zat Jeroen dan in isolatie.”
“We stonden op een afstand van elkaar en openden beiden onze armen alsof we elkaar een knuffel wilden geven. Intussen verlangden we heel erg naar elkaar, net door die gedwongen scheiding. Het gaf een nieuwe vlam tussen ons.”
Tijdens de weken dat ze niet bij elkaar konden wonen, sprak het koppel elke dag af in het stadspark om te wandelen. “Dat was raar, want we durfden elkaar niet vast te pakken”, vertelt Sandra. “We stonden op een afstand van elkaar en openden beiden onze armen alsof we elkaar een knuffel wilden geven. Intussen verlangden we heel erg naar elkaar, net door die gedwongen scheiding. Het gaf een nieuwe vlam tussen ons.”
Toen na een tijdje duidelijk werd dat Sandra en haar zoontje allebei geen corona hadden, keerden ze terug naar huis. “De rest van de periode hebben we met ons drietjes binnen doorgebracht. Dat was heel fijn, omdat ik voor het eerst ervaarde hoe het was om met ons eigen gezinnetje te zijn. Normaal is er altijd wel een van de andere kinderen van Jeroen bij ons thuis. De afspraak is dat ze komen wanneer ze willen en vaak is dat om en om. Begrijp me niet verkeerd, ik zie die kinderen heel graag en ze zijn altijd van harte welkom. Maar nu ze er een tijdje niet waren, merkte ik dat het goed was voor de relatie met Jeroen dat we eens een tijd met ons drietjes waren. We hadden plots veel meer tijd voor elkaar. Dat aspect verdween vaak in het grotere geheel.”
Het heeft haar rust gegeven, zegt Sandra. “Want nu weet ik hoe het in de toekomst zal zijn als we straks met ons drieën overblijven thuis. De andere kinderen zijn een stuk ouder en staan straks op eigen benen. Nogmaals, ik wil ze absoluut niet weg hebben. Maar het is gewoon altijd druk in huis, omdat er altijd wel één of twee kinderen zijn. Tijdens de quarantaine heb ik gemerkt hoe belangrijk die rust is die we toen hadden. Daar kan ik nu dus naar uitkijken in de toekomst.”
Zo deden de koppels het tijdens corona:
Openingsbeeld: Getty Images – Tekst: Joane De Rijke
