Lezen en anders gaan leven: Silvie (42) vereenvoudigde haar leven drastisch na het lezen van ‘Mr Gwyn’

Feeling Redactie

08 mrt 2019

Silvie (42) heeft een vriend en twee kinderen. Ze is de bezieler van vzw De Dagen. Na het lezen van Mr Gwyn van Alessandro Baricco vereenvoudigde ze haar leven drastisch.

Silvie: “Na mijn studies Germaanse Talen belandde ik bij het Nationaal Centrum voor Jeugdliteratuur en daarna bij de Stichting Lezen. Maar nadat ik mijn eerste kind kreeg, wilde ik iets nieuws doen. Ik stichtte zelf een literaire vzw, De Dagen. In het begin deed ik van alles: tentoonstellingen organiseren, lezingen met auteurs, leesbevorderingsprojecten… Dat ging heel vlot, ook wat subsidies betreft. Algauw had ik drie mensen in dienst. Na de geboorte van mijn tweede kind worstelde ik met de verdeling van mijn tijd tussen gezin en werk. Ik nam misschien ook te veel verschillende projecten aan, maar de subsidies verminderden en ik moest mensen laten gaan. Ik bleef de vzw runnen, maar intussen kwam er ook een aanbod van een hogeschool om les te geven. Dat bood toch wat meer financiële zekerheid, dus ging ik erop in. Plots maakte ik deel uit van een grote instelling en bepaalde ik niet langer zelf hoe mijn dagen eruitzagen. Ik moest veel vergaderen en werd geconfronteerd met studenten die allesbehalve gemotiveerd waren. Het was een moeilijk jaar.”

‘Plots besefte ik dat ik nog nooit had stilgestaan bij wat ik niet wil: vergaderen, lobbyen en netwerken’

Omgekeerde bucketlist

“Tijdens de zomervakantie trakteerde ik mezelf op een School of Life-sessie in Londen en volgde ik acht weken een cursus mindfulness. En toen las ik dus ook Mr Gwyn. Het gaat over een journalist van The Guardian en het begint met een lijst van 52 dingen die hij nooit meer wil doen in zijn leven. Bijvoorbeeld: zichzelf laten fotograferen met een hand op zijn kin, peinzend. Heel grappig. Maar plots besefte ik dat ik zelf nog nooit had stilgestaan bij wat ik niet wil. Het is een omgekeerde bucketlist, waarin je gaat schrappen wat niet past bij jou. Veel waardevoller dan een echte bucketlist. Als je schrapt, dient de rest zich aan. Ik ben meteen zelf een lijstje beginnen te maken met wat ik allemaal verschrikkelijk vind. Helemaal bovenaan stond: functioneren binnen een groot systeem en lobbyen voor subsidies, want ik haat bedelen voor geld. Ik wilde zo min mogelijk vergaderen, nooit meer lobbyen of netwerken en enkel nog werken met zielsverwanten. Ik besloot weer te kiezen voor mijn hart: niet langer het onderwijs, maar de onzekerheid van mijn vzw. Ik focus me nu op literatuur en mensen in de marge. Ik lees samen met kwetsbare mensen, bijvoorbeeld uit de psychiatrie. Dat is de basis: samen lezen.”

Lees ook: 7 must read boeken over familie, liefde en moord

Schrijven als een schilder

“De organisatie is helemaal getransformeerd. Ik ben beginnen te werken met veertig vrijwilligers, die eerst ook lezers waren. Oké, ik heb geen zekerheid en het is voortdurend wankel wat loon betreft, maar daartegenover staat dat ik opnieuw mijn eigen baas ben. We werken in kleine groepjes, groeien zelfs en ik heb opnieuw iemand in dienst kunnen nemen voor twintig procent. Iemand die ook eerst lezer was. Het groeien gebeurt dus van binnenuit, dat voelt veel juister aan dan hoe het vroeger was. In Mr Gwyn trekt het hoofdpersonage zich op het einde terug uit de journalistiek en gaat hij ‘schrijven naar levend model’, een beetje zoals een schilder, maar dan met woorden. Mensen weten niet wie hij is, maar komen bij hem zitten om te poseren. Zonder met hen te praten, beschrijft hij vervolgens hun ziel. Het is allemaal fictie, maar heel wezenlijk. Zelf heb ik ook het gevoel dat ik teruggekeerd ben naar de essentie. Af en toe herlees ik het boek, het blijft me herinneren aan hoe ik was en waar het ooit fout liep.”