Getuigenis: Eef las het boek ‘Tot in de hemel’ en besloot haar huis te verkopen

Feeling Redactie

22 mrt 2019

Eef uit Waasmunster is praktijkassistent aan Uantwerpen, pedagogisch adviseur en auteur van kinderboeken. Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en twee pluskinderen. Ze las deze zomer Tot in de hemel van Richard Powers en verkocht haar huis.

Eef: “Zoals elk jaar plaatste ik net voor mijn vakantie een oproep op Facebook: ‘Welke boeken moet ik meenemen?’. Ik kreeg veel suggesties van vrienden en kennissen, maar vooral The Overstory (Nederlandse titel: Tot in de hemel, red.) van de Amerikaanse auteur Richard Powers sprak me aan. Het bleek een actuele en uiterst relevante roman waarin vreemd genoeg bomen centraal staan. Het boek is geniaal opgebouwd, helemaal volgens de structuur van een boom: met wortels, een stam en een kruin. Het gaat niet enkel over de negen boeiende personages die langzaam naar elkaar toe evolueren, het is ook een prachtig, filmisch pleidooi voor het behoud van de oerbossen op onze planeet. Toen ik het uit had, besefte ik plots haarscherp dat ik het echt had gehad met de stad.

‘De lijnen van de bomen lopen door in de architectuur van ons huis. Een prachtige verbondenheid tussen binnen en buiten’

Alles wordt volgestort met beton, er is overal lawaai en we gaan dood aan fijn stof. Ik had behoefte aan een stille, bosrijke plek waar mijn kinderen ook vrij konden ravotten. Misschien moest ik wel een bos kopen? Eventueel om er een tiny house op te zetten, als buitenverblijf? Nog geen maand later reed ik toevallig voorbij het oude buitenverblijf van mijn grootouders in Waasmunster. Aan de overkant van de straat zag ik een geel bordje: Te Koop. Uit nieuwsgierigheid liep ik door het hek naar binnen en zag daar, verstopt achter de vele bomen, een schitterende jarenzeventigvilla. Het bord stond er nog maar nét en de bewoner was toevallig thuis. Ik mocht binnenkomen en was meteen verkocht. Buiten hing een vreemd, ijzeren kunstwerk aan de muur. Het bleek cryptische runentaal te zijn voor de naam van het huis: Yggdrasil. Toeval of niet, maar dat betekent dus ‘oerboom’. Die staat voor de verbinding tussen de onder- en de bovenwereld. Wie bekend is met de strips van Thorgal, kent de term ongetwijfeld.”

Lees ook: Karolien Debecker presenteert op Radio 1 en heeft een beenprothese

Eekhoorn vindt bos

“Voor mij was het een teken. Ik schrijf zelf kinderboeken en een van de titels die ik heb uitgebracht, is Schaap zoekt Groen. Dat gaat over mijn eigen verlangen naar meer natuur in mijn leven. Bij de scouts was mijn totem trouwens Eekhoorn. Eindelijk had ik dus mijn plek in het bos gevonden. Die avond vertelde ik aan mijn man dat we moesten verhuizen. Hij was verbaasd door deze heel plotse, maar intense nood aan verandering. Hij verklaarde me voor gek, ik had zogezegd te veel vakantie, te veel tijd om na te denken. Tot ik hem meenam en hij het huis en de omgeving met eigen ogen kon zien. Zijn broer, die architect is, was meegekomen om eventuele gebreken in kaart te brengen. Maar die waren er niet. Het huis zit ingenieus in elkaar en lijkt zo uit de boekskes te komen. De jarenzeventigarchitectuur, de ruimte, het licht, de bomen… Binnen vijf minuten was de zaak beklonken: het bord in de tuin mocht weg. Eerst waren we een beetje ongerust of de kinderen het wel zouden zien zitten om naar hier te verhuizen, maar ook zij waren meteen enthousiast. Toen we ons eigen huis te koop hebben gezet, was het gelukkig ook op één dag verkocht.”

Geen huis, maar een verhaal

“De vorige eigenaar is 86 en verhuisde na zijn vertrek meteen naar een serviceflat. Hij was blij dat wij het huis hebben gekocht, want we zaten meteen op dezelfde golflengte. Een zeer interessante en belezen mens, die specialist Nucleaire Geneeskunde is. Ook hij was dol op zijn bomen. Verschillende eigenaars in de buurt hebben de bomen uit hun tuin verwijderd, maar hij niet. Ze hebben dat inmiddels ook al aan ons gevraagd: ‘Wanneer ga je de bomen wegdoen?’ Heel vreemd vind ik dat, want die bomen zijn natuurlijk de reden dat we het huis hebben gekocht. De architect van het huis bleek trouwens een visionair. De lijnen van de bomen lopen door in de architectuur, waardoor er een prachtige verbon
denheid is tussen binnen en buiten. We hebben niet enkel een huis gekocht, maar ook een verhaal. Heel jammer is wel dat de originele meubels verkocht zijn aan een opkoper. Die jarenzeventigstijl zal heel moeilijk te evenaren zijn. We komen uit een herenhuis met een kloostertafel, dat slaat hier natuurlijk als een tang op een varken. We hebben bijna al onze oude meubels achtergelaten en zijn nog op zoek naar retro kasten, tafels en stoelen die veel beter aansluiten bij deze sfeer.”

Een mol uit zijn hol

“Soms zit ik hier voor het raam eventjes naar buiten te staren en plots besef ik dat er al een uur is voorbijgegaan. Er valt ook zo veel te zien. Eekhoorns, vallende blaadjes, vogels… ik zag zelfs een mol uit zijn hol kruipen. Dat had ik nog nooit meegemaakt. De bomen ruisen ook voortdurend, alsof ze je welkom heten. Het is bijna letterlijk een scène uit het boek. De zon danst zo mooi door de blaadjes en het licht verandert elk uur. In de stad voelde ik op den duur enkel nog ergernis. Zeker in de donkere maanden, als alles grijs en nat is. Hier is elk seizoen boeiend. Ook mijn man, een fotograaf met veel gevoel voor esthetiek, heeft zin om zijn inwendige boswachter los te laten. Hij kan niet wachten om met zijn handen in de aarde te wroeten en de bomen te verzorgen. Bij mij heeft de liefde en de strijd voor het behoud van de natuur er altijd in gezeten. Ik heb veel respect voor de eco warriors zoals die in The Overstory worden beschreven: mensen die negen maanden helemaal vanboven in een prachtige boom gaan wonen en er zo voor zorgen dat die niet wordt omgehakt. Nu kunnen wij op iets kleinere schaal ook aan natuurbehoud doen. We hebben elke boom op ons domein in kaart laten brengen en zijn van plan om er goed zorg voor te dragen. Waarschijnlijk was ik vroeg of laat wel in een bos beland, maar door het lezen van The Overstory kreeg ik het zetje dat ik nodig had. Nu heb ik rust. Hier kan ik een nieuw verhaal schrijven.”