Koppels klappen uit de biecht: 10 x de ‘kleine kantjes’ van onze partner

Van een stapeltje vuile was náást de wasmand tot een overmatig snoozende partner: weinig relaties zonder kleine ergernissen. Welke ‘kleine obstakels’ onze relatie het vaakst in de weg komen te zitten, is heel anders voor iedereen. Al keren een paar rode draden wel opvallend vaak terug. Deze kleine irritaties klinken je misschien wel net iets té bekend in de oren.

Koppels openhartig: 10 x ‘kleine kantjes’ van onze partner

Tine (34): “Blijkbaar vindt mijn lief het vanzelfsprekend dat ík het grootste deel van het huishouden doe”

“De grootste kleine frustraties manifesteren zich bij ons – net zoals bij zoveel koppels denk ik - op huishoudelijk vlak. Vuile borden en koffiemokken die netjes boven op de vaatwasser gedeponeerd worden in plaats van erin, stapeltjes opgevouwen kleding die hun weg naar de kleerkast maar niet lijken te vinden en broodmessen en plankjes die samen met de kruimels op tafel blijven wachten tot ik ze opveeg. Erger dan de vervelende taakjes
zelf, vind ik de conservatieve houding erachter: blijkbaar vindt mijn lief het vanzelfsprekend dat ík het merendeel van het huishoudelijk takenpakket voor m’n rekening neem.”

May (37): “Mijn vriend klapt dicht in discussies, terwijl ik kunnen praten over meningsverschillen net heel belangrijk vind”

“Ik en m’n vriend zitten nog maar in de beginfase van onze relatie, maar ik merk dat kleine frustraties voor mij een grotere rol spelen dan vroeger. Omdat ik al een paar relaties achter
de rug heb, weet ik veel beter wat ik precies zoek in een partner, dus ook wat ik absoluut niet wil. Kleine kantjes die ik vroeger niet zou opmerken, kunnen nu een dealbreaker zijn. Een klein kantje van Fons dat me even deed twijfelen, is het feit dat hij dichtklapt in discussies. Terwijl van mening kunnen verschillen en daarover met elkaar in gesprek gaan, voor mij net heel belangrijk is: een fijne manier om nieuwe perspectieven in je eigen denken binnen te brengen.”

Siska (47): “Elke keer mijn partner kookt is de keuken een slagveld”

“Mijn man houdt van koken en dat vind ik helemaal niet erg. (lacht) Klein minpuntje wel: erg ordelijk gaat hij daarbij niet meteen te werk. Na elke door hem geprepareerde maaltijd eindigt onze keuken in een slagveld: een opeenstapeling van potten en pannen met aangekoekt vuil, restjes groenten, ander rondzwervend afval en de sporen van olijfolie waar vaak net iets te kwistig mee in het rond gestrooid werd, liggen overal.”

Felix (41): “Hoewel m’n vriendin haar ambitie nooit onder stoelen of banken stak, speelt haar vrijheidsdrang me nu parten”

“Ik heb altijd graag kinderen gewild. Bij mijn vriendin speelde die kinderwens minder, maar samen besloten we er toch voor te gaan. Uiteraard ziet Bo onze kinderen supergraag, en is ze een top-mama, maar de zorg voor onze kroost komt wel voor het grootste stuk op mijn schouders terecht. Bo is erg op haar vrijheid gesteld: ze heeft een drukke job die veel van haar vraagt en spreekt daarbuiten ook graag nog vaak af met vriendinnen, volgt een nieuwe cursus of woont een lezing bij. Hoewel ze haar ambities op dat vlak nooit onder stoelen of banken gestoken heeft, heb ik het er soms toch moeilijk mee. Ook al wist ik op voorhand waaraan ik begon en maakten we afspraken, doordat zij zoveel vrijheid heeft en ik zoveel in de relatie investeer, lijkt het toch alsof ik er op een of andere manier dieper in zit dan zij.”

Ilke (27): “Zelfs ons zoontje van drie plast niet meer op de bril”

“Misschien een torenhoog cliché, maar daarom niet minder vervelend: telkens mijn vriend naar het toilet gaat, laat hij minstens een druppeltje plas op de bril achter. Al lachend zeg ik hem weleens dat ons zoontje van drie beter doet.”

Lei (63): “Mijn vriendin kan geen ‘sorry’ zeggen na een ruzie. Zo kan je niet groeien in een relatie”

Sorry zeggen na een onenigheid of ruzie is moeilijk voor mijn partner. Dat vind ik ergerlijk: dat je af en toe in een conflict terechtkomt en daarin al eens uit de bocht vliegt, lijkt me logisch. Iedereen maakt fouten en missen is menselijk. Maar dat je daar achteraf niet over kunt reflecteren, tot inzicht kunt komen en je daar ook kwetsbaar in durft op te stellen naar je partner toe, kan er bij mij niet goed in. Ik vind durven toegeven dat je misschien fout was en elkaar daarin horen net een manier om zowel jezelf
als elkaar beter te leren kennen en weer een stukje dichter naar elkaar toe te groeien. Omdat ik zelf wel heel erg de neiging heb om water bij de wijn te doen, krijg ik vaak het gevoel de trekkende kracht in onze relatie te zijn.”

Giel (26): “Mijn vriendin rookt stiekem binnen. Niet alleen dat, maar ook het liegen vind ik erg”

“Ik heb altijd gezegd dat een partner die rookt voor mij een absolute no-go is. Tenminste: tot ik mijn huidig lief tegenkwam. Omdat de rest van het plaatje zo klopte, besloot ik de sigaretten erbij te nemen - op één voorwaarde: dat er niet gerookt werd in huis. Dat doet ze niet – of toch niet als ik erbij ben. Ben ik niet thuis, dan probeert ze het stiekem toch weleens - in de deuropening of bij het open raam. Ik weet niet of je de geur van sigarettenrook in gordijnen of in een stoffen sofa al eens geroken hebt, maar echt verstoppen kun je het dus niet. Dat ze aan haar ongezonde gewoonte blijft vasthouden, terwijl de schadelijke gevolgen van roken én van passief roken zo overduidelijk zijn vind ik storend. Dat ze erover liegt eigenlijk nog erger.”

Ezra (55): “Mijn partner kan haar ongelijk pas toegeven als ik het zwart op wit kan bewijzen. Ergerlijk”

“Ik zie mijn partner doodgraag, maar ze heeft één onhebbelijk kantje: ze is koppig en bijna altijd overtuigd van haar gelijk. Zaken waarvan zij gelooft dat ze ‘feitelijk juist’ zijn, staan zelfs niet ter discussie – ook niet als ik er honderd procent zeker van ben dat het niet klopt wat ze zegt. Haar ongelijk toegeven kan vaak pas als ik het zwart op wit kan bewijzen. Heel vervelend: mensen niet op hun woord kunnen geloven.”

Jada (29): “Mijn vriend heeft veel zelfvertrouwen en dat raakt m’n eigen onzekerheid soms”

“Ik houd van mijn vriend: hij is heel attent, getalenteerd en interessant. Het enige probleem: soms lijkt hij daar zelf ook net een tikje te veel van overtuigd. (lacht) Hij werkt als grafisch vormgever bij een groot reclamebureau en heeft de gewoonte om relatief vaak over zichzelf en z’n werk te vertellen – en om daar ook niet per se bescheiden over te zijn. Op zich geen slechte eigenschap: hij is zeker niet arrogant en het is ook geen misdrijf om trots te zijn op wat je bereikt hebt of doet in het leven. Maar in combinatie met mijn meer bescheiden natuur komt het toch een beetje intens over. Bovendien geeft hij me op die manier ook het gevoel zelf veel minder interessant te zijn. Maar ergens wijst zijn dominante karaktereigenschap op dat vlak mij er misschien ook gewoon op dat ik dat stukje zelf net iets meer zou mogen ontwikkelen.”

Hendrik (44): “Mijn partner is een fervent snoozer. Heel slecht voor mijn nachtrust – én voor de sfeer in huis”

“Mijn partner en ik hebben weinig discussiepunten, maar één ding stoort me mateloos: bijna elke ochtend zet hij z’n wekker een half uur te vroeg en snoozet dan tot het écht tijd is om op te staan. Heel frustrerend, zeker als je weet dat Ben om 5 u ’s nachts uit de veren moet en ik gemiddeld pas een paar uur daarna.”

Meer liefde en relaties:

Beeld: Streamz.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content