Karolien vond een au pair: “Ik ben een leukere moeder en heb meer qualitytime met mijn kinderen”
Leven en werk in balans: willen wat dat niet allemaal? Maar tussen droom en daad staat de drukbezette realiteit. Extra hulp in huis is dan ook meer dan welkom. Projectontwikkelaar Karolien (46), moeder van Rémy (12) en Henri (10), vond een au pair.
“Toen ik een paar jaar geleden begon te beseffen dat door mijn groeiende bedrijf mijn tijd steeds beperkter werd, wist ik dat ik iemand nodig had die me thuis wat kon ontlasten en de kinderen de structuur geven die ze zo nodig hebben. Ook hadden mijn kinderen al een paar keer gezegd dat ik te veel aan het werk was.
Via de vrouwengroep waarmee ik soms uit eten ga, hoorde ik dat een au pair wellicht uitkomst kon brengen. Eerst was ik nogal sceptisch, want het leek me niet evident om een au pair te laten inwonen. Toen we verhuisden en onze woning een conciërgeruimte bleek te hebben die aan ons huis paalde, ben ik meteen op zoek gegaan. Onze au pair Hariela woont dus apart, ze heeft haar eigen ruimte en privacy.”
“Dat is inmiddels bijna twee jaar geleden en ik kan alleen maar zeggen dat het een juiste keuze is geweest. Want ik doe mijn job nu eenmaal doodgraag, die opgeven zou me echt ongelukkig maken. Als ik nu thuiskom ’s avonds is de tafel gedekt en het huis opgeruimd. De au pair kookt waardoor ik qualitytime met mijn kinderen win. Aangezien ze Frans spreekt, oefent ze ’s avonds de Franse lessen met de kinderen. Ik kan gewoon aan tafel aanschuiven en heb eindelijk de tijd om met mijn kinderen te eten en samen met de hond te wandelen. We praten over wat ons die dag heeft beziggehouden, vroeger was daar amper ruimte voor.”
Het enige waar ik soms mee worstel zijn schuldgevoelens. Omdat ik af en toe nog altijd het gevoel heb tijd tekort te komen
“Onze dag met de au pair begint om 7.30 uur, ze maakt de boterhammen en schoolspullen klaar voor de jongens, iets wat ik voorheen altijd deed. Door die extra tijd kan ik nu tien minuten de krant doornemen en met de kinderen ontbijten zonder dat ik moet stressen over zwemgerief en brooddozen. Ook als mijn man en ik ’s avonds nog afspraken hebben, kunnen we rekenen op Hariela. De jongens zijn al wat ouder en vinden het niet nodig dat er iemand de hele tijd op hun neus zit te kijken als wij er niet zijn, dus springt ze af en toe binnen om te zien of alles goed verloopt. Zijn we allemaal thuis in het weekend, dan spreken we af wanneer we haar nodig hebben. Zo behoudt ieder zijn privacy.”
“De opvatting bestaat dat een au pair duur is, maar dat valt mee; we betalen een vaste vergoeding per maand plus kost en inwoning. Als je je kinderen elke dag naar de opvang stuurt of telkens een babysit inhuurt, ben je vaak meer kwijt. Je moet natuurlijk wel extra ruimte hebben thuis zodat de au pair een eigen kamer heeft. Daarnaast is het een kwestie van afspraken maken. Poetsen zit niet in het takenpakket van de au pair, licht huishoudelijk werk wel. De kinderen voelen zich er goed bij, het contact met de au pair is eigenlijk vanaf het begin vlot verlopen, het ging allemaal vrij organisch.”
“Het enige waar ik soms mee worstel zijn schuldgevoelens. Omdat ik af en toe nog altijd het gevoel heb tijd tekort te komen. Ook vind ik dat de au pair de ruimte moet krijgen om haar horizon te verruimen. Ze is 23 en komt uit Madagaskar. Maar al bij al vind ik mezelf een leukere moeder dan vroeger. Ik ben meer ontspannen, heb tijd voor fijne gesprekken met mijn kinderen en ik loop niet meer constant op de tippen van mijn tenen. Dus kan ik alleen maar concluderen dat het een goede keuze was om mijn gevoel te volgen.”
Karolien vond haar au pair via aupairworld.com.
Meer getuigenissen:
Tekst: Joanie De Rijke & Beeld: Diego Franssens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier