In gesprek met Dominic Stoop (hoofd reproductieve geneeskunde UZ Gent) over social freezing

Feeling Redactie

30 jun 2020

Eicelpreservatie, of social freezing, zoals het wegnemen en invriezen van eicellen genoemd wordt, lijkt steeds toegankelijker te worden. Een welkome ingreep voor vrouwen met een kinderwens die zichzelf nog even tijd willen kopen. Dominic Stoop, hoofd reproductieve geneeskunde UZ Gent begon in 2009 als pionier met de behandeling in de Benelux.

Groeiend succes

“De behandeling is vrij recent. Tien jaar geleden wist zelfs de doorsnee gynaecoloog niet eens dat eicellen ingevroren konden worden. Wij zijn er aanvankelijk mee begonnen in Brussel op vraag van patiëntes die de veertig naderden en over eicelpreservatie hadden gehoord. In het begin was de vraag beperkt, maar de procedure heeft door de jaren heen aan populariteit gewonnen. Ondertussen behandelen we heel veel verschillende vrouwen, van uiteenlopende achtergronden en vooral met heel uiteenlopende verhalen.”

‘We behandelen heel veel verschillende vrouwen, van uiteenlopende achtergronden, en vooral met heel uiteenlopende verhalen.’

Collega-professor Michel De Vos, vruchtbaarheidsspecialist en afdelingshoofd reproductieve geneeskunde UZ Brussel, beaamt het groeiende succes van eicelpreservatie: “Onze maatschappij is enorm geëvolueerd, en er rust al lang geen taboe meer op vruchtbaarheidsbehandelingen. Als er nog vooroordelen bestaan, is dat vooral door een gebrek aan correcte informatie. Vroeger waren patiëntes misschien bang dat ze zich zouden profileren als egoïstische carrièrevrouwen. Ondertussen is dat beeld volkomen achterhaald. Verschillende wetenschappelijke studies bewijzen dat nu nog slechts een minderheid kiest om hun kinderwens uit te stellen in functie van hun carrière. Het grootste deel van onze patiëntes zijn vrouwen die de ware liefde nog niet gevonden hebben en zichzelf wat extra tijd willen kopen. Hun belangrijkste drijfveer is gemoedsrust. Want het is nu eenmaal een feit dat de kans om zwanger te raken na je vijfendertigste jaar na jaar afneemt. Vroeger lag de gemiddelde leeftijd van onze patiëntes rond de 38, maar ondertussen is die gedaald naar 36. Wat mij betreft, is de ideale leeftijd tussen de 30 en de 35, wanneer de eitjes nog van optimale kwaliteit zijn. De meeste vrouwen hopen in de toekomst nog een partner te vinden. Sommige hebben al beslist om als alleenstaande moeder aan de procedure te beginnen. Het geeft hen mentale rust om te weten dat er eitjes van goede kwaliteit voorhanden zijn wanneer de tijd rijp is.”

Stevig prijskaartje

“Wie de procedure in overweging neemt, moet rekening houden met een stevig prijskaartje. De voorbereidende hormonenkuur alleen al kost €1.000. Samen met de prijs voor de bloedafnames en de technologie van het invriezen bedraagt het totaal ongeveer €2.500. Voor die prijs worden ongeveer tien eicellen weggenomen en voor maximaal tien jaar ingevroren. Sommige vrouwen nemen het zekere voor het onzekere en plannen meerdere afnames. De behandeling wordt uitsluitend terugbetaald bij kankerpatiënten, maar dokters proberen een dialoog op te zetten met de overheid om de terugbetaling uit te breiden. Tot en met 42 jaar gebeurt de ontdooiing en bevruchting kosteloos. Wie haar eicellen langer wil laten bewaren, moet daar een geldige medische reden voor opgeven.

Professor De Vos: “Bij de invriezing kiezen patiëntes wat er na tien jaar met de ongebruikte eitjes mag gebeuren. Sommige vrouwen kiezen ervoor om ze af te staan voor onderzoek of anoniem te doneren. Zo niet, dan worden ze vernietigd. Maar een klein percentage van de eicellen wordt effectief gebruikt. In Brussel werden er sinds 2009 ongeveer achthonderd vrouwen behandeld, van wie slechts een kleine tien procent hun eitjes liet ontdooien.”