Het taboe eindelijk doorbroken: steeds meer celebs openhartig over miskramen en vruchtbaarheidsproblemen

Anne Hathaway stak onlangs een hart onder de riem van heel wat vrouwen toen ze een foto postte waarop ze eerlijk vertelt over haar vruchtbaarheidsproblemen. En ze is zeker niet alleen. Ook 10 à 15% van de Belgische koppels krijgt te maken met vruchtbaarheidsstoornissen. Al wordt er weinig over gerept. Gelukkig wordt het taboe steeds vaker doorbroken door vrouwen die wél praten over hun vruchtbaarheidsproblemen, onder andere celebs doen hun boekje open.

Anne Hathaway postte onlangs een foto van haar bolle buikje. Toch niet enkel vreugde, ze was open over haar vruchtbaarheidsproblemen. En dat is goed, want hoewel heel wat koppels geconfronteerd worden met vruchtbaarheidsproblemen, wordt er weinig over gepraat. Ook in Vlaanderen blijft het een heikel onderwerp, maar liefst 1 op 7 zwangerschappen eindigt in een miskraamDe Vereniging voor Gynaecologen en Verloskundigen riep daarom vorig jaar op om het bespreekbaar te maken door tijdens de lessen seksuele opvoeding ook uitleg over miskramen en vruchtbaarheidsproblemen te voorzien. “Het is mooi dat we vieren als iemand klaar is haar zwangerschap te delen”, vertelde Anne erover aan Entertainment Online. “Maar het is jammer dat er stilte heerst over de momenten die pijnlijk kunnen zijn. Ik deelde bewust ook de moeilijke momenten, zodat iedere vrouw die op dit moment probeert om zwanger te raken of een miskraam verwerkt, weet dat ze niet alleen staat.”

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Verschuiving

Gelukkig lijkt er een verschuiving te komen en lijken steeds meer vrouwen steun te zoeken bij elkaar als het moeilijk gaat. Dat heeft ook te maken met bv’s of celebs die openhartig praten over het onderwerp. In België is vooral zangeres Lindsay zeer openhartig over het onderwerp, ze is ondertussen mama van Lisa-Marie, maar haar zwangerschap verliep niet vlekkeloos. In haar boek ‘Mama worden – de weg naar geluk via IVF’ heeft ze het onder andere over haar twee miskramen en zeven mislukte ivf-pogingen. En tv-kok Jeroen Meus gaf eerder ook al aan dat ondanks IVF-pogingen een tweede kindje moeilijk blijkt.

‘Doorbreek het taboe’

Ook miskramen worden eindelijk vaker besproken. De bekende Amerikaanse Withney Port besloot er een podcast over te maken om andere vrouwen te inspieren. Maar liefst twee weken na de miskraam kroop ze achter haar micro. “Ik heb de afgelopen weken een extreme hoeveelheid aan verschillende emoties doorgemaakt. Van shock tot verdriet tot opluchting, waarna ik me weer schuldig voelde dat ik me opgelucht voelde.” Verder wilt ze haar platform gebruiken om ervaringen te kunnen delen. “Moeilijke gesprekken moeten hier ook kunnen”, klinkt het. “Doorbreek het taboe en vind steun bij elkaar.”

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

“Pijnlijk om tegen familie en vrienden te zeggen dat ik een miskraam had. Maar de steun was zo mooi en helpt het verlies te plaatsen”

Getuigenis: Ilske (38) kreeg na jaren een kind via IVF en kreeg nu onlangs een miskraam

“Marijke is een wolk van een dochter, ze is nu 19 maanden oud. Ik ben dolgelukkig, maar een tweede kindje is zeker welkom, al blijkt het opnieuw niet evident. Het heeft ons jaren geduld, 4 miskramen en heel wat IVF-sessies gekost voor Marijke er was. Het was een ware lijdensweg. Ze zeggen wel eens dat je alles vergeet als je jouw kindje in je armen houdt. Ik kan je vertellen: het verzacht de pijn, maar vergeten doe je het niet. Al hield ons dat zeker niet tegen om aan een tweede kindje te beginnen. Tot onze grote vreugde leek het deze keer gemakkelijker te gaan. Na enkele maanden testten we positef. Natuurlijk waren we bang, maar enthousiasme overheerste. We waren in de wolken, begonnen meteen met het inrichten van de babykamer en fantaseerden over namen: voorlopig hielden we het bij ‘Wondertje’. Alles leek goed te gaan die eerste weken, en we besloten alvast de naaste familie en onze beste vrienden in te lichten, sommigen van hen waren op de hoogte van heel ons parcours, en uiteraard waren ze blij voor ons.

“Ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven als onze relatie die sterke kinderwens niet overleeft”

Niet veel later volgde het slechte nieuws: tijdens een standaardbezoek aan de gynaecoloog kregen we te horen dat ‘Wondertje’ het niet had gehaald en al twee weken overleden was. Het was verschrikkelijk moeilijk, ik moest bevallen, had echte weeën en moest persen. Het was zo onwezenlijk, Wondertje was al een echt mensje, maar zo klein, zo fragiel... Het deed vreselijk veel pijn om iedereen in te lichten, maar de liefde en steun die we kregen, heeft ons ongelofelijk geholpen. Ik voelde me minder alleen in mijn strijd dankzij ervaringen die andere vrouwen deelden, en dat waren er veel. Het hielp me om het verlies een plaatsje te geven. We weten nog niet of we het nog een kans willen geven. We willen heel graag een broertje of zusje voor Marijke, maar ik ben ondertussen 38 en ik weet niet of ik die behandelingen, het verdriet en de tegenslagen nog eens aan kan. Bovendien zet het veel druk op ons, en ik zou mijzelf nooit vergeven als onze relatie onze kinderwens niet overleeft. Al weet ik nu wel dat als we er toch besluiten voor te gaan, we kunnen rekenen op een netwerk van vrienden en familie die ons steunen door dik en dun.”

Meer over vruchtbaarheid & kinderen:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content