Helemaal zen: Annelore komt tot rust dankzij paardrijden

Hanne Vlogaert

19 nov 2021

Het leven voelt vaak als een trein die almaar vooruit dendert. Om die wat af te remmen, vonden deze drie zenzoekers elk hun manier om helemaal op te gaan in het hier en nu.

Annelore (38), journaliste en mama van twee, ontdekte hoe de nobele en intuïtieve paardrijderskunst haar altijd maar voortrazende hoofd toch tot stilstand kan brengen.

“Amper een paar maanden geleden ben ik met paardrijden begonnen, maar al vanaf het allereerste contact met het paard was het liefde op het eerste gevoel. De reden om erin te duiken, was mijn dochter van tien. Zij rijdt wel al een aantal jaar en door haar regelmatig zo intens met die prachtige dieren bezig te zien, ontwikkelde ik een soort van idyllisch droombeeld. Ik zag mezelf – bij wijze van ultiem moeder-dochtermomentje – al galopperend samen met haar eropuit trekken in de vrije natuur. (lacht)

Effectief de sprong wagen, deed ik echter lange tijd niet, omdat ik vermoedde dat ik op mijn leeftijd misschien wel te oud geworden was om het paardrijden nog onder de knie te krijgen. Dat niets minder waar was, ontdekte ik gelukkig via enkele andere ‘late adopters’ op de manege. Nog voor ik goed en wel één been over het zadel geslagen had, voelde het paard voor mij een beetje als thuiskomen aan. Niet alleen de ritmische beweging van het rijden deed mij bijna als vanzelf in een zenachtige trance belanden, ook het gevoelsmatige contact met het dier bracht mij rust. Het haalde mij uit m’n hoofd op een manier waarop maar weinig andere dingen daar tegenwoordig in slagen. Ik ben van nature iemand die zich nogal veel zorgen maakt, een notoire piekeraar zelfs. De kleinste pietluttigheden – een vreemd verlopen gesprek met een collega of een vriendin die een sms’je niet beantwoordt – maar ook veel grotere levensvragen als ‘Ben ik eigenlijk wel goed bezig?’ of ‘Is dit het dan?’ draaien als een permanente maalstroom door mijn hoofd. Het paardrijden kan daar een stop op zetten. De concentratie die je nodig hebt om je lichaam in de juiste houding te houden en om bewust de connectie met je paard te voelen, is zo intens dat er gewoon geen ruimte over is voor iets anders.

“De pure concentratie laat geen enkele ruimte voor iets anders”

Een langdurige remedie tegen het piekeren zelf is het niet, want de maalstroom komt na verloop van tijd helaas gewoon weer op gang, maar een gelukzalig zenmoment dat mijn hersenen tenminste voor een uur per week écht rust gunt, wel. Wat ik trouwens ook zo mooi vind aan paardrijden, is dat het je leert stilstaan bij hoe jij je voelt, bij wat jij wilt dat er gebeurt en je dat ook onmiddellijk in de wereld leert zetten. Wil je je paard bijvoorbeeld in draf sturen of een bocht laten nemen, dan moet je die intentie eerst zelf voelen en vervolgens ook zonder te twijfelen doorseinen aan je dier. Te veel schroom, aarzeling of terughoudendheid en het paard gaat een loopje met je nemen. Volgens mij geen slechte levensles om te leren. Daarom ben ik ook zo blij dat mijn dochter die al van jongs af aan meekrijgt: ik hoop dat voelen wie ze is, wat ze wil en niet bang zijn om dat te uiten, haar nog ver kan brengen in het leven.”

Dit artikel komt uit het novembernummer van Feeling. Meer lezen over de mooiste lingerie om het binnen gezellig te maken, de beste wellnessadresjes of de beste recepten? Haast je dan nu naar de krantenwinkel. Pst: en nu koop je jouw Feeling met een shampoo en conditioner van Rituals voor slechts € 7,99 extra.