Getuigenis: Sofie stalkte haar ex-minnaar na een pijnlijke breuk

Feeling Redactie

01 jun 2023

Stalken is iets waar vele mensen van huiveren. Maar wat als je zelf aan de andere kant van het verhaal staat en onbewust een stalker bent?

Een verboden liefde

Sofie: “T. was professor, ik studente. Om die reden mocht er eigenlijk geen toenadering zijn, maar het gebeurde toch. Hij begeleidde me bij het schrijven van mijn eindverhandeling. Ik was al lang door hem geïntrigeerd. Hij was nog relatief jong, intelligent, had een bos nonchalante krullen, en donkere priemende ogen. Ik bewonderde hem en droomde van hem. Op een dag gebeurde het. Nadat ik een afspraak met hem had, belandden we samen op café. Ondanks zijn zuiderse uiterlijk had hij ook een koelte over hem die ik niet kon peilen. We dronken veel en ik ben die nacht met hem in bed beland.

Lees ook: Aline werd gestalkt door haar ex

’s Morgens glipte ik veel te vroeg weg, met een vaag schuldbesef: met een professor slaap je niet. Maar achter de schermen bleven we elkaar zien. Niemand mocht van onze afspraakjes weten. Ik mocht zelfs mijn vriendinnen niet over hem vertellen. Dat deed ik toch, ik had een klankbord nodig voor die verwarrende verhouding. Uren zat ik met hem op café – zogezegd als vrienden, steeds vaker bleef ik daarna bij hem slapen, we werden steeds losser. Over een toekomst samen mocht ik het niet hebben. Dan verstarde hij, het was taboe.

Uren zat ik met hem op café – zogezegd als vrienden, steeds vaker bleef ik daarna bij hem slapen, we werden steeds losser

Op een bepaald moment vertelde hij me over een collega, een flamboyante vrouwelijke professor, voor wie hij al jaren een boontje had, maar zij niet voor hem. Het was een platonische liefde. Ondertussen sliep hij met mij, kon hij soms verbazingwekkend lief zijn, liet hij al eens een steek vallen, zodat sommige van zijn collega’s en vrienden toch het een en ander begonnen door te hebben. Ik kreeg hoop. Als ik deze clandestiene relatie maar lang genoeg volhield, zou hij op een dag misschien capituleren en ermee naar buiten durven te komen.

Maar niets was minder waar. Op een dag merkte ik dat het studiemateriaal van die vrouwelijke professor op zijn eettafel lag en haar trui op een stoel hing. Plots had hij dus wél een verhouding met haar en woonde ze misschien wel bij hem in. Zijn onbereikbare droomvrouw. Ik werd daarvan niet op de hoogte gebracht. Hij nam gewoon afstand en deed alsof onze relatie nooit had bestaan. Eén keer heeft hij me gezegd: ‘Het zou toch niets geworden zijn tussen ons’. Daarmee moest ik het doen. Ik kon beschikken.”

HAAR NACHTJAPON OP ‘ONS’ BED

“Uiteraard was ik een wrak. Studeren lukte niet, en voor het eerst zakte ik voor de meeste van mijn examens. Hij gaf me een 14 geloof ik, en deed vrolijk alsof er niets aan de hand was als we elkaar zagen op de universiteit. Zijn humeur had er duidelijk niet onder te lijden. Voor mij was de hele situatie zo absurd dat ik het niet kon verkroppen. Ik was verdrietig, boos, zon op wraak. Hoe kon iets zo plots stoppen, hoe kon hij zonder verpinken of zonder spijt in die nieuwe relatie stappen? Ik begon bij hem langs te rijden, vaker dan geoorloofd was. Spieden of ik geen glimp van hen kon opvangen.

Lees ook: dit gebeurt er met je lichaam als je geen seks hebt

Ik had nog altijd een sleutel van zijn huis. Op een dag kon ik mezelf niet bedwingen en ging ik bij hem binnen. Ik wist dat ze op een buitenlands congres waren, de kust was dus veilig. Wat ik toen zag, sloeg als een strop om mijn hals: alles in het huis ademde haar. Er waren bloemen, zaken waren anders ingericht, het zag er allemaal frisser en gezelliger uit. Het was heel masochistisch van me, maar ik ging ook naar de slaapkamer. Háár nachtjapon lag op het bed, dat er duidelijk aan beide kanten beslapen uitzag. Wat had ik in mijn hoofd gehaald? Zo snel als ik kon, verliet ik het huis, mijn hart in duizend gruzelementen.

Mijn goedaardige obsessie voor hem was ontaard in een kwaadaardige

Daarna reed ik nog af en toe langs, stuurde hem ettelijke mails, stopte zelfs een paar keer een kaartje in de bus, en eenmaal een uitgebreide brief. Nooit kwam er antwoord. Op de universiteit negeerde hij me straal en nadat ik was afgestudeerd, zagen we elkaar nooit meer. Uiteraard besef ik nu, zo veel jaren later, hoe fout mijn gedrag was. Dat ik misschien niet beter was dan de eerste de beste stalker, maar ik was zo ontredderd, mijn hele lijf en geest protesteerden tegen het abrupte afscheid. Mijn goedaardige obsessie voor hem was ontaard in een kwaadaardige. Nee, mijn gedrag van toen is niet goed te praten, maar wellicht was het anders gelopen als hij de relatie op een volwassen manier had verbroken, en mij tekst en uitleg had gegeven. Als er op zijn minst een erkenning was geweest van wat er tussen ons had bestaan.”

Om privacyredenen werden de namen gewijzigd.
Openingsbeeld: stockbeeld.