Britt (30) ontdekte als tiener dat ze het kind is van een avontuurtje van haar moeder: “Mijn échte vader wil me niet zien”
Toen Britt (30) twaalf was, bleek de man die ze al heel haar leven als haar vader beschouwde dat niet te zijn. Ze was wél de dochter van een avontuurtje van haar moeder. Haar echte vader ontmoeten blijft een stille hoop, want de man wil niets met haar te maken hebben.
Op mijn twaalfde haalde mijn moeder me af van school, en nam me mee naar de stad om iets te drinken. Dat was raar, want dat deden we nooit. Ze was duidelijk over haar toeren en moest me iets vertellen. Ze begon met hoe mijn vader – van wie ze al gescheiden was sinds mijn vierde – weigerde om nog langer alimentatie voor mij te betalen. Ik snapte niet hoe dat plots kwam, en toen sprak ze het uit: dat hij ontdekt had dat hij mijn echte vader niet was. Dat een boze ex van mijn moeder dat was gaan vertellen tegen mijn vader, en dat hij gelijk had. Dat ik het ‘resultaat’ was van een avontuurtje vertelde ze er nog niet onmiddellijk bij. Ik voelde de grond van onder mijn voeten wegzakken. Datzelfde moet gebeurd zijn bij de man die ik tot dan altijd papa had genoemd. Mijn moeder vertelde dat de hel was losgebarsten toen hij het hoorde, en dat hij weigerde om nog financieel bij te springen.”
Meer getuigenissen als die van Britt over het avontuurtje van haar moeder? Lees dan ook: ‘Ines (40) voelde geen klik met haar schoonfamilie: “Je relatie lijdt onder die spanningen”‘.
“Toen ik vroeg wie mijn vader dan wél was, kreeg ik het hele verhaal te horen. Mijn moeder had destijds een avontuurtje gehad met een man die klusjes deed bij ons thuis. Iets waar mijn wettelijke vader nooit van op de hoogte was geweest. Hij was vaak weg voor zijn werk, waardoor het volgens mijn moeder was kunnen gebeuren zonder dat hij ervan wist. Toen mijn moeder zwanger was van mij, twijfelde ze van wie het kind was.
Fysieke gelijkenis: sproeten en rood haar
Toen ik geboren werd, was het naar het schijnt overduidelijk: ik leek heel erg op mijn echte papa. Dezelfde sproeten, dezelfde rode gloed in mijn haar, die niemand anders in ons gezin heeft. Ik ben de jongste van vier kinderen, en met de info die ik nu heb, weet ik waarom ik me altijd zo anders voelde dan de rest. Ik heb me, zeker bij mijn zus, vaak afgevraagd hoe zij zo anders kon zijn van karakter dan ik. Nu snap ik waarom.”
‘Ik ben de jongste van vier kinderen, en met de info die ik nu heb, snap ik waarom ik me altijd zo anders voelde dan de rest’
“Er zitten best wat absurde kantjes aan het verhaal. Dat mijn echte papa samen met zijn toenmalige vrouw op bezoek is geweest bij mijn mama in de materniteit, bijvoorbeeld, en dat die vrouw toen opmerkte dat ik wat op haar man leek. Wat mij dan weer doet vermoeden dat zij misschien van het avontuurtje afwist.”
“Na ons gesprek wilde mijn moeder er niks meer over kwijt, maar ik bleef ermee zitten. Ze stond erop dat ik niet zou vertellen aan mijn broers en zussen dat hun papa niet die van mij was. Dat heb ik niet gedaan, maar dat maakte het wel extra lastig, want ik woonde op dat moment nog thuis, onder hetzelfde dak. Ik heb er best mee geworsteld. Niet alleen met het feit dat mijn wettelijke vader me niet meer wilde zien nadat hij te horen kreeg dat ik zijn dochter niet was, maar ook met al de rest. Dat er iemand was waar ik op leek, dat die nog kinderen had. Dat hij op de hoogte was van mijn bestaan.”
De klok tikt: dromen van contact
“Toen ik wat ouder was, heb ik voorzichtig gevraagd of mijn moeder me meer info kon geven over haar avontuurtje en over mijn echte vader. Toen heeft ze me zijn gegevens gegeven, en gezegd dat ik ermee moest doen wat ik wilde. Ze gaf mee dat niet iedereen mijn vader even sympathiek vond, destijds, en dat triggerde mij nog meer om hem te vinden. (lacht) Ik wil weten wie hij is, of ik echt zo op hem lijk. Ik ben op onderzoek uitgegaan. Hij zit niet op Facebook, ik heb nog nooit een foto van hem gezien. Hij is ondertussen gescheiden, volgens mijn mama, en hij heeft nog twee andere kinderen uit dat huwelijk.
‘Mijn mama stond erop dat ik mijn broers en zussen niet zou vertellen dat hun papa niet die van mij was. Dat heb ik niet gedaan, maar dat maakte alles wel extra lastig’
Doordat ik wist dat hij gescheiden is, heb ik het aangedurfd om hem een mail te sturen met een foto van mij erbij, maar daar reageert hij niet op. Ik heb zijn adres, en heb al vaak overwogen om eens met een voorwendsel aan zijn deur te gaan bellen. Niet omdat ik hem ook maar iets kwalijk neem, verre van, ik begrijp hoe lastig de hele situatie moet geweest zijn.”
“Ik heb zelf ook al foute beslissingen gemaakt in mijn leven, en ik begrijp perfect dat hij zijn eigen relatie niet op het spel wilde zetten voor wat volgens mij niet meer dan een avontuurtje was. En toch blijf ik ervan dromen om samen een koffie te drinken. De klok tikt, mijn wettelijke vader is ondertussen gestorven zonder dat we nog contact hadden. Ik zou het vreselijk vinden als ik deze man niet zou kunnen ontmoeten. Ik wacht af, en misschien trek ik mijn stoute schoenen aan en sta ik toch plots aan zijn deur.”
Tekst: Kelly Deriemaeker. Het openingsbeeld is een stockbeeld.
Meer bijzondere verhalen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier