Jozien (34) heeft een kaasfobie: “Soms zou ik wensen dat ik allergisch was, dat zouden mensen beter begrijpen”
Vlinders, E.T. of grote gebouwen: een fobie kan soms verscholen zitten in een klein hoekje. En ook dan zit je ermee. Wij namen de schijnbaar lachwekkende vrees van drie angsthazen au sérieux en lieten hen vertellen over het taboe dat erop rust. Vandaag: Jozien over haar kaasfobie.
Jozien krijgt vreemde blikken als ze vertelt dat ze bang is van kaas. Haar kaasfobie heeft nochtans een officiële naam: ‘turofobie’. “Toen ik met een angsttherapeut sprak, vroeg die me of ik me bedreigd voel door kaas. Dat is het verschi
tussen een aversie hebben en een fobie. Ik wéét natuurlijk dat een stuk camembert me niet gaat aanvallen, maar als ik kaas zie, word ik wel bang. Ik ben bang dat het mijn huid gaat aanraken, dat het in mijn mond gaat komen. Mijn hartslag verhoogt en ik wil liefst zo snel mogelijk weg. Ik heb kaas altijd vies gevonden, mijn moeder vertelt dat ik als peuter al huilde als we de kaaswinkel passeerden. Maar het gaat verder dan dat.”
‘Als ik kaas zie word ik bang. Ik ben bang dat het mijn huid gaat aanraken of in mijn mond gaat komen’
“Pas als je bang bent van kaas, besef je hoe vaak je ermee geconfronteerd wordt. Ik herinner me een uitstap als kind naar de kaasboerderij, waar ik de hele tijd in doodsangst tegen de muur heb gestaan. En op mijn vijftiende een verschrikkelijke date in een Italiaans restaurant. Wist ik veel dat er Parmezaanse kaas op een bord spaghetti kwam? Ik heb met rillingen rond die kaas gegeten en ben zeker tien keer naar het toilet geweest om mijn mond te spoelen. Hoe zeg je dat op je vijftiende, dat je bang bent van kaas? Gekust is er niet, nee.
Mijn kaasfobie bepaalt mijn leven niet, maar het heeft wel een impact. Ook vandaag. Ik werk in een café en sta daar als een van de weinigen niet in de keuken, omdat er nogal veel met kaas gewerkt wordt. Gelukkig zijn mijn baas en collega’s begripvol.”
Fascinerende fobie
“Mijn angst lijkt erger te worden met de jaren. Ik vertel er eerlijk over, maar dat zorgt er ook voor dat het steeds meer ‘een ding’ wordt. De meeste mensen vinden het fascinerend en beginnen elke soort kaas op te sommen die ze kennen: ‘Lust je ook geen gouda?’. Dat probleem heb je niet als je geen broccoli lust, bijvoorbeeld. Soms zou ik bijna wensen dat ik allergisch was, dat zouden mensen beter begrijpen. Ik ben wel sinds kort vegan. Uit overtuiging, maar voor mij maakt het alles ook wel gemakkelijker.”
Tekst: Lisa Gabriëls. Beeld: Joris Casaer.
Meer getuigenissen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier