Getuigenis: Jolien werd opgelicht toen ze online een minispringkasteel wou kopen

Feeling Redactie

08 feb 2023

“Ik ben voorzichtig aangelegd, mee met alle technologie en hoger opgeleid. En toch ben ik bijna al mijn spaargeld kwijtgeraakt.” Online en telefonische oplichting zijn booming business, en niemand lijkt veilig.

Klassieke misdrijven – denk aan diefstallen of inbraken – raken uit de mode. Al enkele jaren op rij daalt de ouderwetse criminaliteit. Al wil dat niet zeggen dat er minder gestolen wordt. Integendeel. Ook criminelen zijn massaal gaan telewerken en hebben hun terrein verlegd naar online misdaad. Sinds de start van de coronapandemie is het aantal zaken van online fraude geëxplodeerd. Jolien (31) kan ervan meespreken. “Het was zo’n avond waarop ik met te veel dingen tegelijk bezig was”, vertelt ze. “Een peuter in huis, een zoontje van vier maanden oud, ik keek met een half oog tv en speelde tussendoor via de app Wordfeud een spelletje met mijn oma. Tussen elke speelbeurt popte er een advertentie op. Op een bepaald moment was dat reclame voor een minispringkasteel. De zomer kwam eraan, het kostte € 40 en ik wist dat onze dochter dat tof zou vinden. Ik had al vaker via online advertenties iets gekocht, dus ik zag er geen graten in om dat te bestellen.”

Jolien: ‘Meer dan de helft van mijn spaargeld was weggesluisd. Duizenden euro’s. Dat is spaargeld van járen.’

Jolien koopt het springkasteeltje, maar kan niet via een QR-code betalen. Het moet met de kaartlezer van haar bank. “Sommige webshops beperken de betaalopties omdat dat een extra kost is, dus ik vond dat niet per se vreemd. Ik zag op mijn scherm ook het KBC-scherm zoals ik het kende. Ik nam mijn kaartlezer erbij, gaf alle gegevens in en toen liep alles vast. Ook dat heb ik in het verleden al weleens meegemaakt, dus ik probeerde opnieuw. Weer mislukte de betaling. ‘Als het zo zit, moet ik dat springkasteel niet meer hebben’, dacht ik. Dus ik liet het voor wat het was en besloot verder tv te kijken.” Het is pas de volgende dag, wanneer ze op het werk is, dat de hemel op haar hoofd valt. “Rond 10 uur zag ik dat ik een gemiste oproep had van mijn bank. “Wij hebben gemerkt dat er heel wat rare bedragen van uw rekening gegaan zijn”, klonk het op mijn voicemail. “Kunt u zo snel mogelijk terugbellen?” Ik ben meteen beginnen te huilen. Op dat moment – en dat is een ongelooflijke toevalligheid – stond al mijn spaargeld tijdelijk op mijn zichtrekening. Mijn spaarrekening had ik al jaren bij Rabobank, maar zij hadden laten weten dat ze ermee stopten en dat ik mijn rekeningen moest leeghalen. Ik had nog geen tijd gehad om elders een nieuwe spaarrekening te openen, dus alles stond even op mijn zichtrekening bij KBC. Ik was volledig in paniek, zag al mijn geld in rook opgaan. Het is niet te beschrijven hoe machteloos je je op zo’n moment voelt.”

“Uiteraard nam ik zo snel mogelijk contact op met de bank. Zij monitoren blijkbaar alle rekeningen en van zodra er vreemde uitgaven gebeuren die niet in je bestedingspatroon passen, gaan er alarmbellen af. Gelukkig maar. Al was de schade op dat moment al heel groot: meer dan de helft van mijn spaargeld was weggesluisd. Duizenden euro’s. Je voelt je zo machteloos. Dat is spaargeld van járen. Geld van vakantiejobs, uitjes met vriendinnen die ik niet gemaakt had om toch te kunnen sparen. Op dat moment wilde ik al mijn geld gewoon afhalen en thuis onder mijn kussen leggen. Het is ook heel frustrerend dat je de dader niet kent. Er is geen dief waar je achteraan kunt lopen. Ik ben zo kwaad geweest op die anonieme rotzakken.”

‘Het is een absolute misvatting dat het vooral om oude mensen gaat; iedereen is kwetsbaar’ Isabelle Marchand, bankenfederatie Febelfin

Gelukkig handelen zowel Jolien als de bank snel. Zij doet meteen aangifte bij de politie en de bank zet alles op alles om het geld terug te halen. “Mijn geld was blijkbaar overgeschreven naar buitenlandse rekeningen. Zo’n overschrijving duurt een paar dagen, waardoor dat geld nog onderweg was. Op € 100 na hebben ze alles kunnen recupereren. Voor mij is het goed afgelopen, maar het heeft een serieuze indruk nagelaten. Ik had nooit gedacht dat mij dat zou overkomen. Vlak voor het voorval had ik er zelfs nog een reportage van Pano over bekeken. (lacht) Intussen ben ik extra voorzichtig. Ik koop liefst gewoon in echte winkels of bestel alleen via webshops die ik ken. En ik geniet meer van mijn geld, ik geef het uit. Alles wat ik zelf gespendeerd heb, kunnen ze al niet meer stelen.”