Getuigenis: Gitte werd een jaar lang bedrogen door haar vriend
Volgens de beroemde relatietherapeute Esther Perel gaan affaires niet over seks, maar over verlangen. Niet zozeer een verlangen naar een andere persoon, maar een verlangen naar een andere versie van onszelf, een verlangen om te ontsnappen aan de sleur van alledag, om te leven zonder handrem op. Gitte vertelt hoe dat verlangen bij haar partner uitmondde in overspel.
Keihard uitgelachen
Gitte (45): “Ik herinner mij nog haarscherp het moment waarop ik dacht: hoe zijn wij in deze situatie beland? Sinds wanneer zijn wij zo een cliché geworden? Het leek wel alsof ons leven in een slechte weekendfilm veranderd was. Dat gebeurde toen ik ontdekte dat mijn vriend mij al meer dan een jaar bedroog met de mama van een van de vriendinnetjes van Arno, onze jongste zoon. En het gekke is, dat ik het al die tijd gevoeld had. Ik had hem zelfs al geconfronteerd met mijn vermoedens, maar hij had mij recht in mijn gezicht keihard uitgelachen. Hij gaf me het gevoel dat ik jaloers en achterdochtig was, dat er iets mis was met mij, terwijl hij achter mijn rug afsprak met de vrouw waarmee ik ’s ochtends aan de schoolpoort een praatje maakte.”
Gitte: “Diep vanbinnen weet je het altijd wanneer je partner je bedriegt”
“Diep vanbinnen weet je het altijd wanneer je partner je bedriegt. Je kunt er misschien niet helemaal de vinger op leggen, maar je voelt dat er iets veranderd is, dat er een afstand ontstaat. Achteraf bekeken had ik die eerste keer harder moeten aandringen, maar ik had niks om mijn vermoedens op te baseren. Niks, behalve een buikgevoel. Het was pas wanneer ik hem kon confronteren met harde bewijzen, dat hij brak en alles opbiechtte. Ik ben er niet trots op dat ik zijn gsm heb gecheckt en zijn berichten heb gelezen, en dat ik via zijn navigatieapp ontdekte dat hij verschillende keren per week langs het huis van Arno’s vriendinnetje ging. Haar moeder was recent gescheiden. Ik had zelfs medelijden omdat haar man haar verlaten had voor een tien jaar jongere collega. Mijn vriend en ik hadden er een gesprek over, net nadat het was gebeurd. Achteraf heeft hij mij bekend dat het geflirt al enkele weken later begon. Daarna heb ik hem twee dagen niet kunnen aankijken. Ik voelde mij vies, vernederd en waardeloos.”
Was het mijn schuld?
“Na de initiële woede kreeg ik de reflex om de schuld bij mezelf te gaan zoeken. Had ik hem niet genoeg aandacht gegeven? Had ik de sleur in onze relatie laten binnensluipen? Ik kon alleen maar vaststellen dat het antwoord op die vragen ‘nee’ was, en dat ik nog steeds voor de volle 100% geëngageerd was. Ik was gelukkig met hem, met onze kinderen, met ons leven samen. Maar blijkbaar was ons gezinsleven voor hem niet genoeg.”
“Toen zijn overspel aan het licht kwam, toonde hij berouw en beloofde hij er een eind aan te maken. Hij zou voor ons gezin kiezen, zei hij. Ik wilde hem geloven, maar mijn buikgevoel bleef mij waarschuwen. De dag dat Arno mij vertelde dat papa samen met hem, zijn vriendinnetje en haar mama was gaan picknicken, stortte mijn wereld in. Dat hij mij was blijven bedriegen, verbaasde mij niet. Maar dat hij zo dom was om onze vijfjarige zoon bij het complot te betrekken, deed voor mij de deur dicht. Diezelfde avond heb ik zijn koffers op de stoep gezet. Mijn vertrouwen was te hard geschonden, ik weigerde mijzelf nog zo te laten vernederen. Intussen ben ik al drie jaar single. Het is niet makkelijk, maar ik troost mezelf met de gedachte dat ik als moeder een sterk signaal geef aan mijn kinderen.”
*De gebruikte namen zijn schuilnamen. Het openingsbeeld is een stockbeeld.
Interview: Ans Vroom.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier