Getuigenis: dochter Sofie (40) reist permanent, mama Lieve (65) kan haar huis nog geen maand missen
Al verschillen ze van elkaar op een bijzondere manier, ze voelen zich wel sterk verbonden. Moeders en dochters over hun uiteenlopende levenskeuzes. “Onze band is sterker dan ooit.”
Sofie: “Ik heb altijd graag gereisd. Zo graag dat ik de laatste zes jaar non-stop aan het rondtrekken ben. Dat lukt omdat het goed te combineren valt met mijn werk als psycholoog. Ik geef sinds vier jaar therapie in mijn online praktijk, het maakt dus niet uit waar ik woon. Mijn cliënten zijn merendeels Belgen van wie een deel zelf in het buitenland verblijft. Het afgelopen jaar heb ik in Zuid-Afrika doorgebracht. Nu ben ik terug in België om mijn appartement te verkopen, daarna hoop ik opnieuw naar Zuid-Afrika te vertrekken om daar iets te kunnen kopen.”
Lieve: “Bij mij is het andersom; ik kan niet lang van huis zijn. Vergeleken met Sofie is mijn leven heel anders verlopen. Ik heb me op jonge leeftijd gesetteld, ik trouwde en was op mijn 24ste moeder. Daarnaast heb ik altijd als kleuteronderwijzeres gewerkt, een job die ik heel graag heb gedaan. Ik was zo gebonden aan mijn huis en omgeving dat ik nooit de behoefte voelde om op reis te gaan.”
Sofie: “Ik juist wel, ik wil op zoek naar nieuwe landen en nieuwe dingen, terwijl mama eerder blij wordt als ze de kinderen en kleinkinderen rond zich heeft. Ik heb geen kinderen en zal die waarschijnlijk ook nooit krijgen. Ook daar zijn we verschillend in.”
Lieve: “Ik heb twee dochters, mijn zoon is gestorven. De zus van Sofie heeft nu zelf drie kinderen.”
Sofie: “Mijn zus lijkt veel meer op mijn moeder, ook zij heeft twee meisjes en een jongen en ook zij is leerkracht. Nu heb ik er nooit bewust voor gekozen om kinderloos te blijven, maar uiteindelijk is het wel een soort van levenskeuze geworden. Toen ik intens begon te reizen – nadat mijn relatie van acht jaar stopte -, is de gedachte aan kinderen op de achtergrond geraakt. Reizen met kinderen is natuurlijk ook mogelijk, maar het maakt de zaken wel gecompliceerder.”
Lieve: “Ik wist al vanaf mijn achttiende dat ik een gezin wilde. Een huis, man, kinderen en een vaste job vormden het doel in mijn leven.”
Sofie: “Ondanks dat ik zo ver weg woon, hebben mama en ik wel heel intens contact. In het begin was het wat moeilijker, omdat mama een online gesprek met beeld maar niks vond. We mailden vooral met elkaar. Maar stilaan is dat veranderd, vooral nu er zoveel online gebeurt. Ik heb zelfs het gevoel dat onze band sterker is dan ooit.”
Mama heeft aanvaard dat dit mijn leven is, en dat het oké is op deze manier
Lieve: “Ik heb me er al lang bij neergelegd dat Sofie een totaal ander leven heeft. Omdat ik weet dat ze de juiste keuzes maakt, dat het goed is voor haar. Als moeder wil je tenslotte wat het beste is voor je kinderen.”
Sofie: “Dat heeft onze band versterkt, denk ik. Mama heeft aanvaard dat dit mijn leven is. En dat het oké is op deze manier.”
Lieve: “De fysieke afstand heeft ons bij elkaar gebracht. Net omdat we elkaar niet ‘in het echt’ konden zien, voelden we pas hoe belangrijk het contact tussen ons was. En je ziet, het kan ook online. Uit het oog is in ons geval zeker niet uit het hart.”
Lees nog meer getuigenissen:
- Straffe getuigenis: Véronique kreeg haar zoon Nicolas op haar 45ste
- Straffe getuigenis: Danielle overleefde de aanslag in Zaventem
- De veelbesproken relatie van Macron: Zo moeilijk is een relatie met een leeftijdsverschil
Door: Joanie De Rijke, Foto: Liesbet Peremans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier