Het geheim van lange liefde: zo blijf je gelukkig in je relatie

Hanne Vlogaert

07 mrt 2021

Een partner vinden die goed bij je past is één ding. Samen een leven lang gelukkig blijven nog een ander. Dat klopt, zegt relatietherapeut Lieven Migerode. “Lange liefde heeft zorg en aandacht nodig.” Toch is de zorg die je er soms in moet steken volgens hem ook wel degelijk de moeite waard. “Als je het geluk hebt gehad de liefde op je pad te mogen tegenkomen, waarom zou je dan niet een beetje moeite doen om ze te koesteren ook”, zo klinkt het.

Als het dekseltje past... wees dan blij

De juiste partner tegenkomen op zich blijkt al geen vanzelfsprekendheid. Bovendien is het voor sommige mensen veel makkelijker dan voor andere: “Heb je het geluk gehad op te groeien in een warm gezin waarin je je op een veilige manier hebt kunnen hechten aan je ouders, dan mag je blij zijn. Door de stabiliteit die ze je geboden hebben, heb je als kind al geleerd dat je het waard bent om graag gezien te worden. Dat intern ingebakken gevoel van ‘ik heb recht op liefde’ maakt dat je een gezonde basis ontwikkeld hebt om die liefde ook op latere leeftijd in andere relaties op een zelfstandige en gezonde manier te gaan zoeken. Kinderen die leren dat ze het waard zijn om graag gezien te worden, zullen als volwassenen makkelijker kunnen inschatten welke personen betrouwbaar zijn en wie hen dat soort liefde ook zal kunnen geven.”

“Bekijk liefde als een mooie kamerplant: die moet je ook regelmatig water geven en wat extra voeding geven om door te laten groeien”

Liefde vinden is dus al een aardige opdracht op zich. Wie haar op z’n pad mocht kruisen, mag daarom ook wel een beetje moeite doen om haar te behouden ook, zo vindt Migerode. “Als je de chance gehad hebt om een goede partner tegen het lijf te lopen, waarom zou je dan ook niet wat energie steken in het warm houden van de liefde?” Hoe we dat doen? Vooral door onze liefde te koesteren en haar niet als vanzelfsprekend te beschouwen. “In mijn boek spreek ik over ‘chérir l’amour’. Je moet liefde behandelen als een mooie kamerplant: alleen door haar regelmatig water te geven en van wat extra voeding te voorzien, zal ze ook blijven bestaan.”

Vrijheidsdrang en zelfontplooiing

Nochtans is het precies dat ‘koesteren van liefde’ dat mensen anno 2020 een beetje verleerd lijken. “Niet dat we de liefde niet meer waarderen, maar we zijn met z’n allen wel veel minder geneigd door te bijten als het moeilijk gaat of er een paar persoonlijke dingen voor aan de kant te schuiven.”

Het grootste probleem daarbij? Onze collectieve hang naar zelfontplooiing en autonomie: “We zijn veel individualistischer geworden: nog maar zelden zijn mensen bereid hun individuele ontplooiing ondergeschikt te maken aan de ontwikkeling van hun relatie. Nochtans is dat soms wel nodig. Neem nu bijvoorbeeld een koppel dat al jarenlang gelukkig samenleeft en waarvan de ene een top-job heeft in Brussel en de andere op een dag een andere top-job krijgt aangeboden in New York. Voor veel mensen vandaag zal het heel moeilijk zijn die persoonlijke opportuniteit links te laten liggen, terwijl daar vroeger vaak geen twijfel over zou bestaan: als het niet past voor ons als koppel, dan gaat het niet.”

“We zijn vandaag veel individualistischer geworden: het gezamelijk verhaal als koppel haalt het nog maar zelden van persoonlijk gewin. Dat is niet erg, maar bevorderlijk voor lange liefde is het niet”

Je relatie als een gemeenschappelijk verhaal voorop kunnen stellen, is dan ook een van de belangrijkste zaken die je als koppel kan doen om de liefde te waarborgen. Wat nog meer? Goed kunnen omgaan met conflict en zorgen voor herstel. “Ervan uitgaan dat het nooit zal botsen in de liefde, is utopisch. De kracht van een goede relatie zit dan ook niet in nooit ruziemaken of in het nooit met elkaar oneens zijn, maar wel in de wil om elkaar te blijven begrijpen en elkaar tegemoet te komen, om op die manier uiteindelijk te komen tot herstel. Het is precies dat herstel dat het weefsel tussen jullie als koppel nog veel sterker zal maken.”

Bang voor kwetsuren

De grootste valkuil voor relaties op dat vlak? Die komt er wanneer je je laat leiden door je eigen angst. “Mensen zijn zich zeker in onstabiele tijden als die van vandaag zeer bewust van de grote kracht, maar ook van de kwetsbaarheid van liefde. Als die liefde – naar ons eigen subjectieve gevoel – van ons weggenomen dreigt te worden, door een conflict of doordat je partner bijvoorbeeld niet genoeg aandacht voor je heeft, dan gaan we vaak in onze eigen angsten schieten. Als we dat doen gaat het meestal mis, want dan reageren we niet langer vanuit een gecentraliseerde veilige positie, maar wel vanuit een reactief oud patroon.”

De kans dat je ook je partner door die reactiviteit getriggerd wordt en in een contradictoir patroon schiet uit verdediging, is groot. Op die manier begint er een dans van actie-reactie die regelrecht leidt naar de ondergang als jullie er niet met z’n tweeën uit kunnen stappen en boven gaan staan.

“De grootste valkuil voor een relatie? Vast komen te zitten in je eigen angst om de liefde te verliezen”

Een voorbeeld: ben je eerder angstig aangelegd in de liefde en je partner geeft op een bepaald moment zijn hang naar vrijheid en autonomie aan door vriendschappen te onderhouden met anderen, dan zou het kunnen dat jij uit angst om je partner te verliezen net gaat aanklampen of controlerender wordt. Dat zal de neiging naar vrijheid bij je partner alleen maar aanscherpen, omdat die je toenadering als verstikkend ervaart, en hem of haar enkel nog verder weg duwen. Alleen inzicht scheppen in deze emotionele dans, biedt perspectief om ermee om te gaan. Opnieuw geldt hier helaas (of gelukkig, het is maar net hoe je het bekijkt): hoe veiliger je gehecht bent, hoe makkelijker dat gaat.

Are you there for me?

Ook nog belangrijk om liefde de tand des tijds te laten overleven: de mate waarin je bereid bent betrokken, bereikbaar en beschikbaar te zijn voor je partner. “Het belangrijkste waar je op een lange relatie op moet kunnen blijven rekenen, is dat de ander er wil zijn voor jou: is hij of zij bereid om naar jou te luisteren als je het moeilijk hebt? En kan hij of zij zich inleven in waar je mee worstelt?” Niet het absolute begrip van je problemen of emoties blijkt daar trouwens het belangrijkst in, maar wel het vermogen van je partner om zich in te leven in de subjectiviteit ervan: “Ontwikkel je bijvoorbeeld op een gegeven moment een irrationele angst voor spinnen, dan mag je partner op zich wel weten dat deze angst ongegrond is, het is wel erg belangrijk dat hij zich kan inleven in hoe angstig het zien van een spin jou precies maakt, zodat hij je daar ook emotioneel in kan ondersteunen.”

“Ook erg belangrijk om het samen uit te houden: houd de humor erin. Doe eens iets leuks of iets dwaas samen, ook als je al 20 jaar samen bent”

Dit wederzijdse begrip hoog houden en ook de wil om hierin te blijven investeren, is dan ook een van de grootste uitdagingen van een lange relatie. “In het begin die je uiteraard nog veel moeite om elkaar te verstaan, na 10 of 15 jaar kan dat al eens iets moeilijker worden, met als resultaat dat er steeds meer ruimte tussen jullie ontstaat en jullie uiteindelijk uit elkaar zullen groeien.”

Houd het gezellig

Nog een laatste tip van de relatietherapeut voor ‘lang en gelukkig’: probeer de fun erin te houden! “Ook dat gaat in het begin vanzelf, want dan is alles dat je samen doet leuk. Als je 20 jaar samen bent, er vijf dagen op de zeven hard gewerkt moet worden en ondertussen ook nog eens een paar joelende kinderen om jullie heen zijn komen lopen, dan wordt het moeilijker.”

Probeer naast alle lastige dingen die moeten in het leven als koppel daarom ook zeker om voldoende ‘leuke’ tijd voor elkaar te maken. “En dat hoeven zeker niet altijd dé grote dingen te zijn”, zo klinkt het. “Gewoon eens een avondje vrij houden voor elkaar, samen naar de cinema of nog eens iets dwaas doen samen: het houdt de liefde leuk en de verbinding warm.”