Getuigenis: non-binaire As beleeft de eindejaarsperiode met een nieuwe naam

Feeling Redactie

23 dec 2022

Dit jaar vond de non-binaire As (35) de durf – én de woorden – om zich voortaan ook met die nieuwe naam aan de wereld te presenteren. Voor As wordt het een kerst als nooit tevoren, anders dan anders en daarom des te bijzonder: “Ik ben er nog niet, maar ik ben gelukkiger dan ooit.”

Mijn eerste kerst als As

“Het moet intussen zo’n anderhalf jaar geleden zijn dat mijn bewustzijn op dat vlak bijna letterlijk openbrak. De concrete aanleiding daarvoor was dubbel: enerzijds was ik net op het boek Beyond The Gender Binary van Alok Vaid-Menon gestoten, wat ik in een nacht tijd uitlas. De volgende ochtend hoorde ik op de radio een euforische Maaike Neuville vertellen over de genderneutrale filmprijzen van de Berlinale. Meer nog dan het nieuws op zich, was het de vanzelfsprekendheid waarmee de actrice en filmmaker het over genderfluïditeit en non-binair zijn had, die me raakte. Voor haar was het duidelijk niet meer dan normaal dat de wereld niet zomaar opgedeeld kon worden in ‘man’ of ‘vrouw’, maar dat die begrippen twee uitersten zijn op een spectrum waartussen een oneindig aantal andere mogelijkheden ligt. Wat ik zelf nooit eerder in woorden kon vangen, werd helder: ik identificeerde me helemaal niet met het vrouwelijke label dat me al heel mijn leven lang opgeplakt werd.”

“Heel mijn jeugd heb ik mij – zonder echt te beseffen waarom – slecht in mijn vel gevoeld. Mijn veranderend puberlichaam vond ik verschrikkelijk. Omdat de publieke opinie nogal specifieke ideeën had over hoe een meisje er precies hoorde uit te zien of hoe die zich hoorde te gedragen, duwde ik alles weg. Gaandeweg groeide er een grote discrepantie tussen wie ik aan het worden was - omdat ik dacht dat ik het moest zijn – en hoe ik me eigenlijk echt voelde. Schuld en schaamte hielden lang alles onder de radar – ook voor mezelf. Tot ik een paar jaar geleden – mede door een stukgelopen relatie en het isolement in lockdown – mezelf tegenkwam. Dat sneed eventjes diep, maar creëerde ook een momentum om op zoek te gaan naar mijn fundamenten: wie was ik echt zonder al dat conformisme en die opgeplakte verwachtingen? Ik ging in therapie, praatte veel met interessante mensen uit de lgbtq+-gemeenschap en las veel boeken over het onderwerp.”

“Of mijn puzzel vandaag gelegd is? Absoluut niet: ontdekken dat je non-binair bent, is een proces van kleine stapjes, van telkens opnieuw blijven voelen, zoeken en proberen wat past. Of daar een eindpunt in is, weet ik niet. Maar ik weet wél wat mijn doel is: ik wil mezelf steeds meer toelaten om zonder compromissen mezelf te zijn. Mijn identiteit en leven invullen zoals ik dat wil – los van wat iemand anders daar mogelijk van zou kunnen vinden. Niet makkelijk, maar door me te omringen met een veilige kring van gelijk gezinde mensen word ik er wel steeds beter in.”

“Ik wil mezelf steeds meer toelaten om zonder compromissen mezelf te zijn”

“Misschien wel de belangrijkste stap op die weg dit jaar: de beslissing om me niet langer bij mijn oude naam te laten noemen, maar wel bij de naam As – omdat die iets meer genderneutraal is. Ik vroeg het eerst aan een beperkte cirkel van dichte vrienden. Dat voelde zo goed dat ik het druppelsgewijs liet uitbreiden. In een ideale wereld zou ik mijn voornaamwoorden ook aanpassen naar ‘die’ en ‘hun’, maar daarvoor blijkt de angst voor onbegrip voorlopig nog net iets te groot. Ik hoop dat openlijk mijn verhaal doen me weer net dat stukje verder kan pushen om ook op dat punt voluit te gaan voor wat ik zélf wil. Diezelfde angst deed me even twijfelen of ik mijn verhaal hier wel zou doen, maar na het zien van Close - de nieuwe film van Lukas Dhont – leek het me toch belangrijk dat dergelijke verhalen verteld worden. Niet alleen voor mezelf omdat het me weer een stapje verder brengt in mijn proces, maar ook vooral omdat ik zichtbaarheid voor het thema belangrijk vind. Mocht ik dit soort verhalen vroeger zelf in de media zijn tegengekomen of had ik rolmodellen gehad die openlijk over non-binair zijn spraken, zou dat mijn zoektocht ongetwijfeld veel makkelijker gemaakt hebben.”