Dries: “Ik heb gewacht om Kerstman te spelen totdat ik oud genoeg was om hem geloofwaardig neer te zetten. Maar heel lang geleden, begin jaren 1990, heb ik het ook al eens gedaan. Ik was lid van de Belgische Improvisatie Liga en samen met Johan Terryn en Tom Lenaerts speelde ik beurtelings Kerstman in een shoppingcenter op de De Keyserlei in Antwerpen. Ik weet niet of ze het leuk vinden dat ik dit verklap. (lacht) Vandaag voel ik me rijp genoeg om de Kerstman met overtuiging te spelen. Dat is trouwens veel moeilijker dan Sinterklaas zijn. Bij de Sint is er een volledige entourage: een tweede personage, een boek, een staf, een mijter, een zak, een decor. Maar de Kerstman is alleen. Zijn herkomst is veel obscuurder, omfloerster, magischer zelfs. We weten enkel dat hij uit Scandinavië komt, rendieren heeft en kan vliegen. Het beeld dat we nu hebben van de Kerstman, werd in de jaren 1930 gecreëerd door reclame voor Coca-Cola. Eigenlijk droeg hij oorspronkelijk geen rood kostuum, zijn kleren waren veeleer grauw en bruin. Als je je een beetje verdiept in de achtergrond van de Kerstman, ga je hem automatisch anders spelen. Niet zoals een jobstudent die vijftig euro krijgt om op straat ‘ho ho ho’ te roepen. Ik denk echt na over dat personage, ik bén de Kerstman. Het is meer dan een kostuum aantrekken. Ik sta dan ook niet op straat, maar word ingehuurd door bedrijven op evenementen en hun eindejaarsfeesten.”
“Het is meer dan een kostuum aantrekken. Ik bén de Kerstman”
“Mensen reageren altijd positief. Soms zijn er jongeren – vooral tieners – die de mythe willen doorprikken en vragen of mijn baard echt is. Dan zeg ik ‘Ja! Maar niet van mij’. Het is aan de toeschouwer om te beslissen of hij erin gelooft. Ik doe het inmiddels dertig jaar en heb gemerkt dat de omvang van de festiviteiten is gegroeid. Vroeger werd zo’n feest door de scouts georganiseerd, vandaag moet je een eventmanager inhuren. Er zijn grotere verwachtingen en meer middelen. Ook met mijn decorbedrijf neem ik graag deel aan de feestelijkheden. Voor de NMBS maakte ik een reizend kerstdecor dat zowel in Vlaanderen als Wallonië heeft gestaan: een totaalspektakel met kerst- en berkenbomen, een rijdende trein, modelbouwhuisjes en een levend gospelkoor. Ik word ook gevraagd om etalages in te richten. Het is druk ja, maar dat geeft niet. Ik hou van Kerstmis. Het is mijn favoriete feest. Elk jaar zetten we thuis een grote boom én kopen we twee nieuwe ballen. De hele familie komt samen om te vieren. Maar daarna trek ik steevast een paar dagen naar de Ardennen: de Kerstman heeft ook nood aan natuur en rust.”
lamusegueule.be
Interview: Evelien Rutten. Foto: Joris Casaer.
Nog meer kerstsfeer:
