Het dateverhaal van Alexa (30): “Hij vroeg me uit met een zak aardappelen”
Luchtige jurkjes, frisse cocktails en zwoele avonden: hét recept voor een geslaagde zomer of een opwindende date. Voor Alexa (30) telde vooral de manier waarop ze uitgevraagd werd. Daar speelde een boer een een zak aardappelen een rol in.
Deur aan deur
“Het was vrijdag, marktdag in Leuven. Ik woonde nog samen met een vriendin en we werkten beiden van thuis uit. Ik zat wat op mijn computer te tokkelen wanneer onze deurbel ging. In mijn legging en met rommelige dot op mijn hoofd opende ik de deur, in de verwachting dat het de postbode zou zijn met een of ander pakje.
Tot mijn verrassing stond er een onbekende man voor mijn deur – zónder postbode-uniform. Hij had een rechthoekige bril op zijn neus en een oude pet op zijn hoofd. Zijn donkere baard verstopte zijn jong en knap gezicht en zijn nonchalante kleding hadden iets van een ouderwetse boer, maar dan hipper (lees: een ‘marcelleke’ met los hemd en linnen broek). Zijn vingers omsloten de hendels van een kruiwagen gevuld met aardappelen.
Of ik een zak aardappelen wou kopen? Ik antwoordde – lichtjes verrast door zijn verschijning – dat we geen aardappelen nodig hadden. In mijn aarzeling zag hij een opening en verklaarde zijn vraag verder: ‘Ik heb iets verderop een veld met groenten en aardappelen. Ik kreeg mijn voorraad niet verkocht op de markt, dus probeer nu deur aan deur te verkopen.’ Voor ik hem van antwoord kon dienen, voegde hij nog een vraag toe aan zijn monoloog. Waarom ik thuis was overdag?
Ik keek hem subtiel na vanuit mijn raam en plots maakten we oogcontact
‘Ik werk van thuis uit’, reageerde ik nerveus. We raakten verder aan de praat. Ik in mijn deuropening, hij een trede of twee lager dan mij vanop het voetpad. Ik word snel ongemakkelijk van small talk en voelde mezelf steeds roder worden. Tijd om af te ronden dus. Ik wenste hem nog veel succes met zijn verkoop en sloot het gesprek af.
Wanneer de deur achter mij dichtviel, begon ik meteen te lachen. Er klonkt ook gegiechel van elders uit het huis: mijn huisgenoot had kennelijk staan luisteren en kwam naar beneden gewandeld. ‘Dat was luid geflirt’, riep ze terwijl ik naar een verdieping hoger liep om de aardappelboer vanuit het raam te zien wegstappen. Subtiel staarde ik naar beneden en plots keken we elkaar in de ogen. Hij had me gezien! Terwijl hij lachte, zwaaide ik nerveus en deinsde snel weg van het venster.
Call me maybe
Tien minuten verstreken. Ik probeerde mijn focus terug te vinden aan mijn bureau wanneer er nog eens werd aangebeld. Mijn huisgenote en ik stonden in no time allebei in de gang. ‘Jij moet opendoen’, fluisterriep ik naar haar. ‘Ik durf niet.’ We leken er allebei van overtuigd dat de patattenman terug van achter de voordeur zou verschijnen.
Terwijl ik me verstopte op de overloop, deed mijn roomie wat ik haar had opgedragen. En jawel, het was opnieuw zijn stem die mijn huisgenote begroette. Ik kon juist niet horen wat er gezegd werd maar begreep dat het er gemoedelijk aan toeging. Wanneer de deur opnieuw dichtsloeg, rende ik naar beneden.
Relaties die voortgroeien uit een coup de foudre? Velen onder ons moeten eerst langs heel wat date-stations passeren voor ze de liefde vinden. De pittigste datingverhalen lees je in het dramadate of droomdate-dossier.
Mijn vriendin stond voor de deur met een kilo aardappelen in een bruine papieren zak. Op het papier stond iets geschreven in blauwe markeerstift. ‘Je hebt duidelijk indruk gemaakt’, schaterde ze. ‘Hij vroeg naar jou, maar ik heb maar gezegd dat je onder de douche stond’, herhaalde ze hun gesprek. ‘Daarna vroeg hij mij jou dit te geven.’ Ze dumpte de zware zak in mijn armen. ‘Stuur me gerust een berichtje’, las zijn zelfgeschreven aardappelzaktekstje, gevolgd door zijn nummer.
Na uren nadenken over een gevat eerste berichtje, durfde ik hem te sturen. Enkele apps later hadden we een datum en een plaats afgesproken. De date zelf draaide uit op een sisser. Hij leek nog in zijn hoofd te zitten met zijn ex-vriendin en bij nader inzicht bleken mijn ambities niet te verenigen zijn met zijn toekomstplannen als groeiende landbouwer (hij ging het komende jaar nog koeien kopen). Jammer, want wat een leuk verhaal zou dát zijn geweest voor onze toekomstige kinderen.”
Meer lezen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier