Carrièreswitcher Leila (35) over passie in je werk: “Já, het leven mag best bangelijk zijn!”
Wat we doen voor ‘de kost’, is door de jaren heen een steeds grotere bron van zingeving voor ons geworden: niet alleen is een job die we graag doen belangrijk om ons ‘gelukkig’ te voelen, onze job bepaalt zelfs voor een groot stuk mee hoe we vorm geven aan onze identiteit. Steeds meer mensen gaan na een loopbaan die toch niet helemaal aansluit bij ‘wie ze zijn’ of ‘wat hen drijft in het leven’ dan ook op zoek naar een job die hen wél toelaat zichzelf helemaal te ontplooien en die ál hun wensen op vlak van ‘zingeving’ vervult.
Eén van die mensen is Leila Kandil (35): freelance copywriter en journaliste, mama van twee én stichtende geest achter een hoogst persoonlijk storytelling-project, De Verhalenboetiek. “Ik begrijp niet hoe mensen níét op zoek kunnen gaan naar hun passie: voor mij was zoeken tot in het perfecte pad gevonden had echt een must. Zonder was ik zeker stilletjes doodgegaan vanbinnen”, zo klinkt het bij Leila. “Maar hé, ik ben dan ook wel echt een gevoelsmens. Misschien heeft niet iedereen die complete vervulling en passie in zijn job nodig, al denk ik wel dat het voor iedereen mogelijk is.”
Het kantelpunt: “Ik werd mama!”
Het grote kantelmoment kwam er voor Leila vlak na de geboorte van haar eerste dochter, Liv (6). “Plots werd ik als jonge mama geconfronteerd met een enorme begrenzing op mijn persoonlijke tijd: waar ik voordien het creatieve ei dat ik niet kwijt kon in mijn job, nog wel enigszins kon opvullen door allerlei randactiviteiten die mij ook voldoening gaven vielen die plotseling weg. Een groot deel van de die ik na mijn werk nog over had, moest ik plots spenderen aan de zorg voor dat kleine hulpeloze wezentje.”
Niet dat Leila uit de zorg voor haar dochtertje ook niet de nodige vervulling – en vooral liefde – putte, maar toch begon er door die nieuwe situatie steeds harder iets te wringen.
“Zolang ik geen kinderen had, bleek het voor mij makkelijker om mijn hoofd een beetje in het zand te steken voor dat knagende gevoel dat zei dat mijn professionele leven misschien toch niet helemaal voldeed aan alles wat ik in het leven wilde brengen. Na de geboorte van Liv, kon ik de honger naar méér echter niet langer negeren. Ik moest iets doen om mezelf wat meer creatieve ademruimte te geven.”
Van vaste baan naar Freelance
En dus ging Leila op zoek naar een loopbaan die meer paste bij haar persoonlijkheid. Die loopbaan vond ze niet langer in een vaste baan voor één vaste werknemer, maar wel in een veel vrijer freelancer-bestaan, waarin ze zich ook nog eens voornamelijk kon richten op haar grootste passie: schrijven en verhalen maken.
“Na mijn zwangerschapsverlof ben ik nog wel anderhalf jaar teruggekeerd naar mijn vaste job bij de stad Antwerpen, maar de structuur van een vaste job lag mij niet meer. Ik zocht voelde me veel te veel als een klein radartje in een groter geheel waar je geen controle over hebt. Toen Liv 1,5 was stapte ik dan ook over naar een deeltijds contract bij de communicatiedienst van de AP hogeschool. Die job vulde ik aan met freelance opdrachten als copywriter: zo hield ik het nog vier jaar vol.”
‘Wat ik zo mooi vind aan journalistiek is dat je het héle verhaal zelf in handen hebt: van het eerste contact met de mensen tot de laatste letter op papier’
Via een bevriende journaliste kreeg Leila in die periode regelmatig ook al eens een freelance redactioneel opdrachtje doorgestuurd, en die meer journalistieke taken lagen haar opmerkelijk goed.
“Wat me vooral aansprak is dat je als journalist of copywriter net wél alles zelf in handen hebt: een artikel begint bij jou en eindigt ook bij jou. Met een heel duidelijke opdracht of insteek trek je naar een interview of begin je aan een dossier, waar je je dan weer laat verrassen én raken door het verhaal van de mensen in kwestie, waarna je het via je eigen talent voor taal ook nog eens zo goed mogelijk mag proberen te vatten in woorden om het over te brengen naar een nog groter publiek dan jezelf. Mooier dan dat wordt het niet, toch?”
De zoektocht naar: trial en error
Toch verliep de zoektocht naar een freelance statuut zomaar van een leien dakje. “Het hele proces van zoeken en proberen heeft me minstens tien jaar gekost. En misschien wel meer. Ik heb het gevoel dat ik nogal een laatbloeier ben omdat ik pas op mijn 35ste stilaan weet wat ik wil met m’n leven.”
‘Had ik het mezelf makkelijker gemaakt als ik als 18-jarige al wat rebelser was geweest en me niet zo had geschikt naar wat de maatschappij van mij verwachtte? misschien..’
“Mijn man, Simon, wist al veel vroeger wat hij wel en niet wilde, bijvoorbeeld. Hij voelde al tijdens zijn schooljaren dat hij nooit warm zou worden van te veel hoofd en te weinig handen. Hij probeerde vlak na zijn middelbare schoolcarrière van alles uit, tot hij koos voor een stiel. Een paar jaar later deed hij mee met de toelatingsproeven voor de brandweer van Antwerpen en sindsdien combineert hij beide jobs. Op die manier combineerde hij veel sneller dan ik zijn eigen unieke loopbaan-pad bij elkaar.”
Toch heeft Leila geen spijt van haar zoektocht: “Had ik het mij makkelijker gemaakt als ik als 18-jarige student minder voorbeeldig was geweest en in plaats van mij te schikken naar wat ik dacht dat van mij verwacht werd en meteen meer voor mijn buikgevoel te gaan? Misschien. Maar de Leila van 10 jaar geleden had zeker niet kunnen doen wat ik nu doe. Om hier terecht te komen moest ik eerst de 35-jarige vrouw geworden zijn die ik nu ben.”
Durven springen: de verhalenboetiek
De kroon op het werk van dat buikgevoel is ongetwijfeld Leila’s Verhalenboetiek, een creatieve start-up waarin ze als storyteller van dienst de mooiste en meest liefdevolle momenten uit een mensenleven wil vastleggen in treffende woorden. “In mijn boetiek wil ik mensen die op een belangrijk punt in hun leven zijn aangekomen – zoals de geboorte van een eerste kindje, of een verloving of een huwelijk – bijstaan met woorden: door hun ervaring vast te leggen in een verhaal wil ik hen helpen om de mooie gebeurtenis voor altijd als een erg tastbare herinnering te kunnen bewaren.”
‘Met mijn verhalenboetiek wil ik mensen helpen om hun mooiste ervaringen als een tastbare herinnering in woorden te bewaren’
“Het idee om een verhalenboetiek op te richten, leeft al heel lang en is iets dat een beetje met mezelf is meegegroeid. Ik ben nogal een herinneringsfreak en ik schrijf graag, dus toen ik mama werd bijvoorbeeld, voelde ik meteen de behoefte om heel die geboorte-ervaring uit te schrijven.
Ook tijdens de rest van dat eerste overweldigende levensjaar van mijn dochter probeerde ik zoveel mogelijk kleine gedachten of opmerkelijke dingetjes kort in fragmentjes te vatten, om er later fijn op terug te kunnen kijken. Toen Liv één jaar was, balde ik dat eerste jaar graag samen in één brok herinnering met de titel ‘1 jaar Liv-love’. Op die manier was mijn allereerste geboorteverhaal een feit.”
Lang is het idee van de verhalenboetiek blijven sluimeren als een stiekeme droom, maar een jaar geleden – bij de overstap van een deeltijds naar een volledig freelance statuut – besloot Leila dan toch voluit voor haar droom te gaan. “En, als was het het lot, ontmoette ik onderweg heerlijke mensen die mee voor mijn verhaal vielen en het naar een hoger niveau tilden. Zo maakte de super getalenteerde Madame Volt prachtige illustraties om de verhalen kleur te geven.”
“En later ontmoette ik Michelle, van planten- en interieurwinkel Plume in Mortsel. We delen een zelfde liefde voor mooie, waardevolle dingen en dat mondde al snel uit in een toffe samenwerking. Sinds november vind je mijn verhalenboetiek-projecten op de eerste verdieping van haar winkel en heel binnenkort richt ik er mijn eigen schrijf- en interviewplek in. Gelijkgestemden ontmoeten, werkt echt als een katalysator. Ze geven me nog meer energie en goesting om te doen wat ik doe.”
Een pleidooi voor een bangelijk leven
Of de weg altijd makkelijk geweest is? Nee, dat geenszins, maar de financiële risico’s en persoonlijke hindernissen die je moet nemen om je loopbaan ‘op maat’ te maken, wegen niet op tegen de voldoening die je uit je werk en leven haalt als je dag in dag uit kan doen waar je van houdt. Dat er zoveel mensen blijven zitten in een carrière of loopbaan die hen niet gelukkig maakt of die niet opleeft aan het potentieel dat iemand in zich heeft, vindt deze deze creatieve onderneemster dan ook zo zonde. Zo gaat er zoveel talent en geluk verloren.”
‘Ik zie of hoor soms mensen die er vanuit gaan dat het leven alleen maar ‘gewoon’ kan zijn’, maar wat als het ook bangelijk kan zijn?’
“Voor mij was zoeken naar dé perfecte loopbaan geen keuze, maar een must. Ik kon niet langer gewoon met de stroom blijven mee-zwemmen en ‘verzanden’ in een job die wel voldeed aan wat de omgeving van mij verwachtte, maar niet aan wat ik zelf verwachtte. Ik had die passie nodig in mijn leven.”
Die passie hoeven mensen volgens Leila trouwens helemaal altijd in hun werk te zoeken: “Ik ben ervan overtuigd dat er heel veel mensen heel intens en dolgelukkig leven, zonder dat per se uit hun job te halen. Misschien halen zij het uit het opbouwen van een gezin, hun contact met familie, of tal van andere dingen die hun hart sneller doen slaan. Wat ik jammer zou vinden is als mensen zich door het leven zouden laten ontmoedigen: ik zie of hoor soms mensen die ervan uitgaan dat het leven maar in bepaalde mate bevredigend kan zijn, en ze zich daarnaar moeten schikken of er vrede mee moeten nemen. Maar wat als dat niet zo is? Wat als het leven niet alleen ‘gewoon goed’, maar ook écht bangelijk kan zijn?”
Alle puzzelstukjes in elkaar
Voor Leila zelf is de hele omwenteling alvast prima uitgepakt: “Begrijp me niet verkeerd: het is best spannend om te kiezen voor een beroep waar je je hele hart en ziel insteekt. Hoe authentieker je werk, hoe kwetsbaarder je jezelf immers opstelt en hoe vatbaarder ook voor mogelijke kritiek.” Maar het is ook juist in dat kwetsbare kantje, dat de grootste meerwaarde schuilt, zo legt Leila uit. “Met elk verhaal laat ik een stukje van mezelf zien, als mensen daar dan positief op reageren of blij zijn met het verhaal dat ik schonk, dan is dat een van de mooiste complimenten die je kan krijgen.”
‘Het geluk in mijn werk straalt ook af op mijn persoonlijkheid: ik voel me beter in m’n vel dan ooit’
Na tien jaar zoeken en een spannende opstartperiode van een jaar voelt Leila zich dan ook beter dan ooit: “Het geluk dat ik ervaar op professioneel vlak straalt ook af op mijn persoonlijk leven: ik heb me nooit beter in m’n vel gevoeld. Het is letterlijk alsof alle puzzelstukjes eindelijk samen zijn gevallen, en ik geworden ben wie ik eigenlijk altijd al was.
Interesse om je geboorte-, huwelijks- of ander verhaal door Leila in mooie woorden en een prachtige grafische vormgeving te laten gieten? Neem dan zeker een kijkje op de website van de Verhalenboetiek.
Meer lezen over werk, geluk en passie:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier