Aube Vandingenen: “Het moeilijkste vond ik om na de match mijn coach onder ogen te komen”
Aube Vandingenen (23) is een van de Belgische beloften in het degenschermen. Ze traint bij een topcoach in Parijs en studeert psychologie. Op het kwalificatietoernooi in Luxemburg verloor ze bij de laatste acht, waardoor ze haar Olympische droom moest opbergen – voor nu.
“Als atleet werk je vier jaar lang toe naar de Olympische Spelen. Vooral het laatste jaar heb ik alles op alles gezet. Na het Europees kampioenschap schermen in juni vorig jaar, waar ik in de top 16 eindigde, was het duidelijk dat ik als enige in mijn categorie kans maakte om geselecteerd te worden voor ons land. Dat betekende de start van een spannende, maar superstresserende periode. Je gaat voluit voor je droom en iedereen staat achter je, maar dan verlies je. Dat was ontzettend zwaar, vooral omdat ik niet het gevoel had dat mijn tegenstander sterker was dan ik. In tegenstelling tot de meeste andere sporten, kan in het schermen de nummer één op de wereldranglijst verliezen van de nummer zestig. Soms ligt de stijl van een tegenstander je gewoon niet. Dat maakt schermen als sport open en onverwacht. Je kunt immers van iedereen winnen, maar ook verliezen.”
‘De topsporter in mij wil altijd winnen, maar soms moet je de zaken vanop een afstand bekijken’
“Het moeilijkste vond ik om na de match mijn coach onder ogen te komen (Daniel Levavasseur, red.). Hij was net zo teleurgesteld als ik, want we hadden samen hard naar de Spelen toegewerkt. Het eerste wat ik tegen hem zei, was: ‘Vertel me wat ik verkeerd heb gedaan.’ ‘Je stond drie punten voor, hoe kon je dat nu afgeven?’, vroeg hij. Er vloeiden traantjes, maar nadien gaf hij me een knuffel. Hij weet dat ik hard gewerkt heb en ik weet dat ik alles heb gegeven. Na mijn nederlaag postte ik op Instagram dat ik ondanks alles trots ben op mezelf, dat de kleine Aube nooit had kunnen geloven dat ik op een dag zou meedingen naar een Olympisch ticket. Dat gevoel wil ik vasthouden. De topsporter in mij wil altijd winnen, maar soms moet je de zaken vanop een afstand bekijken. Ik sta in de top 60 van de wereld! Dat had ik nooit verwacht.”
‘Schermen is mijn vorm van meditatie. Het maakt mijn hoofd leeg en helpt me om dingen te verwerken’
“Schermen is mijn vorm van meditatie. Het maakt mijn hoofd leeg en helpt me om dingen te verwerken. Als de teleurstelling van het schermen zelf komt, dan ligt dat wel wat moeilijker. (lacht) Gelukkig kan ik op mijn team terugvallen wanneer het tegenzit. Ik heb het zelf misschien niet gehaald, maar een van mijn ploegleden wél, dus ben ik blij in haar plaats. Bovendien is mijn seizoen nog niet gedaan. Een week na het toernooi in Luxemburg zat ik op een vliegtuig naar Colombia voor de Grand Prix, daarna volgden de wereldbeker in Dubai en het EK in Turkije. Op 18 juni is er het EK Senioren in Bazel en op 21 juni word ik geopereerd aan mijn pols, zodat ik meteen aan mijn herstel kan beginnen en terug ben voor de start van volgend seizoen. In tussentijd wil ik genieten van vakantie… én naar de Spelen kijken natuurlijk. Ik supporter voor Neisser Loyola, die ons land bij de mannen vertegenwoordigt, en Ndèye Binta Diongue, een Senegalese schermster uit mijn team. Zelf mogen meedoen in Parijs was mooi geweest, maar mijn echte doel, dat zijn de Spelen van 2028 in L.A..”
Meer lezen
Tekst: Catherine Kosters. Foto’s: Anneke d’Hollander
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier