Designer Tessa Borrenberghs: ‘Size inclusivity is een non-negotiable, iedereen moet de kans hebben om mijn ontwerpen te dragen’
“Ik kan alles ontwerpen behalve bruggen, gebouwen en torens.” Tessa Borrenberghs is van vele markten thuis, maar focust voor nu nog even op het uitbouwen van haar modelabel Borrenberghs. Haar minimalistische, duurzame, trendy toch tijdloze designs slaan al even aan in België, maar na vier jaar is de ontwerpster klaar om het grootser aan te pakken.
We ontmoetten elkaar voor eerst aan mijn voordeur wanneer Tessa Borrenberghs mijn bestelling persoonlijk aan huis komt leveren. Even later is het een grotere uitdaging om de Limburgse ontwerpster vast te krijgen. Zij en haar vijf collega’s – samen de Limburgse Zes genoemd – zijn het spil van de Week van de Belgische Mode. Voor een week wisselt Borrenberghs haar atelier in voor de pop-up store die ze deelt met haar collega-vrienden, persevenementen en interviews.
Een crisis is goud waard
Met BV’s die haar designs met trots dragen, een Fashion Week-debuut en een showroom in de maak, is de twintiger haar plaatsje in de Belgische fashion scene aan het verzilveren. Toch zette Borrenberghs haar eerste stappen in de modewereld niet tijdens een modeopleiding.
“Ik was altijd geïnteresseerd in mode, maar mijn ouders stuurde me richting de opleiding Product Design aan de Luca School of Arts. Mode was volgens hen, begrijpelijk, té niche en ze wilden dat ik ál mijn creatieve talenten verder kon ontdekken, zoals mijn ruimtelijk inzicht. Toch bleef ik vasthouden aan alles wat met mode te maken had: tijdens mijn schoolprojecten koos ik altijd modethema’s en -projecten. Zodanig vaak zelfs dat het de spuigaten uit liep van mijn leerkrachten. (lacht)
Ik koos voor een stage bij een duurzaam modebedrijf, Underprotection, in Kopenhagen. Anno 2018 was sustainability in de modesector nog helemaal niet on point, maar ik besefte toen al hoe belangrijk duurzaamheid voor mijn verdere werk zou zijn. Door een vrijwillige stage bij Natan Couture begreep ik meer van het reilen en zeilen van een groot modehuis, waarna ik me verder ging verdiepen in duurzame mode aan de University of Cambridge en de University or Arts in Londen.
Ik wil kleding ontwerpen die tijdloos is en van generatie op generatie kan doorgegeven worden en over de seizoenen heen gedragen wordt
In januari 2020 studeerde ik af. Plots zaten we middenin een wereldwijde gezondheidscrisis. Door corona waren er zo goed als geen jobopportuniteiten in de sector, dus ben ik verwoed mondmaskers beginnen maken. Ik gebruikte stofoverschotten van grote bedrijven, wat meteen mijn eerste ervaring met deadstock materiaal was. Wat ik die periode heb gedaan, omschrijft hoe ik ben: probleemoplossend en onderzoekend. Een crisis is goud waard voor mij, van een pandemie tot simpelweg kijken hoe we bepaalde dingen beter kunnen aanpakken. Elk probleem is een bron van inspiratie.”
Door wat of wie laat jij je nog inspireren?
“Ik vind inspiratie in architectuur, natuur, interieur. Ik kijk voornamelijk naar hoe een persoon flowt in de natuur of in een bepaalde ruimte. Daarbij luister ik ook altijd naar de noden van mijn klanten. Wil jij een top die jouw boezem minder op de voorgrond plaatst? Of een kledingstuk dat bijvoorbeeld littekens bedekt? Dan pas ik mijn designs graag aan. Uit elk zogezegd ‘probleem’ kan een nieuw ontwerp vloeien.
Mijn ontwerpen zijn aanpasbaar door bijvoorbeeld linten of lusjes. Het is absurd dat elk soort lichaam in éénzelfde ontwerp zou moeten passen. Ik wil kleding maken dat zich aanpast aan elk lichaam, ongeacht de maten en vormen van de klant, of de manier waarop hun lichaam verandert doorheen de dag. Iedereen moet de kans hebben om mijn ontwerpen te dragen. Size inclusivity is een non-negotiable voor mij.”
Duurzaamheid is nog zo een brand value waar je niet van afwijkt.
“Klopt. Momenteel produceer ik enkel wat er gevraagd wordt en werk ik met zo veel mogelijk duurzame materialen, van leftover fabrics en deadstock materialen over duurzame stoffen en verpakkingen. Ik gebruik energie van groene energieleveranciers en wil op termijn overschakelen op zonne-energie.
Daarbij wil ik kleding ontwerpen die tijdloos is en van generatie op generatie kan doorgegeven worden. Wanneer mensen geïnteresseerd zijn in mijn werk, geef ik hen ook stylingtips voor de verschillende seizoenen, zo kunnen zij het stuk hun leven lang blijven combineren.
En ook de mensen die voor mij werken worden niet vergeten. Ik heb liever een klein, maar kwalitatief team dat ik goed kan verzorgen en betalen dan een groot team dat weinig gepassioneerd is. Werken in de modesector is een levensstijl: je verdient geen vette vis, maar moet wel hard werken. Ik wil dan ook op elke manier mogelijk mijn mensen beschermen en goed behandelen. Ik ben een echt moedertje en mijn belangrijkste regel geldt: niemand werkt harder dan ikzelf.”
Vogue cover
Je hebt voor het eerst jouw collectie mogen voorstellen tijdens Copenhagen Fashion Week. Hoe was dat?
“Fantastisch! Met de hulp van MAD Brussels heb ik in Kopenhagen voor het eerst mijn brand internationaal kunnen voorstellen. En wat ik heb teruggekregen van mijn tijd daar, was vér boven verwachting. Mijn collectie is daar heel goed ontvangen: mensen wilden mijn designs meteen kopen en mijn botergele Sophia jurk is op de digitale cover van Vogue belandt.
Daarbij heeft Kopenhagen ook een speciale plek in mijn hart sinds ik er stage liep. De stad voelt als mijn tweede thuis. Alles is er logisch, duidelijk en efficiënt geregeld. De mensen zijn er rustiger en duurzaamheid is daar al lang belangrijk. In Kopenhagen lijken ze telkens enkele jaren voorop te lopen, zo inspirerend.”
En toch woon je in Brussel?
“Ja… newsflash: ik ben terug naar Limburg verhuisd. (lacht) Brussel is een plek waar een mooie, pure creatieve scene is, maar er zijn zo veel prikkels en inefficiëntie is er koning. Ik heb mijn natuur en gemak nodig.
Iedereen moet de kans hebben om mijn ontwerpen te dragen. Size inclusivity is een non-negotiable
Ondertussen heb ik een showroom gevonden in Limburg waar ik hoop in januari 2025 mijn eerste klanten te kunnen ontvangen. Het is de bedoeling dat mensen er zich volledig kunnen onderdompelen in het Borrenberghs-universum; van productie en inspiratie tot afgewerkt product.”
Borrenberghs-beleving
Je label lijkt exponentieel te groeien. Hoe hou je het duurzaam?
“Ik kon eigenlijk al na een jaar opschalen, maar pas nu, na vier jaar Borrenberghs, heb ik een duurzame manier gevonden om uit te breiden. Ik blijf enkel produceren wat besteld wordt, maar zal meer B2B gaan verkopen en het naaiwerk deels uitbesteden aan productiehallen in Europa. De stofoverschotten in de ateliers zal ik in België zelf omvormen tot limited creaties.
Ik vind het erg spannend om dingen uit handen te geven, maar ik voel dat het nodig is. Hoe ik de voorbije jaren constant over mijn eigen grenzen ging, was lang niet duurzaam meer.”
Zou je ooit willen overschakelen naar seizoensgebonden collecties?
“Vandaag overstijgen mijn collecties de seizoenen, de stukken zijn makkelijk te layeren en op verschillende manieren te combineren. Toch merk ik af en toe dat ik een winterjas of iets dergelijk mis. Op termijn wil ik zo nu en dan een seizoensitem creëren, en deze in heel beperkte oplage verkopen.
Ik sta ook niet te popelen om de modekalender te volgen. Het lijkt me veel druk om elk seizoen een nieuwe collectie te móéten bedenken, maken en voorstellen. Ik wil wel heel graag mijn bestaande collectie opnieuw voorstellen tijdens Copenhagen Fashion Week. Dan zou ik een Borrenberghs-beleving willen creëren, maar wegblijven van een klassiek defilé.”
Is het een droom van je om ooit een brick and mortar winkel te openen?
“Ja, maar dat zal nog niet voor de komende tien jaar zijn. Een fysieke winkel openen en personeel vinden kost tonnen geld en is niet vanzelfsprekend in het modelanschap van vandaag. Maar als ik het doe, wil ik het goed doen. Ook van die winkel zou ik een echte experience willen maken – er zijn al genoeg gewone winkels. (lacht)
Het lijkt me veel druk om elk seizoen een nieuwe collectie te móéten bedenken, maken en voorstellen
Wil je ook voor mannen ontwerpen?
“Honderd procent! Er zijn al heel wat mannen die Borrenberghs dragen. Maar ik wil eerst uitzoeken wat de beste aanpak is. Daarnaast wil ik ook handtassen, schoenen en riemen ontwerpen. En back to the roots gaan: lingerie. Ik ben ooit op Instagram begonnen met het verkopen van bralettes en andere lingerietopjes. Ook vandaag maak ik nog bh-topjes van stofoverschotten.”
Al heel wat BV’s zijn gespot in jouw ontwerpen. Wie staat er bovenaan je lijstje om te kleden?
“Angèle. Ik ben zo’n grote fan van haar. Zij maakt muziek waar mensen zichzelf in kunnen herkennen en ze maakt bepaalde, moeilijkere topics bespreekbaar. Ook Harry Styles lijkt me leuk om te kleden. En Julia Roberts: zij is voor mij de definitie van een klassevrouw.
Zijn er mensen waar jij zelf nog naar opkijkt?
“Ik kijk enorm op naar Raf Simons. Hij is ook als product designer gestart en dat zie je aan zijn ontwerpen. Ik voel dan ook een sterke band met zijn creaties, die zijn slim en efficiënt. En de Antwerp Six: het is zo straf hoe zij tegen de stroom zijn ingegaan, als echte rebellen. Zij blijven onze modegoden. Natuurlijk kijk ik ook vol bewondering naar mijn collega’s en vrienden, de Limburgse Zes. Wij helpen elkaar en zorgen voor elkaar, we delen al langer lief en leed en dat is zo zeldzaam in deze sector. Daarbij zoeken we samen hoe we het anders kunnen doen, beter zelfs. Dat heeft de voorbije dagen voor een shift gezorgd en ik ben erg dankbaar daar deel van uit te kunnen maken.”
Meer Belgische mode
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier