Moderedacteur Catherine Kosters: “Komt er nu een einde aan de eindeloze stoelendans der modeontwerpers?”
Het vertrek van ontwerper Jonathan Anderson bij Loewe is de laatste in een eindeloze reeks wissels aan de top van de grote modehuizen. Moderedacteur Catherine vraagt zich luidop af of er nu een einde komt aan de stoelendans zodat designers eindelijk weer tijd krijgen om te doen waar ze goed in zijn: kleding ontwerpen.
“Exclusief: Loewe bevestigt dat Jonathan Anderson aftreedt.” “Versace gaat verder zonder Donatella.” “Demna verlaat Balenciaga voor Gucci.“
Was het modenieuws de voorbije maanden al een rollercoaster, dan kwam die vorige week in een (hopelijk) laatste looping terecht. Op Prada, Hermès en Louis Vuitton na is er haast geen groot modehuis zònder wissel aan de top. In sommige gevallen besliste de creatief directeur zelf om op te stappen – “in overleg” heet dat dan – maar vaker rolden er koppen en moest de oude garde genadeloos plaatsmaken voor nieuw talent dat de dalende winstmarges van de grote modeconcerns moet zien op te krikken. Een overzicht:
Jonathan Anderson verlaat Loewe. Verwacht wordt dat hij naar Dior gaat. Bij Loewe komen vermoedelijk Jack McCollough en Lazaro Hernandez aan zet, die eerder Proenza Schouler verlieten. Donatella Versace treedt na bijna dertig af bij Versace en maakt plaats voor Dario Vitale, die voordien bij Miu Miu werkte. Demna Gvasalia ruilt Balenciaga in voor Gucci, waar hij Sabato De Sarno vervangt. Bij Jil Sander volgt Simone Bellotti, ex-ontwerper van Bally, ontwerpersduo Luke en Lucie Meier op. Eerder dit jaar werd Glenn Martens aangesteld bij Maison Margiela, waar hij in de voetsporen van John Galliano treedt. Bij Chanel maakte Virginie Viard plaats voor Matthieu Blazy, die bij Bottega Veneta wordt opgevolgd door Louise Trotter van modehuis Carven. De voorbije modeweken debuteerde Haider Ackermann bij Tom Ford, Julian Klausner bij Dries Van Noten, Peter Copping bij Lanvin, Sarah Burton bij Givenchy, Lorenzo Serafini bij Alberta Ferretti en Veronica Leoni bij Calvin Klein. Kim Jones nam afscheid van Dior Homme en Fendi. Hedi Slimane stopte bij Celine en wordt opgevolgd door Michael Rider. Vergeten we nog iemand?
Als je hoofd begint te tollen en je stiekem niet meer kan volgen, dan ben je niet alleen. In de modepers spreekt men graag van een stoelendans of paardenmolen, maar deze moderedacteur vindt het hoog tijd dat de carrousel wordt stilgelegd. De reden voor alle personeelswissels heeft immers minder met het talent van de designers in kwestie te maken dan met de winst die ze maken voor luxeconglomeraten.
Groepen als Kering, eigenaar van Gucci en Saint Laurent, en LVMH, dat Louis Vuitton, Dior, Celine en meer in de portefeuille heeft, zagen hun inkomsten het voorbije jaar respectievelijk 12% en 1% dalen. Hoewel economische factoren zoals de vertraagde groei van de Chinese markt en de extreme prijsverhogingen in de luxe-industrie post-pandemie aan de basis liggen van de zogeheten “luxury slowdown” krijgen ontwerpers de schuld.
Een nieuwe naam moet de verkoop boosten, maar of dat ook effectief zal gebeuren, is nog maar de vraag. Toen de grote bazen bij Kering de winst van Gucci drie jaar geleden zagen inkrimpen, schoven ze sterdesigner Alessandro Michele aan de kant. Zijn opvolger Sabato De Sarno moest Michele’s maximalisme vervangen door stille luxe – lees: nog duurdere collecties – maar het beoogde effect bleef uit. Dus wordt De Sarno na slechts twee jaar vervangen door Balenciaga’s Demna, het enfant terrible van de modewereld, zeg maar.
Demna’s aanstelling roept gemengde gevoelens op. Fans en kenners roemen zijn genie en kijken uit naar de frisse wind die hij ongetwijfeld door het ingeslapen Gucci zal doen waaien. Analisten en investeerders lijken minder overtuigd: het aandeel van Kering nam vrijdag een duik van meer dan tien procent. Als het geval Gucci iets bewijst, dan wel dat paniekvoetbal zelden loont en dat er meer nodig is dan de zoveelste ontslagronde om het tij te keren. Een duidelijke en gedurfde visie, bijvoorbeeld, en als het even kan ook een prijsverlaging.
Of je Demna nu verafgoodt of verguist, als modeliefhebber kan je alleen maar hopen dat hij de tijd krijgt om zich te bewijzen bij Gucci en dat er stilaan een einde komt aan de golf van verandering. Zoals ontwerper Igor Dieryck vertelde in ons modenummer: “De modewereld houdt van nieuwheid, maar voor elk nieuw gezicht dat wordt aangesteld is er een oudgediende die op straat staat. Het kan snel verkeren.” Wanneer ontwerpers elkaar sneller afwisselen dan de trends die ze in het leven roepen, weet je dat het systeem stuk is.
De vaart waarmee ze worden aangenomen en afgedankt zou in elke andere sector tot een algemene staking leiden, dus misschien moeten we dat als consumenten maar even doen: het werk neerleggen, onze vinger op de knip houden en onze creditcard in tweeën knippen tot designers weer tijd krijgen om datgene te doen waar ze goed in zijn: sterke collecties ontwerpen. Of tot wanneer Matthieu Blazy start bij Chanel natuurlijk.
Meer mode:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier