Interview met Emily Marant: de nieuwe it-girl uit Parijs
‘Los of vast?’ ‘Vast’, knik ik. Ze draait een knotje in haar haren zonder in de spiegel te kijken. Nonchalant en zelfzeker. Une vraie Parisienne, quoi. Interview met Emily Marant, nichtje van Isabel en kersvers mode- & designtalent.
Emily Marant (30): “Ik probeer me iemand in mijn familie voor de geest te halen die geen ondernemer is, maar ik kan niemand bedenken. Mijn hele familie is zelfstandig, zelfs mijn grootouders waren ondernemers. Voor mij was het dan ook evident om na mijn studies zelf iets op te starten. Niet dat mijn ouders me daarin pushten. Het zit er bij mij gewoon in. Ik was als kind ook overal de leider. Niet altijd even makkelijk om mee om te gaan (lacht).
Toen ik na mijn studies in Londen weer naar Parijs kwam, wilde ik graag samenwerken met artiesten en designers. Ik wilde ook de link leggen met de zakelijke kant, een project starten. Zo is Studio Marant ontstaan. Het initiële idee was om opkomende artiesten in contact te brengen met een publiek dat hen normaal gezien niet meteen zou vinden. Mensen die het geld niet hebben om kunst te verzamelen, maar wel graag een origineel werk zouden kopen. Studio Marant omvat alles wat ik graag doe: artdirection, styling, ontwerp en scenografie. Ik ga niet vaak naar mijn familie voor goede raad of advies, maar ik vind het wel een zegen om zulke inspirerende mensen als mijn tante om me heen te hebben. Ik kijk op naar Isabel. Ik ken niemand die zo hard werkt als zij en tegelijkertijd zo bescheiden blijft. Ze is echt supercool.”
Over dat dubbele gevoel
“De meeste van mijn vrienden werken in de creatieve sector. Het zijn ontwerpers, stylisten, fotografen, galeriehouders, ... Ik werk al heel mijn leven samen met modemerken, maar mijn samenwerking met het Nederlandse label 10DAYS afgelopen zomer was mijn eerste echte modejob. Voor mijn collectie ben ik echt in het DNA van 10DAYS gekropen. Wie is de klant? Wat is de markt? Hoe kan ik mijn input geven? Kleuren kiezen, patronen en coupes bepalen. Ik vond het fantastisch. Of ik ooit mijn eigen lijn zou willen? Ik ben heel slecht in plannen op de lange termijn, maar wie weet.
Ik zit altijd in een tweestrijd wat de modewereld betreft. Het is de tweede meest vervuilende industrie wereldwijd. We moeten echt beter nadenken over hoe we dingen gebruiken en kopen. Iedereen is zich bewust van het probleem. Iedereen heeft toegang tot Google en kan zich dus informeren. We hebben geen excuses meer om te consumeren zoals we dat vandaag doen. Langs de andere kant is mode een fantastische industrie voor creatievelingen. Ik vind het zalig om naar andere landen te gaan om te zien hoe mensen zich kleden. Als je je aankleedt ’s ochtends, zeg je iets over jezelf. Als ik slechtgezind of ongesteld ben, draag ik een wijde, flared pantalon. Als ik me sexy voel, kies ik voor een kanten beha en een bloesje. Het is fun, maar het is belangrijk dat we ons meer bewust worden van hoe we mode en design aanwenden. Vintage is in dat geval een goede keuze. Mijn favoriete ontwerpers zijn Jean Royère en Charlotte Perriand. Ik hou van spullen die geleefd hebben. Mijn zetel is waarschijnlijk het enige nieuwe in heel mijn appartement. Daarnaast ben ik heel geïnteresseerd in het werk van jonge ontwerpers. Ik vind het interessant om te zien waar jonge twintigers zich vandaag mee bezighouden. Je blijft fris door jezelf open te stellen voor de nieuwe generatie.”
Over de zogenaamde Parijse cool
“Een vriendin van me heeft net een boek gelanceerd, Je ne suis pas Parisienne. En ik kan me daarin vinden. Het idee van de typische Parisienne vind ik gedateerd en lichtelijk overschat. Natuurlijk heeft het iets, een magisch beeld van ‘de Parijse vrouw’. Iemand als Catherine Deneuve, une silhouette, femme d’objet, maar voor mij is het vooral een prima marketingtool voor Franse it-girls. Een Parijse vrouw draagt zogezegd altijd zwierige bloemenjurkjes met een rij knoopjes en espadrilles. Zo loop ik er ook wel bij, maar eerder op vakantie in Zuid-Frankrijk. De Parijse mannen zijn me iets te agressief om in korte rokjes rond te lopen. Voor mijn job kleed ik me vooral comfortabel en stijlvol. Ik draag vaak broeken en platte schoenen. Ik ga van een kantoor naar een atelier waar de vloer vol glas ligt, naar een diner met vrienden en de opening van een galerie. Comfort is dus essentieel. Ik kleed me altijd heel simpel met een beetje kleur. Misschien ben ik toch meer een typische Parisienne dan ik dacht (lacht). Mijn stijlicoon? De Martinikaanse vrouw van mijn grootvader. Ze is een prachtige, zwarte vrouw met enorm goede smaak. Ze draagt altijd Saint Laurent, zo chic. Maar ook mijn vriendinnen of vrouwen op straat inspireren me. Ik hou geregeld iemand in de metro tegen om het merk van haar jasje te vragen. Instagram gebruik ik zelden als mode-inspiratie. Ik raadpleeg social media vooral om nieuwe, jonge kunstenaars te spotten. Dat wil niet zeggen dat ik iets tegen influencers heb. Ik heb er al een paar ontmoet die fantastische dingen doen. Hun populariteit zegt ook iets over onze tijd. Onze generatie heeft nood aan échte vrouwen als rolmodel om zich te kunnen identificeren. Wat mij vooral zorgen baart, is dat er op social media veel geretoucheerd wordt. Als je influencer bent, heb je een verantwoordelijkheid en kun je jezelf niet uithongeren voor het zogenaamd ‘perfecte lijfje’, je kunt geen merken aanbevelen die vervuilend werken. Influencers moeten zich bewust zijn van het publiek dat ze aantrekken en hoe ze zich profileren. Het gaat allemaal zo makkelijk dat mensen vaak de impact niet meten.”
Over sporten langs de Seine
“Er is de laatste tijd veel te doen rond feminisme. Er is een nieuwe beweging ontstaan van vrouwen die op de voorgrond treden. Ik ben het niet altijd eens met wat er gezegd wordt, maar het is belangrijk dat ze hun stem laten horen. Vrouwen willen samen dingen doen, zich sterker voelen. Ze zoeken wat feminisme vandaag kan betekenen in hun gemeenschap. Het probleem is globaal, maar de issues zijn cultureel verschillend. Ik denk niet dat Franse vrouwen dezelfde problemen hebben als Amerikaanse. Vandaag zijn vrouwen superwomen: ze zijn workaholic, moeder, runnen hun huishouden, zorgen voor een mooi interieur. Het is belangrijk om af en toe samen te komen, een glas wijn te drinken, een uurtje te zeuren over hoe zwaar je het hebt en weer verder te gaan. Ik heb veel van die girltime-momenten; le lâcher prise (loslaten) is een belangrijk onderdeel van mijn dagelijks leven. Ik kom wekelijks samen met vier vriendinnen en een trainer om te sporten aan de oever van de Seine. Ik noem het onze theekransjes. Meestal is een van ons nog dronken van de avond ervoor (lacht). We zijn een zootje ongeregeld. Tijdens dat uurtje ‘sporten’ praten we over alles. Onze trainer is een boom van een vent, maar kletst vrolijk met ons mee over vrouwenproblemen. Hij weet alles over onze ex-vriendjes. Op zulke momenten kan ik me echt ontspannen. Als ik écht veel stress heb, helpt naar zee gaan het best. Daar voel ik me op mijn plaats. Met de trein sta ik op drie uur in Marseille, maar als ik meer tijd heb, kies ik toch wel voor Normandië.”
Emily qui?
Wat maakt je gelukkig? “Dicht bij de zee zijn, de natuur. Ik hoop ooit naar de kust te verhuizen. Ik weet nog niet wanneer, maar het komt er zeker van. Als ik een laptop en wifi heb, kan ik mijn job eender waar doen, dus ook in een hutje op het strand.”
Favoriete activiteit in Parijs? “In de zomer achter op een scooter zitten en van de ene brug naar de andere rijden. Stoppen in een parkje naast de Seine, een ijsje eten, op een terras een biowijntje drinken. De perfecte date.”
Favoriet museum? “Fondation Maeght in Saint- Paul-de-Vence in Zuid-Frankrijk. Er loopt momenteel een prachtige expo over Miró.”
Favoriete juwelen? “Ik heb veel van Annelise Michelson. Maar ik droom momenteel vooral van een stuk van Anissa Kermiche, zo’n ketting met een vrouwenlichaam (zie foto, red.) vind ik fantastisch.”
Merk om in het oog te houden? “Coperni, het duo achter dat label gaat op een heel aparte manier met modemarketing om. Interessant om te volgen en de collectie is top.”
Favoriete schoenen? “Ik ben dol op de laarzen van Dries Van Noten. Vooral die met drukke prints erop. En het Londense label Miista vind ik ook heel mooi.”
Favoriet plekje in je appartement? “Mijn leeshoekje. Heerlijk om in mijn comfortabele fauteuil wat te lezen of te werken.”
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Binnenkijken bij Emily
Foto’s: Adeline Mai. Make-up: Coral Clark.
Meer over mode
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier