Mode

COLUMN: vet is dik oké

Feeling Redactie

29 apr 2016

Chef-mode Els Keymeulen deed een enge ontdekking. Ze onthield vooral dat vet oké is, en dat gezondheid écht het belangrijkst is.

‘Ik ben geen dramaqueen, maar het kwam instant: ik ga waarschijnlijk dood’

Een M&M-zonder-pinda, daar leek het op. Het was hard en rond en klein en oké: het zat in mijn rechterborst. Een bolletje. Ik hoef het jullie niet te vertellen: BORSTKANKER lees je dan in hele grote letters op elke spiegel waar je in kijkt. Ik ben geen dramaqueen, maar het kwam gewoon instant: ik ga waarschijnlijk dood. Die eerste dag toen ik mijn M&M voelde, heb ik wel twintig keer mijn beha uit gehad (nee, ik was die dag niet op het werk). Ik dacht: misschien is-ie wel weg, heb ik het me ingebeeld. Ik dacht ook een paar keer: misschien is-ie wel groter geworden – dan ga ik echt dood. Maar goed, een bolletje dus – en ik besloot ‘af te wachten’. Kop-in-zand en googelen maar.

Het leek me aanstellerig om meteen bij het minste bultje naar de dokter te hollen; het was vast gewoon een insectenbeet. Of een inwendige pukkel, of (meeste hits op Google) een vetbolletje. Na dag drie kwam ik bijkans om van de stress, en zag de plek boven op de M&M blauw van er de hele tijd aan te voelen en in te knijpen. Dus ik naar de huisarts, met een ei in mijn broek en een M&M in mijn rechterborst. “Het is vast niks, toch?” De dokter schudde van nee het is vast niks, maar toch.

Dus zat ik de volgende ochtend bij de radioloog, voor een mammografie en een echo. In de wachtzaal speelden ze klassieke muziek – straffe tante die daar géén treurige pastoor en witglimmende doodskist bij denkt. En als je nu dacht ter verdrijving van de blinde paniek wat te facebooken: er was geen netwerk. Interfereert vast met de mammograaf, of hoe heet dat ding? Het was gelukkig snel aan mij, en toen de verpleegster me naar een toiletachtig hokje bracht met de mededeling: ‘Kleed je bovenaan uit en wacht op de dokter’, kreeg ik de slappe lach. Ik had een jurk aan. Briljant. Het werd dus onderaan én bovenaan en ik dacht: zo herinnert die dokter zich mij straks als dat arme meisje zonder onderkleding dat op Zeer Jonge Leeftijd al een knobbel had.

Het verdict kwam vlug en verlossend: niks aan de hand. Een onschuldig bolletje vet. Ik mocht me terug aankleden, rekende € 95 af en huppelde naar huis – eind goed, al goed. Maar toch nog een paar dingen:

Die M&M-zonder-pinda blijft er voor altijd zitten, dus ik ga ’m gewoon aanvaarden.
Kop-in-zand is nergens goed voor. Ga, als je ergens mee zit, ook al is het een bol vet op je kont, gewoon naar de dokter. Better safe than sorry.
Nee, een jurk is niet altijd een goed idee.

En tot slot: ik heb, tijdens het maken van de fantastische curvy lingerieshoot in dit nummer, dus écht gedacht dat ik doodging. Om dan erna diep diep gelukkig te worden van het verdict: een extra bol vet. Om maar te zeggen: alles is relatief. Geniet van je gezonde lijf, welke vorm het ook heeft.

Chef-mode Els Keymeulen heeft iets met sokken-in-sandalen en eet tijdelijk droge boterhammen, zodat ze straks een Marni-outfit kan shoppen.