COLUMN: ban de sporty chic
Chef mode Els Keymeulen verkondigde enkele maanden geleden dat je perfect joggingbroeken en sneakers kan dragen buiten de fitness. Haar bezoekje aan de Sinksenfoor bracht haar echter tot inkeer.
Eén keer per jaar zak ik vrijwillig af naar de ‘Parade van de Joggingbroek’. Ook wel de Sinksenfoor genaamd. Het is niet mijn idee van een prettige namiddag, maar mijn kinderen worden gelukkig als ze eendjes kunnen vissen en balletjes mogen gooien in kikkermonden, dus offer ik me op.
Dit jaar regende het onophoudelijk, en de geur van nat asfalt vermengd met oliebollen en gebakken uitjes maakte de ervaring er niet beter op. Maar het échte drama was niet het weer noch het vette eten – dat waren de kleren van de gemiddelde bezoeker. Iedereen en zijn moeder droeg sneakers, al dan niet met wieltjes (!) of lichtjes (!!) eronder. Nu heb ik op zich niets tegen sneakers, maar als ze uit zichzelf bewegen of oplichten in regenboogkleuren, speel ik niet meer mee.
Ik zag een niet-aflatende stroom aan baggy joggingbroeken, pastelkleurig of wit, met fluorescerende strepen op de zijkant (veiligheid voor alles, denkt de Sinksenfoorder,
waarna hij met zes Carapils in z’n kraag de Octopus instapt). Ik zag een dramatische hoeveelheid petten (met ‘Nike’ erop, of ‘Just do it’, of gewoon met het logo van de Gamma). Heel veel rugzakken ook, sportzakken en buideltasjes – één iemand droeg z’n buideltasje rond z’n nek, als een soort kraag die je aan moet nadat je bij elkaar geperst bent geraakt in een auto-ongeluk. Ik zag een familie van vijf, van top tot teen in voetbalkledij – zelfs mijn kinderen vroegen zich af wat het promoteam van de Rode Duivels op de kermis liep te doen.
Als je Rihanna heet en
een wasbordje hebt,
dán is het cool, zo’n
oversized sportbroek met
een T-shirt en sneakers
Bref: ik kwam minstens vier paar ogen tekort om te registreren wat voor fraais er nog allemaal voorbij slofte, maar een algemene conclusie drong zich al snel op: we moeten dringend naar een nultolerantie voor sportkledij. Het heeft nu lang genoeg geduurd, en oké: ook ik ben schuldig. Amper een paar Feeling-edities geleden toeterde ik nog hoe leuk het is dat sneakers de nieuwe hakken zijn, en hoe tof een joggingbroek matcht met een glittertop. Welnu: I take it back. Als je Rihanna heet en een wasbordje en een getto-hoofd hebt, dán is het cool, zo’n oversized sportbroek met een T-shirt erop en sneakers eronder. Maar als je gewoon een vrouw bent met borsten en billen en een doordeweeks kapsel, is het gewoon debiel om, sportzak en al, richting stad te vertrekken.
“Oh”, zei ik laatst tegen een ex-collega die ik spotte in de H&M. “Je bent gaan sporten!” “Nee hoor”, zei ze. “Waarom?” OMDAT JE EEN SPANDEX LEGGING AANHEBT EN NIKE AIR MAXEN EN EEN SWEATER MET KAP, MISSCHIEN? Nultolerantie dus. Sportief in de fitness, en gewoon goedgekleed op alle andere momenten, en al zeker op de openbare weg. Het nieuwe seizoen helpt – gelukkig – een handje. Hakken zijn terug van weggeweest, chic is het nieuwe casual, en nergens nog een sportbroek te bekennen. Ik ga vast beginnen met voor mijn eigen stoep te vegen: mijn Stan Smiths gaan voor onbepaalde tijd de kelder in. Nu nog mijn zoon die sneakers-met-wieltjes uit het hoofd praten.