© Eva Vlonk

Kunst die doet opkijken: “Mijn boomstam-met-ogen is een personage in onze levens geworden”

Cara Brems

Geen betere manier om persoonlijkheid in je interieur te leggen dan met een expressief kunstwerk. Toon me je kunst en ik zeg wie je bent. Maar wat zegt een boomstam met ogen dan over de eigenaars? Thomas Caron over zijn ‘Pinocchio (after Carlo Collodi)’van Tim Rollins en K.O.S.

Caron: “Dit is zo’n iconisch werk dat je één keer ziet en daarna nooit meer vergeet. Toen ik zeven jaar terug de kans kreeg om het aan te kopen, kende ik Pinocchio (after Carlo Collodi) al een tijdje. Ik had er al sinds de jaren nul een foto van op mijn computer staan. Het werk uit 1992 bestaat uit een gelimiteerde oplage boomstammen-met-ogen gemaakt door Tom Rollins en K.O.S. – kort voor Kids of Survival. De mijne is nummer 43.”

“Tim Rollins was in de jaren tachtig leraar in de New Yorkse Bronx, waar hij lesgaf aan tieners met een moeilijke sociaal-economische achtergrond. Hij heeft daar een workshop opgestart waarin hij samen met zijn leerlingen, de zogenaamde Kids of Survival, kunst maakte. Ze waren een collectief met een vaste werkwijze: eerst lazen ze samen literaire klassiekers van onder meer Shakespeare en Kafka, dan bespraken ze welke associaties die teksten bij hen opriepen, en die zetten ze dan om in kunst. Deze sculptuur is gebaseerd op het sprookje van Pinocchio, ­geschreven door Carlo Collodi.”

Hoe kunst verrijken kan

“Rollins wilde de jongeren van K.O.S. meegeven dat zij ook een stem hebben, dat kunst maken niet enkel iets is voor een witte intellectuele ­elite. De K.O.S. heeft daardoor werk kunnen ­tonen op allerlei belangrijke kunstplekken ter wereld: van de Whitney Biënnale tot de Documenta in ­Kassel. Dat moet ongelofelijk geweest zijn. Dit werk, dat het proces uitbeeldt van Pinocchio die stilaan transformeert in een jongetje, is een artistieke vertaling van dat idee. Hij is nog boom, maar zijn ziel zit er al in. Dat is er zo mooi aan. Het zegt iets over de maakbaarheid van de mens, het potentieel van alles.”

Onze dochter van 4 interageert wel makkelijk met het werk. Vroeger zei ze er zelfs goedemorgen en slaapwel tegen. Het is een personage in haar en onze levens geworden

“Wat Rollins deed voor de K.O.S. is ook een ­beetje wat ik professioneel op kleinere schaal wil doen met artlead.net (Carons kunstenplatform dat kunst toegankelijker wil maken voor iedereen in de vorm van betaalbare edities, kunstenaarsobjecten en kunstprojecten in de publieke ­ruimte, red.). Door projecten met kunstenaars zoals Laure ­Prouvost, Charline Tyberghein en Sam ­Durant op te zetten in de publieke ruimte – in de vorm van vlaggen, billboards en façadewerken – wil ik mensen introduceren in verschillende beeldtalen en ideeën. Om diezelfde reden bied ik via artlead ook gecureerde edities aan (werken waarvan meerdere exemplaren bestaan in gelimiteerde ­oplage, red.). Kunstwerken in huis halen hoeft echt niet duur te zijn. Kunst heeft mijn leven zo verrijkt, ik kan alleen maar hopen dat dankzij ­artlead een ander leven ook zo verrijkt wordt.”

© EVA VLONK

Goedemorgen en slaapwel

“Ik kan mijn vinger er niet opleggen wat ik nu zo interessant aan het werk vind, maar misschien zit de charme net in het niet-begrijpen ervan. Er komt een soort mededogen uit die blik. Ik las trouwens ergens dat de ogen die in de stam zitten, gemodelleerd zouden zijn op die van de K.O.S.-leden.”

“Mensen die hier nog nooit over de vloer geweest zijn, merken de ogen vaak pas na een tijdje op. Dan klinkt het: ‘What the fuck, wat is dat hier? Durf je ’s nachts nog naar beneden ­komen?’ (lacht) Onze dochter van 4 interageert wel makkelijk met het werk. Vroeger zei ze er zelfs goedemorgen en slaapwel tegen. Het is een personage in haar en onze levens geworden. Een aanwezigheid in onze keuken die niet menselijk is, maar toch veeleer een subject dan een object. Een soort huisgeest, zeg maar.”

Meer lezen

Beeld: Eva Vlonk.

Partner Content

Gesponsorde content