Textielontwerper Esther Van Schuylenberg: “Ik moet mijn leven lang blijven experimenteren om de weeftechniek ooit écht te kunnen doorgronden”
Stel je een huis voor zonder gordijnen, kussens of avondlijke plaid. Je snapt: textiel is het deken dat een interieur warm houdt. Drie jonge designers over hun soft spot voor objecten met een hoog knuffelgehalte. Dit maal: Esther Van Schuylenbergh (32).
De pandemie vormde voor Esther Van Schuylenbergh een kantelpunt. Doordat er geen textielbeurzen meer waren, kon ze haar stalen niet meer aan mogelijke klanten presenteren. Die gedwongen reflectie zette haar aan om het over een andere boeg te gooien. “Vroeger kochten grote merken mijn handgeweven stalen, en deden ze ermee wat ze wilden. Ik verloor elk contact met mijn eigen ontwerpen en wilde niet meer meedraaien in die massaproductie”, vertelt Van Schuylenbergh.
Ik moet mijn leven lang blijven experimenteren om de weeftechniek ooit écht te kunnen doorgronden
Nu ontwerpt ze nog voor één Belgisch bedrijf dat meubel- en gordijnstoffen uit voornamelijk linnen creëert voor high-end stoffenediteurs. “Bij Deltracon blijf ik tijdens het volledige proces betrokken. Ik start met handgemaakte stalen op mijn weefgetouw, die ik vervolgens naar de machine vertaal. Ook na driehonderd stalen leer ik elke keer opnieuw bij. Ondanks de industriële context krijg ik de vrijheid om te experimenteren. Doordat ik van nabij kan zien wat er tijdens het weven gebeurt, kan ik er in mijn ontwerpen op anticiperen“, vertelt Van Schuylenbergh.
Niet alleen binnen die industriële opdracht, maar ook voor haar eigen projecten trad de Gentse ontwerper volledig uit de anonimiteit. Rode draad is de liefde voor weven, en het uitdagen van de grenzen van het métier. “Pas tijdens mijn stage bij Hélène Dashorst ontdekte ik mijn passie ten volle. Nu ben ik ervan overtuigd dat ik mijn leven lang moet blijven experimenteren om de techniek van het weven ooit écht te kunnen doorgronden. Er valt altijd iets nieuws te ontdekken”, vertelt Van Schuylenbergh.
De mogelijkheden van weven zijn eindeloos
In haar experimentele zoektocht kwam ze terecht in het textielcentrum van het Oostenrijkse Haslach. “Aangezien ze er een jacquardweefgetouw hebben staan, stuurde ik een mailtje met de vraag of ik er mocht komen werken. Zo ging ik er een maand op residentie. Al gauw vertrouwden ze me zelfs de sleutel toe. Doordat een jacquardweefgetouw je toelaat om in meerdere lagen te werken, en elke draad afzonderlijk kan bewegen, zijn de mogelijkheden eindeloos. Zo experimenteerde ik met diagonalen en 3D-vervlechtingen, waardoor er reliëf ontstaat. Of creëerde ik aan de voor- en achterzijde van de drielagige weefsels tegenovergestelde tekeningen of een gridstructuur waar diagonalen doorlopen. Daarvoor liet ik me inspireren door de impressionante collectie internationaal vlechtwerk van Marianne Flügel“, vertelt Van Schuylenbergh.
Naast 3D-motieven verwerkt de textielontwerper vaak kleurovergangen in de structuur van haar weefsels. “Dat kleurenspel maakt integraal deel uit van de constructie. Soms speel ik met twee kleuren aan twee kanten, of zorgt de combinatie van kleur en lichtinval ervoor dat het grid of net de diagonale kruising meer zichtbaar wordt. Zoals ik al zei: de mogelijkheden van weven zijn eindeloos”, lacht Van Schuylenbergh. “Dat de techniek me toelaat om van iets handmatig iets digitaal en dan terug iets tastbaars te maken, boeit me. Ook de systemische manier van werken en de sterk mathematische logica van weven fascineren me. Naast zijn decoratieve kwaliteiten onderzoek ik ook de functionele mogelijkheden. Zo functioneren dubbelzijdige weefsels perfect als ruimteverdelers, of bezit textiel interessante akoestische kwaliteiten.“
Meer info: Esthervanschuylenbergh.be
Meer lezen
Door Elien Haentjens. Beeld: Liesje Reyskens.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier