Back to the Knokse roots: binnenkijken bij Edouard Vermeulen oprichter van modehuis Natan
Voor zijn zestigste gaf Edouard Vermeulen zichzelf een bouwgrond in Het Zoute cadeau. De couturier creëerde er zijn perfect vakantiehuis: lichtrijk, minimalistisch, hedendaags. Gelukkige verjaardag, inderdaad.
Knokke katapulteert couturier Edouard Vermeulen, oprichter van modehuis NATAN, terug naar zijn kindertijd. Hij bracht zowat elke vakantie bij zijn ouders en grootouders in de badstad door. “Als ik aan een vakantiehuis dacht, dan moest het er een zijn waar ik élk weekend naartoe kon, niet te ver dus van mijn woning in Brussel. In Knokke liggen mijn roots; de stad straalt een hoge levenskwaliteit uit en ademt vakantie voor me. Ik voel me er veilig, het is er luxueus en je hebt er naast unieke winkels ook mooie natuur. Zo’n plekken vind je niet meer zo vaak in eigen land.” Wanneer het weer het toelaat, fietst Edouard om 9 uur ’s ochtends van de Sparrendreef naar het strand om er – dan nog helemaal alleen – te zwemmen in de zee. Hij is verzot op natuurgebied het Zwin en vindt ook Damme en Brugge ongelooflijk charmant. De elegante badstad blijkt dus dé uitgelezen plek voor zijn tweede verblijf. Al was hij niet per se zoekende wanneer hij op de bijzondere bouwgrond botste. Vermeulens villa ligt in het hart van Knokke, aan het rondpunt van de golf in Het Zoute. Of hij niet liever een stijlvol appartement met zicht op zee had? “De appartementen op de zeedijk kunnen me niet bekoren”, vertelt hij. “Die zijn naar de foute kant – het noorden – gericht, ze zijn veel te duur en naar mijn mening enkel leuk wanneer de zon schijnt. Op grauwe, typisch Belgische dagen zit ik liever in mijn tuin te genieten van de natuur.”
“Mensen zijn verbaasd wanneer ze horen dat de villa from scratch gebouwd is”, vult hij aan. “Hoewel de woning een nieuwbouw is, gaat die helemaal op in de buurt, alsof het huis er altijd gestaan heeft. Bouwen doe je met respect voor de omgeving en zijn architectuur, op deze plek kon dus volgens mij alleen een klassiek Knoks huis (denk: witgeschilderde baksteen, rieten dak en houten balken) komen te staan. Ik nam de alleenstaande huizen van de al overleden Belgische architect Pierre Viérin als inspiratie en vroeg Stephane Boens zo’n type villa in oude stijl voor me te ontwerpen. Ik ben een liefhebber van ‘la maison du gentilhomme’ zoals ze in het Frans zeggen. Het huis moest ruim aanvoelen, maar mocht ook niet té groot zijn. Ik houd van de allure van een klein kasteel.”
Charme meets minimalisme
Van opleiding is Edouard Vermeulen interieurarchitect. Veertig jaar geleden kwam hij in de, op de Louizalaan gelegen, showroom van Paul Natan als decorateur terecht, waar hij meteen verliefd werd op de ziel van het couturehuis. Hij nam het huis over, doopte het NATAN en begon zijn modecarrière. Maar tot op vandaag blijven ook interieur en architectuur zijn passies; Edouard neemt bijvoorbeeld nog altijd de aankleding van alle winkels voor zijn rekening. “Inrichting vind ik fantastisch; stoffen, materialen, meubels en kunst combineren, fascineert me. En ook nadenken over lijnen, perspectieven en het gebruik van ruimtes vind ik interessant. Ik kan er dag en nacht mee bezig zijn.” Samen met binnenhuisarchitecten Nathalie Deboel en Jean-Philippe Demeyer creëerde hij de voor hem perfecte vakantiewoning. Hun verschillende stijlen en meningen (Deboel een purist, Demeyer een stuk opvallender en Vermeulen als scheidsrechter tussen beiden in) zorgden voor een erg boeiend resultaat. Samen slaagden ze erin een lichtrijk, minimalistisch en hedendaags huis te ontwerpen. “Ik wilde veel ruimte en doorkijken op elke plek in het huis, grote, effen muren om kunst aan op te hangen, natuurlijke materialen en vooral niet te veel spullen. Het huis heeft erg weinig nodig; als het moest, zou ik het op zo’n drie uur kunnen leegmaken (lacht).” De charmante buitenkant die doet denken aan een klassiek Knoks familiehuis, staat in boeiend contrast met het erg hedendaagse interieur. Voor de afwerking koos Vermeulen minimalistische, natuurlijke en elegante materialen: lichte parket op de vloer, witgekalkte muren in eenzelfde warme tint, marmer in de badkamer, vaste beige tapijt in de slaapkamer en travertin in de inkomhal. Die inkomhal werd misschien wel de eyecatcher van de woning. “Nathalie en ik hebben lang gewerkt aan die sculpturale trap, in dezelfde travertin als de vloer in die ruimte. De trap moest de ruimte vullen, maar mocht niet zwaar aanvoelen. Het resultaat is meer dan geslaagd.” De inkom had – buiten een kunstwerk – niets meer nodig, vertelt Edouard. “Ik koos een bordeaux schilderij van de Belgische schilder Michel Mouffe, het eerste kunstwerk dat ik kocht en van een onschatbare, emotionele waarde voor mij.”
Rijke stoffen, Braziliaanse meubels & boeiende kunst
Edouard Vermeulen is een op-en-top kunst- en designliefhebber en schuimt beurzen en galeries af van Brussel tot Parijs op zoek naar werken die hem warm maken. Met de NATAN foundation koopt hij kunst voor de winkels en zichzelf aan: werken die in de winkel hangen, krijgen soms een plek in zijn huis en omgekeerd. Gevestigde waardes hangen in zijn vakantiehuis naast jong talent en stukken van Belgische kunstenaars worden gecombineerd met internationaal bekende namen. Zo kijk je vanuit de – door Dominique Eeman ontworpen – tuin uit op een imposant sculptuur van de jonge Belgische beeldhouwer Florian Tomballe, hangt er een werk met geweefde kleurvlakken van de Amerikaanse artiest Ethan Cook in de living en siert een abstract werk van de eveneens Amerikaanse kunstenaar Ron Gorchov de keukenmuur. “Warmte creëer ik niet alleen met interessante stoffen (denk: een met Jim Thompson-stof overtrokken paravent als hoofdeinde in de slaapkamer en een ottomanstoel in een prachtige Pierre Frey-stof bijvoorbeeld), maar ook met kaarsen en verschillende lampen.” Een remake van de bekende Frank Lloyd Wright Yamagiwa Taliesin vloerlamp bijvoorbeeld of een wandlamp van Ann Demeulemeester voor Serax. Vermeulen heeft een voorliefde voor Braziliaans jaren-vijftigdesign. In zijn vakantiewoning wilde hij geen antieke meubels of eik. De houten ontwerpen – een boekenkast en een stoel – van de Pools-Braziliaanse architect slash meubelontwerper Jorge Zalszupin zijn favoriete stuks en vond hij bij Stanislas Gokelaere in Knokke. “Een huis is voor mij nooit volledig af, ik houd ervan als het in beweging is en meegroeit met de seizoenen en het gebruik. Zo wil ik bijvoorbeeld in de winter andere gordijnen kunnen hangen dan in de zomer, moeten meubels van plek kunnen veranderen en wil ik op verschillende plaatsen in huis met vrienden kunnen neerzitten en van een aperitief genieten. Dát is vakantie voor mij.”
