Rock yoga en flamingo’s: 5 x redenen om nú naar Aruba te reizen

‘Adem langzaam in en uit. Voel hoe de heerlijk warme ochtendlucht je longen vult en alle spieren in je borstkas opentrekt. Voel hoe je schouderbladen diep in de grond wegzinken en laat ook je hoofd helemaal in de aarde vallen.’ Terwijl de Pilates-instructrice van het Manchebo Beach Resort & Spa met sonore stem aan de mentale veerkracht van haar vrouwelijke resort-verblijfsters sleutelt, genieten wij nog eens van het prachtige uitzicht waarin deze allereerste eiland-pilates-sessie doorgaat.

Met onze neus haast ín het zand van één van de meest uitgestrekte parelwitte zandstranden ter wereld en in het aanschijn van ettelijke liters azuurblauw geschakeerd water, een paar wuivende palmbomen en een paar traditioneel rieten parasolletjes, denken onze hersenen alvast heel even niet meer aan werken.

Wie dacht dat een leven als ‘god in Frankrijk‘ al mooi was, heeft duidelijk nog nooit een private Cabana op een al even privaat eiland een paar honderd meter voor de Arubaanse kust geboekt. Het Renaissance Aruba Resort & Casino heeft nochtans een paar prachtexemplaren in de aanbieding. Laat je met een speciaal daarvoor aangelegd speedbootje samen met een handvol sfeer makende en feestgrage Russische toeristen pal vanuit de lobby van het luxueuze Renaissance hotel (oh ja hoor, het bootje vaart echt tot ààn je lift naar boven) naar Renaissance Island of Flamingo Beach verschepen.

Geniet eenmaal op de bestemming aangekomen van een overheerlijke cocktail in de laid-back strandbar, van een ‘picture perfect’ – en wederom private – picknick op een verlaten plekje érgens op het eiland of ga gewoon lekker luieren boven het water op de hangmat  -met ware catamaran-allures – van je eigen strand cabana. Je had het graag nóg een tikje paradijselijker of meer Instagrammable gewenst? Ook pootje baden met een stel stoutmoedige roze flamingo’s is hier wel degelijk een optie.

Je had graag genoten van een oogverblindend uitzicht op de magnifieke Caraïbische kustlijn van Aruba vanop het water? Ook geen enkel probleem: scheep eens een dagje in op een van de grote catamarans of zeiljachten beschikbaar bij Palm Beach, alweer een uitgestrekt zandstrand met hoog ‘Deep Blue Sea’-gehalte en een aardig alternatieve surfer-vibe.

Wie aan boord stapt van de Monforte Cruise tekent in voor een dagje liederlijke ‘all-in fun’: op de opzwepende tonen van een latino-getinte afspeellijst (denk: alles wat past in het rijtje van Camila Cabello’s ‘Senorita‘ en de Seeb-remix van ‘I took a Pill in Ibiza‘) vaar je eerst een tijdje de zuidelijke kustlijn van het eiland af, alvorens het anker uit te gooien voor een heerlijk rondje diepzee-snorkelen en een smakelijk ‘all you can eat’-buffet.

Het beste aan deze hele uitstap? Ja hoor: er ís een open bar! Laat die piña colada’s en exotische fruitspiesjes maar vast aanrukken!

Het is echter niet al lichtelijk amoreel en losbandig gedrag dat de klok slaat in het paradijselijke Aruba. Door de specifieke ligging vlak voor de kustlijn van Venezuela en Colombia en door de expliciete eilandpolitiek wat betreft import, export en levensonderhoud, valt er ook op vlak van levenservaring en -wijsheid heel wat te rapen op het eiland.

Dat mochten we aan de lijve ondervinden na een wonderbaarlijke yoga-sessie van instructrice Dani Flores pal bovenop een rotsachtig platform aan één van de meest robuuste Arubaanse kustlijnen, met aan onze voeten de kolkende golven als enige opzienbarende geluid – op het fluiten van de passaatwind in onze oren na dan toch.

Na een reeks herbronnende cobra’s en zuiverende zonnegroeten werd ons een back-to-basics (maar niet heus) geïmproviseerde maaltijd aangeboden door artiest Frank Kelly en diens lokale one man-cateringsbedrijfje. Met een bakje traditionele lime and garlic spiced Cevice in de ene hand en kartonnen beker zelfgestookte rum in de andere, vertelt Kelly ons over zijn leven als ex-street artist, het zorgen voor een negenjarig zoontje in Caraïbische omstandigheden en het desalniettemin verkiezen van een gepassioneerd leven boven dat van een zielloos bestaan binnen de vier muren van een kantoortje. Zonder enige twijfel het persoonlijk hoogtepunt van onze trip.

Dat Aruba tot slot meer is dan een aaneenschakeling van luxe-resorts, betoverende stranden en wuivende palmbomen, leren we op een laatste rondrit doorheen de verstedelijkte buurten van het eiland. Naast Oranjestad, beschikt Aruba over nog één andere middelgrote stad, namelijk San Nicolas. Terwijl we via de buitenwijken de stad binnenrijden, is al duidelijk hoe we op dit moment eindelijk in een van de meer authentiek lokale, doorleefde buurten van het eiland aangekomen zijn: kleine kleurrijke brakjes in hout en cement vormen veelal het decor en op het half volgelopen speelpleintje van een traditionele dorpsschool zien we hoe een stel kinderen vrolijk een rondje draait op een afgebladderd ijzeren molentje.

Eenmaal in de stadskern aanbeland, laat de Latijns-Amerikaanse stadsvibe zich pas echt voelen: overal in de straten – die ons ergens in het achterhoofd een beetje doen denken aan die van het zinderende Bogota, maar dan in extreem geminimaliseerde versie – sieren grootschalige graffiti-werken de muren en gebouwen.

In bouwvallig en een voor de sloop achtergelaten pand, ontdekken we een hele verzameling 3D-kunstwerken en zelfs een kleurrijke street art-installatie die iets wegheeft van een veelpotig insect met één grote multi-gekleurde krabbenschaar als meest uitgesproken kenmerk. De complexiteit en dubbele identiteit van het eiland samengebald in één prachtige metafoor, als je het ons zou vragen.