De lockdown survivaltips van webredactrice Hanne
Zonder de zon en de ontluikende lente van de eerste keer hakt de tweede lockdown er extra hard in. Net in de donkerste periode van het jaar moeten we opnieuw binnenzitten – of juist keihard werken. Gelukkig zijn er kleine lichtpuntjes die helpen de moed erin te houden: een mooie wandeling, een inspirerend boek, een ontspannende serie, een leuke nieuwe webshop. Om je te laten weten dat je niet alleen bent, delen we graag de ‘kleine gelukskes’ die de redactie van Feeling de laatste tijd gespot heeft. Vandaag: de lockdown survivaltips van webredactrice Hanne.
1. Leestip: voor het vergeten
Hoewel ik ons aller economie uiteraard netjes blijf spijzen door stapels boeken aan te schaffen die ik met de beste wil van de wereld – én met of zonder lockdown – van z’n leven niet gelezen krijg, vond ik de afgelopen weken binnen blijkbaar de uitgelezen gelegenheid om te herlezen. Een riskante onderneming hoor ik u denken? Zonder twijfel: de kans dat je lievelingsboek plots toch veel minder gelaagd en mindblowing blijkt dan je op je 20ste dacht, is vrij reëel. Een dergelijke identiteitscrisis bleef mij voorlopig gelukkig bespaard.
Prijken – ook mits recente herlezing – nog steeds bovenaan mijn lijstje: De Consequenties van Niña Weijers, Voor het vergeten van Peter Verhelst en Echt contact is niet de bedoeling van Connie Palmen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een kleine tip voor boekenliefhebbers met een even twijfelend hart als het mijne én een voorliefde voor wijn: loop eens binnen in de very English bookshop Luddites books & wine in Antwerpen. Met plezier maakt ex-literatuurstudente Jolien je daar wegwijs doorheen het hedendaagse boekenaanbod en tipt nieuwe boeken naargelang je smaak.
De Amerikaanse Richard selecteert dan weer de beste wijnen voor bij die literaire uitspatting. Met stip uitgetest en goed bevonden: de Belgische Contrepoint, een herfstige ’tangy orange’ wijn met een toets van smokey caramel.
2. Getaway-tip: kachels en comfortfood
In tijden waarin ‘menselijk contact’ sowieso al schaarser is dan gewoonlijk, klinkt het misschien lichtjes tegenstrijdig, maar de grootste lockdown-‘openbaring’ kwam er voor mij in een houten hut in het bos. Ben je héél erg druk door corona? Of gewoon een beetje overstresst door de omstandigheden? Log dan eens even helemaal uit en ga een paar dagen vertragen in een tiny house, boomhut of ander back-to-basics verblijf in de natuur. Wij verzekeren je, cliché of niet: een paar uurtjes kacheltherapie, pannenkoeken bakken (of -toegegeven- laten bakken) op een gasfornuis en kabbelende beekjes naast de deur doen wonderen voor de geest.
Zin om er zelf een paar dagen tussenuit te trekken? In deze groene getaways of cabins in the woods kom je helemaal tot rust.
3. Interieurtip: met blote handen
Aangescherpt door het heilzame effect van een paar dagen ‘zitten en niks doen’ in een interieur gestript van alle overbodige luxe, ging ik ook even Marie Kondo in m’n eigen huis. Overtollig beeld- en ander materiaal naar de kelder dragen: check. Ontspullen: semi-check. Gaan voor een iets doorleefder en meer ambachtelijk geïnspireerd interieur: dubbel check. Ik weet niet of het die plotse herwaardering van alles wat groen en zuurstof ademt is of nog wat anders, maar vooral grof hout, aardewerk en stuks waarvan het productieproces nog zichtbaar is in het eindresultaat, spreken aan. Een paar tips voor wie ook graag wat meer ‘grond’ in huis wil halen:
Sissy-Boy, € 53,95. (voor 6 st.) Koop ze hier
Westwing, € 54,99. Koop het hier
Bloomingville, € 67,90. Koop hem hier
4. Wandeltip: ‘mooie lelijke’ gebouwen spotten
Hoewel de lockdown doet snakken naar bos en bladeren als nooit tevoren, wandel ik ook nog steeds graag door de stad. Vooral ’s avonds spreekt ‘gevels kijken’ – en toegegeven en passant ook naar de mensen en het interieur erachter (hoera voor de moderne stadsmens met een hang naar invallend licht en een weerzin voor gordijnen) – meer aan dan een park zonder afdoende verlichting. Al kan een angstige aanleg en een neiging tot nachtblindheid daar ook voor iets tussen zitten.
Persoonlijke favoriet van de afgelopen weken: ‘mooie lelijke’ gebouwen spotten in wijken waar ik anders nooit kom, omdat ik er eigenlijk ook niks te zoeken heb. Wie met andere ogen naar de stad kijkt, ontdekt dat er veel meer te zien is dan bumperplakkende auto’s, de lange ‘ik sta netjes op meer dan anderhalve meter van jou’-rijen aan de supermarkt of leeggelopen pleintjes. Of misschien zijn ook al die dingen – mits de juiste cadrage – best wel het oppikken waard.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Zelf geen wandelaar, maar wel fan van ‘mooie lelijke’ gebouwen of andere architecturale bijzonderheden? Neem dan zeker eens een kijkje op het Instagramaccount van @frenetiek.
Met z’n Fuji X-T10 trekt de journalist die zichzelf liever geen fotograaf noemt, door de straten van Brussel om er kleine kantjes in alle schoonheid op beeld vast te leggen. “De stad is prachtig en archi-lelijk tegelijkertijd. Dat eerste tonen de mensen graag, dat tweede minder, terwijl ik net daar de humor vind inzitten. Vuilnis, graffiti, debiele reclames, gekke auto’s en atypische mensen... de stad is een openluchtmuseum. Je moet er alleen af en toe bij willen stilstaan.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Nog meer urban cityscaping? Check ook de profielen van @f_kleur, @_wanderies en @annemanteleers eens.
5. Doe-tip: hang aan de lijn
Voor de lockdown was ik niet zo’n beller – of toch niet op niet-professionele tijdstippen dan. Dat is sinds corona absoluut veranderd: liever dan deelnemen aan een gebrekkig lockdown e-peritief waar ieder om beurten (ah ja, verstaanbaarheid en overzicht) een paar woorden met elkaar kan wisselen, boots ik de herinnering van een echt gesprek na met klanken alleen. En toegegeven: één-op-één-gesprekken, waren die eigenlijk niet altijd al de beste soort?
6. Tv-tip: ga voor traag
Zoals het ook ging met dat herlezen van boeken, merk ik dat corona mij vooral dwingt om stil te staan en na te denken (of eerder na te voelen) over wat het ook alweer was waar ik mij vóór al die snelheid in kon vinden. Dat is zowel confronterend als absoluut noodzakelijk. Wat in de eerste lockdown nog niet wilde lukken (hallo, detox van een voortrazend en hoofdzakelijk online leven), lijkt me nu steeds beter af te gaan: tijd maken om bewust te stoppen met doen. Om die ‘stop’ zo goed mogelijk vast te houden en zo mogelijk nog een beetje te stretchen, kies ik zoveel mogelijk voor traag. Geen nieuw boek, maar een oud en dan maar voor een tweede keer. Minder proza, maar poëzie. Geen flitsende televisie, maar iets dat ruimte maakt.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een programma waar ik de afgelopen weken dan ook met een plezier een paar uur stil voor in mijn zetel bleef zitten, was dat van Thomas Vanderveken. Zijn ‘Alleen Elvis’ was dit jaar al aan z’n tiende jaargang toe. Dat had jubileum-gewijs gevierd moeten worden met special guest Stephen Fry, maar daar stak corona helaas een stokje voor. Ook zonder Fry was het gastenarsenaal dit jaar echter de moeite. Afleveringen waar ik in het bijzonder op bleef hangen? Die met danseres en choreografe Anne Teresa De Keersmaeker en kunstenaar-schilder Michaël Borremans.
Het toeval wil dat net kunstenaars – zelfs al moeten ze het nu even stellen zonder publiek – het minste last blijken te hebben van de tijdelijke stop die corona op ons leven legt. Waarschijnlijk omdat zij van dat ‘halt houden’ toch al hun levenswerk hadden gemaakt.
Bekijk alle afleveringen van ‘Alleen Elvis blijft bestaan’ nu via vrt.nu.
7. Cultuur-tip: voyeurisme 2.0
Helaas, naar de schouwburg trekken zit er nog een tijdje niet in. Toch moeten theaterliefhebbers ook tijdens deze donkere maanden geen podiumkunst ontberen. Verschillende gezelschappen streamen een paar opvoeringen live of zetten een of ander online project op touw. Tijdens de eerste lockdown schreef ik mij in voor ‘whatschapp#1’ van Skagen, een virtuele vorm van teksttheater waarin je als toeschouwer uitgenodigd wordt om de conversatie van een koppel dat elkaar leert kennen via een verkeerdelijk verstuurd whatsapp-berichtje te volgen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een tweede lockdown, een nieuw theaterstuk, zo moeten de makers gedacht hebben: want het verhaal van Emmi en Leo krijgt in ‘Whatchapp #2’ nu een vervolg. Het leukste aan de hele voorstelling – het gevoel van voyeurisme 2.0 buiten beschouwing gelaten dan? Achteraf snedige comments loslaten op de bedenkelijke versierpogingen van zowel Leo als Emmi met die ene vriendin die zich gelijktijdig inschreef voor de show.
Interesse in een ticketje voor Whatchapp #2? Neem dan een kijkje op de website van Skagen.
Koffie-tip: karton is altijd beter!?
Ik weet niet of het ligt aan mijn povere keuze voor koffie en koffieapparatuur, of gewoon aan het idee, maar ‘koffie van de koffiebar’ smaakt altijd beter dan het goedje dat thuis uit de machine komt. Gelukkig voorzien tal van koffie hotspots dezer dagen wel nog steeds een takeaway. Adresjes in Antwerpen waar je zeker eens moet aanschuiven? Walvis (zurenborg), Butcher’s Coffee (Zuid) of Barchel (nieuw Zuid of Van Bréestraat).
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Nog meer takeaway koffie? De leukste adressen in Leuven, Antwerpen, Brussel en Gent vind je hier.
Meer lezen over lockdown survivaltips:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier