Onze recensente werd vier uur gecoacht én gevoed door Veerle Dobbelaere
Foodjournaliste Evelien Rutten geeft elke maand in Feeling haar onverbloemde, overheerlijke mening over de nieuwste restaurants en de laatste foodtrends. Evelien proeft voor en fileert haarfijn wat ze op haar bord krijgt. Geen greintje snobisme, maar eerlijke updates over wining-and-dining waar jij als lezeres van zult smullen. Deze week ging Evelien langs bij Veerle Dobbelaere.
De gasten van Veerle
Ik ben al enkele dagen aan het binge watchen naar Gent West. Deze tv-serie wordt pas volgend voorjaar uitgezonden, maar wie een duur digitaal abonnement heeft, moet niet zo lang wachten. In deze steengoede, Vlaamse versie van Orange is the New Black, speelt Veerle Dobbelaere een kleine rol. Als Patsy is ze de stoere sidekick van Gilda De Bal, die een ijzingwekkende maffiavrouw neerzet. Dobbelaere was ooit de leading lady van de crimi, maar in Gent West is haar rol beperkt en zegt ze nauwelijks een woord. Ze moet het hebben van haar dreigende lichaamstaal en vernietigende blikken. Een groter contrast met de ‘echte’ Veerle is niet denkbaar. Nadat enkele jaren geleden de rollen schaarser werden, vond ze zichzelf opnieuw uit als ontwerper van huishoudelijk design. Ze lanceerde een eigen lijn bij Serax: Clodette. Veerle houdt van taal en dat zie je weerspiegeld in de vele spreuken en –sorry Veerle!- Bond Zonder Naam-achtige wijsheden die op haar ontwerpen gedrukt staan: “Omdat je mijn vriend bent (en daar word ik gelukkig van)” of “Het Kleine Reisboekje. Omdat elke reis het waard is om onthouden te worden”.
Sinds enkele weken is er nu ook “De Gasten van Veerle”. Het concept is als volgt: Veerle Dobbelaere nodigt twaalf wildvreemden uit bij haar thuis. Wat precies de bedoeling is, daar blijft de website vaag over. Wat wél vast staat is dat je met een gevulde maag, een vol hart en geïnspireerd weer zult vertrekken. Mijn focus ligt natuurlijk op die volle maag en ik schrijf me in voor de sessie op vrijdag 31 maart. Ik word meteen lid gemaakt van een gesloten Facebook-groep, waar de gastvrouw ons warmt maakt voor het evenement.
“Veerle heeft recent een opleiding gevolgd tot coach en gaat er voor. Geen detail blijft onbesproken, geen conclusie die niet getrokken wordt.”
Veerle woont in Berchem, in een prachtig gerenoveerd herenhuis met stijlvolle, zwarte gevel. Ze doet zelf open en ook al hebben we elkaar nog nooit ontmoet, ze spreekt me aan bij mijn voornaam. Het is duidelijk dat ze op voorhand moeite heeft gedaan om alle namen vanbuiten te leren. Binnen staat een eclectisch groepje late dertigers, veertigers en vijftigers, elk met een glaasje schuimwijn in de hand. Na een kwartiertje socializen mogen we ‘naar boven’. Licht gegiechel alom. In haar clean ingerichte werkkamer, met vogeltjesbehang en frisse pasteltinten, staat een halve cirkel van schoolstoelen klaar. Op elke stoel ligt een schrijfboekje en een pen, vooraan staat een flowchart en een tafeltje met flesjes water. Ik krijg ongewild flashbacks van alle congressen, brainstorms en teambuilding sessies waaraan ik ooit heb meegedaan en zet me schrap. Veerle neemt het woord en legt uit wat de bedoeling is. De sessie staat in het teken van ‘talenten’. We worden uitgenodigd samen te onderzoeken wat onze talenten zijn en of we die wel ten volle benutten. “Hoe was je als kind? Wat wou je worden? Schrijf dat maar even op in je boekje.” Veerle heeft recent een opleiding gevolgd tot coach en gaat er voor. Geen detail blijft onbesproken, geen conclusie die niet getrokken wordt.
De sessie wordt afgerond met een serene mindfullness- en visualisatie-oefening. Anderhalf uur nadat ik binnenstapte –mijn glas schuimwijn een vage herinnering- gaan we weer naar beneden, waar we aan de mooi gedekte tafel gaan zitten. Veerle heeft zich de dagen ervoor vooral bezig gehouden met het aan elkaar plakken van kanten onderleggers, maar heeft zelf geen seconde in de keuken gestaan (“Dat is niet mijn kerntalent”). Het culinaire luik is uitbesteed aan de mensen van foodtruck Oscar. Die staan al een tijdje te kokerellen in haar keuken en zullen alles opdienen, terwijl Veerle bij ons blijft zitten, klaar om de groepstherapie verder te zetten. “Laten we afspreken dat we bij elk gerecht eerst in stilte, bewust proeven.” Na een paar wortelreepjes gedipt in baba ganoush, informeert Veerle of iemand het moeilijk heeft met de stilte. Als het antwoord ja is, wordt hiervan een analyse gemaakt. Het is niet de bedoeling dat er verschillende gesprekken ontstaan aan tafel, maar dat er één gemeenschappelijk gesprek is. De spontaniteit valt hierdoor enigszins weg en ik heb het gevoel in een tv-show te zijn beland zonder camera’s: Dobbelaere en Gasten.
De maaltijd is bescheiden, maar erg licht en gezond. We starten met een pompoenwafel, kruidenkaas en zalm. Daarna volgt een verrukkelijke vichyssoise met artisjok. Het hoofdgerecht is pastinaakpuree met zeewolf, spinazie en een coulis van rode paprika. We eindigen met chocomousse en ‘froyo’ (frozen yoghurt) van frambozen. Het is geen restaurantkwaliteit, maar wel sympathiek met een hoog comfort food gehalte. De wijnen zijn prima gekozen, ze komen van Our Daily Bottle, de geweldige online wijnclub van Isabeau Sas.
Officieel duurt de sessie drie uur, maar iedereen is de tijd vergeten en uiteindelijk stap ik pas na vier uur buiten, mét een goodie bag.
De prijs: 165 euro. Ben ik helemaal ontstresst? Heb ik mijn verborgen talenten ontdekt? Is mijn maag tevreden? Het is niet eerlijk om De Gasten van Veerle te recenseren als een restaurant, aangezien het dat ook niet is. Maar wat is het dan wel? Een nieuwe vorm van celebrity coaching en mindfullness, in een exclusief en gepersonaliseerd kader, gecombineerd met een uitgebreide maaltijd. Ik ben weggestapt met veel sympathie voor Veerle Dobbelaere. Haar passie, haar intelligentie, haar empathie… Ze heeft alles om een geweldige coach te zijn. Nu alleen nog het juiste publiek aantrekken, dat al die inspanningen naar waarde schat.
Score (max. 5 sterren): ★★★ – www.degastenvanveerle.be