Droefenis troef bij Lane 12 op de A12
Foodjournaliste Evelien Rutten geeft elke maand in Feeling haar onverbloemde, overheerlijke mening over de nieuwste restaurants en de laatste foodtrends. Evelien proeft voor en fileert haarfijn wat ze op haar bord krijgt. Geen greintje snobisme, maar eerlijke updates over wining-and-dining waar jij als lezeres van zult smullen. Deze keer ging Evelien langs bij Lane 12.
Ik woon in Hemiksem, een dorpje dat geprangd zit tussen de A12 en de Schelde. Inmiddels ken ik die troosteloze baan vol mastodonten van winkels op mijn duimpje. Zeker als je zoals ik al jaren aan het verbouwen bent, is het handig om te weten waar ze Woodboys verhuren of glazen douchepanelen van 1m60 breed verkopen. Helaas zijn er bitter weinig restaurants waar je kunt pauzeren tijdens de zoveelste uitputtende zoektocht naar originele metrotegels. Tot voor kort had je enkel de keuze uit McDonalds, Quick, Colmar, Lunch Garden, Pizza Hut en Ikea. Een attente pr-dame wees me enkele maanden geleden echter op de komst van een compleet nieuw concept: Lane 12. Ik had er geen goede hoop in, maar ging er na een bezoek aan een Scandinavische keukenwinkel toch lunchen met mijn man. Bij het binnenkomen viel op dat Lane 12 qua A 12-gehalte compleet uit de toon valt: een eigentijds, gezellig decor, geen lange rijen die aanschuiven voor de kötbullar, geen misselijkmakende frituurgeuren, geen passe-partout menu met gerechten uit de gaarkeuken. Lane 12 hoort bij bowlingcentrum Wima en was vroeger ingericht zoals een oervlaamse trouwzaal met buffet. Vandaag is het pand volledig verbouwd tot hip etablissement met een superdeluxe moderne keuken waar élke chef jaloers op mag zijn: er staan twee pizza steenovens (één ervan is en MAM uit Modena, waarin je een pizza op twee minuten gaar krijgt), een Spaanse houtskooloven, een Amerikaanse broiler, een Chinees wokfornuis en een Japanse teppanyaki. Een rijpingskast met vlees van Dierendonck mag niet ontbreken. De kaart is zeer uitgebreid, van een gezonde caesar salade tot barokke sharing menus met een heel arsenaal aan bijgerechten. Uiteraard kozen wij voor het tot de verbeelding sprekende sharing menu, dat met veel toeters en bellen op tafel geserveerd werd. Er kwam zelfs een soort étagère aan te pas om alle stukken rund, varken, lam en gevogelte te serveren. Daarbij kregen we allerhande trendy groentengerechten, zoals gelakte aubergine en zoete aardappelfrieten. Allemaal met zorg bereid én lekker. Mijn man en ik zijn geen kleine eters, maar dit was een krankzinnige portie. We kregen nog geen vierde op van wat er allemaal op tafel stond.
Na een jaar past Lane 12 dan weer wél mooi in het rijtje van typische A 12 shizzle: nul originaliteit, nul passie.
Drie maanden later belanden we er bij toeval opnieuw. Aan het hipster interieur is niets veranderd, maar de kaart is onherkenbaar gereduceerd tot minder dan de helft. Naast het sharing menu kun je nog een stuk of vijf andere gerechten kiezen maar dat is het. Het sharing menu is ook nog maar een schim van zichzelf, met slechts drie bijgerechten die je niet meer zelf kunt kiezen. De zoete aardappelfrieten hebben plaats geruimd voor frieten die me sterk doen denken aan de diepvriesvariant van Lunch Garden. We krijgen ook geen aubergine meer, maar een typische trouwfeestgroentenmengeling en een groen slaatje met flauwe dressing.
Ik vermoed dat we getuige zijn van de clash tussen een ambitieuze chef en een realistische zaakvoerder. De chef heeft moeten inboeten en compromissen sluiten. Zijn gulle menu zal te weinig opgebracht hebben en moest plaats ruimen voor meer herkenbare, klantvriendelijke gerechten. Mijn voorspelling? De dure keuken zal stilaan ontmanteld worden (ah ja, ik heb geen pizza, wok of teppanyaki gerecht gezien!) en de verse producten zullen vervangen worden door de voorgegaarde vacuümvariant. Na een jaar past Lane 12 dan weer wél mooi in het rijtje van typische A 12 shizzle: nul originaliteit, nul passie.
Score (max. 5 sterren):
★
Lane 12, Boomsesteenweg 35 – 2630 Schelle