Food

Ansoler: zonnig en licht tafelen in Hasselt bij Lady Chef 2015 Anne-Sophie Breysem

Evelien Rutten

31 aug 2018

Foodjournaliste Evelien Rutten geeft elke maand in Feeling en elke week op feeling.be haar onverbloemde, overheerlijke mening over de nieuwste restaurants en de laatste foodtrends. Evelien proeft voor en fileert haarfijn wat ze op haar bord krijgt. Geen greintje snobisme, maar eerlijke updates over wining-and-dining waar jij als lezeres van zult smullen. Afgelopen week trok ze naar Hasselt.

Chef van het jaar. Bistro van het jaar. Slager van het jaar. Patissier van het jaar. Gastronomische awards worden meestal gewonnen door mannen. Om daar enigszins verandering in te brengen, werd in 1991 Lady Chef of the Year opgericht, een organisatie die jaarlijks een prominente, vrouwelijke chef bekroont. Enkele beroemde chefs die sindsdien deze titel mochten ontvangen, zijn Sofie Dumont, Arabelle Meirlaen en de inmiddels een beetje in de vergetelheid geraakte Mijn Restaurant finalist Yanaika Skrzyszkowiak. De award brengt de carrière van deze chefs niet altijd in een stroomversnelling, maar de dames mogen de titel wel levenslang dragen en daardoor kleeft er voor altijd een beetje stardust aan hun naam.

Anne-Sophie Breysem, de Lady Chef van 2015, stapte dit jaar op bij het Hasseltse restaurant De Kwizien. Ze nam twee collega’s mee en samen openden ze deze zomer Ansoler. De naam is een samentrekking van de twee chefs: Anne-Sophie zelf en de Barcelonees Jaume Soler Bengeruel, met wie ze drie jaar achter het fornuis stond bij De Kwizien. De derde partner is sommelier Daan De Maerteleire, een dartele jongeman die ook instaat voor de bediening. Met hun drietjes baten ze nu hun eigen restaurant uit nèt buiten het centrum van Hasselt.

Ik stap er binnen voor de lunch en krijg meteen te horen dat er geen ijsblokjes zijn. De machine gaf ‘s nachts de geest, herstel is op komst. Gelukkig is de wijn wèl koud. Er is geen mogelijkheid om à la carte te eten, we kunnen enkel kiezen uit een twee (€ 32), drie (€ 35) of vier gangenmenu (€ 45). Wie ‘s avonds komt, kan kiezen voor vier (€ 55), acht (€ 80) of zelfs twaalf (€ 96) gerechten.

Ansoler is het type restaurant waarvan ik op voorhand vermoed dat de gerechtjes zonnig en licht verteerbaar zijn, dus gaan we zonder aarzelen voor de grote lunchmenu, die meteen wordt ingezet met een reageerbuisje in een houten staander. Reageerbuisjes waren voor het laatst hip in 2004, maar ik besluit geen party pooper te zijn en zeg beleefd dank je wel. Misschien zijn ze inmiddels wel gewoon retro. De vloeistof in het buisje is tweeledig: onderaan een gazpacho van meloen en bovenaan een schuim van rode biet. Naar mijn mening is het veel te zoet als palate cleanser, te plaatsen in de categorie ‘porto als aperitief’.

Het eerste voorgerecht is een vélouté van venkel met een spongecake van sepia en een zoetzuur opgelegde mossel. Het ziet er mooi uit, maar ik ben niet overtuigd van de combinatie van smaken. De vélouté heeft de textuur van iets te hard opgesteven panna cotta. De mossel is een tikje te zuur en de zwarte spongecake smaakt eigenlijk naar niets. We gaan verder met een taco van kreeft en avocado. Die piepkleine taco’s zien eruit als nacho chips en zijn iets te lang op voorhand gemaakt, want het deeg is inmiddels papperig. Bovenop ligt een kreeftenslaatje, afgewerkt met plakjes avocado en zalmeitjes. Een frisse, lekkere combinatie die naadloos aanleunt bij het volgende gerecht: een ravioli van dungesneden rundsvlees, opgevuld met krab en structuren van komkommer. Zeer zomers en licht verteerbaar. Daarna komt een Hertog Jan-achtige tomatensalade, met een heerlijke, heldere bouillon van tomaat. De combinatie met tomatencoulis, gepekelde ui en plakjes rijpe tomaat is fantastisch. Enkel de geroosterde amandelschilfers vallen een beetje uit de toon.

Alle lichtvoetigheid wordt van tafel geveegd voor het hoofdgerecht: een serieus stuk kalfsvlees met persillade van ansjovis en een sausje op basis van gefermenteerde knoflook. Het is een genereuze portie met stoere smaken, een schitterende jus en een zeer hoog comfort food gehalte. De decoratie met sprietjes oneetbaar tarwegras is echter bizar. We sluiten af met een barbieroze dessert: sorbet van steenfruit, een crème van prosecco en suikerspin van zwarte thee.

Ansoler is een toffe plek met veel potentieel. Je herkent duidelijk een vrouwelijke toets in de frisse, lichte aanpak.