Corpschef – Hoofdcommissaris bij politiezone Kempen Noord-Oost, een functie die bekleed wordt door Katrien. Een sterke vrouw die weet van aanpakken!
Katrien (37): “In mijn functie als baas van een lokale politiezone zijn niet veel vrouwen werkzaam. Dat heeft volgens mij vooral te maken met beschikbaarheid; het is als vrouw nog altijd niet evident om alles weg te cijferen voor je job. Veel vrouwen kiezen bewust voor een evenwicht tussen werk en gezin en zijn minder geneigd om voor een topfunctie te gaan.”
“Ik maak best lange dagen en moet altijd bereikbaar zijn. Er hangt ook een grote verantwoordelijkheid vast aan mijn functie. Als ik naar huis ga, lukt het me daarom niet altijd om het werk meteen achter me te laten, al probeer ik het bewust af te blokken. Waarom ik dan wel voor deze baan gekozen heb, in combinatie met een gezin? Omdat ik best ambitieus ben, in positieve zin dan. Daarmee bedoel ik dat ik vooruit wil en zaken wil verbeteren.”
“Het korps draait prima, maar er zijn altijd dingen die beter kunnen. Zo maken we een inhaalbeweging op vlak van ICT, daar werd voorheen weinig in geïnvesteerd. Ik vind het ook een uitdaging om de eindverantwoordelijkheid te dragen, ervoor te zorgen dat een politiekorps goed draait. En wat het huishouden en de kinderen betreft: samen met mijn partner lukt het ons redelijk goed.”
“Ik heb de leiding over 71 politiemensen, zowel mannen als vrouwen. Toen ik begin 2017 als chef begon, verliep dat vrij soepel. Ik had geluk dat ik leiding kreeg over het korps waar ik al tien jaar bij werkte. Iedereen kende me, met mijn goeie en waarschijnlijk ook minder goeie kantjes, het vertrouwen was er al. Dat scheelde, ik hoefde me niet meer zo nodig te bewijzen. In deze job heb ik zelf nooit nadeel of voordeel ondervonden omdat ik een vrouw ben. Hooguit merk ik heel soms dat ik me meer moet bewijzen als vrouw tegenover mensen die me niet kennen. Zelf hou ik me niet bezig met de man-vrouwverhoudingen in ons team. Ik let op iemands capaciteiten, ongeacht of het een man of vrouw is. Een goed evenwicht tussen beiden is altijd interessant, maar het hoeft niet per se fiftyfifty te zijn.”
“Natuurlijk blijft de politie toch meer een mannenwereld, dat is eigen aan de sector. Ik ben er terechtgekomen door mijn studie Criminologie; tijdens mijn laatste jaar liep ik stage bij de politie en ik vond dat zo interessant dat ik besloot te solliciteren als officier. Een goeie beslissing, vind ik nog steeds. Ik ben dan wel chef, maar ik werk zo veel mogelijk in overleg met de collega’s. De tijd van directief leiderschap is voorbij, het gaat vooral om de dialoog. En daar zijn vrouwen vaak goed in.”
Nog meer over sterke vrouwen lees je hier:
Tekst: Joanie De Rijke, openingsbeeld: Liesbet Peremans
