Weekendtip: Ga suppen op de Dijle in Mechelen!

Eerst nog wat meisjesachtige prepping – ‘Doe jij een jurk, of is het meer een come-as-you-are soort van avond? Oké, een jurk dus.’ – en dineren in Den Ouwen Dok, het restaurant met zonnig Zuiderterras dat bij het hotel hoort. Op de kaart staan Vlaamse klassiekers met een eigen toets van chef Nick. De tartaar van tonijn met koriander en gedroogde mango smelt op de tong en ook de ijsnougat met whisky blijkt een winnaar.

Eén zachte nacht en een rijkelijk ontbijt – licht understatement – later, is het zover. Sup- time! We reppen ons naar het ViaVia- reiscafé waar Nory van Pacific Supschool ons opwacht voor een korte initiatie. “Geen paniek: de kans om ín het water te belanden is miniem”, stelt hij onmiddellijk gerust. Dat hij ons voor de zekerheid de breedste borden meegeeft – ‘beter voor je evenwicht’ – nemen we maar niet te persoonlijk. Ook sturen blijkt kinderspel. Regel één: je sup altijd netjes met het velcro-bandje om je enkel laten. Regel twee: je peddel altijd met de holle kant naar je toe houden – tenzij je wil tegensturen. Regel drie: je ene hand in het midden van je peddel en de andere bovenop. Ready, set, klaar voor? Daar gaan we! Met een wankel evenwicht en – toegegeven – een lichte angst om de allereerste supper te zijn die erin slaagt de zogenaamde stabiliteit van z’n board teniet te doen, glijden we het water op. Eén kort akkefietje met een overhangend struikgewas later peddelen we ons aardig op weg over de bochtige Dijle. Is het de routine van het roeien, de zachte zweem van zonlicht in kabbelend water, de dubbele rij van pittoreske gevels met dito achtertuintjes of de welgekozen gespreksstof van mijn paddlepartner in crime, ik weet het niet, maar onderweg voel ik me helemaal zen worden.