Predikant na Prince

Michaël De Moor neemt zich voor het gewone niet langer als gewoon te beschouwen...

Het is intussen een week geleden dat Prince gestorven is en voor deze fan blijft dat moeilijk. De afgelopen dagen heb ik me er meermaals op betrapt dat ik bij het werken regelmatig even naar Youtube surfte om daar lang vergeten pareltjes nog eens te bekijken of om hem geïnterviewd te zien door journalisten die meer dan eens rare vragen voor hem in petto hadden.

Op zich vond ik die Prince-gekte van mezelf een beetje raar: ik ben weliswaar een grote liefhebber van zijn muziek, maar toch had ik al een paar maanden niks nog bewust van hem gehoord. En dat stemde me tot nadenken: waarom had ik hem al die tijd links laten liggen en voelde ik pas nu de behoefte om zijn voltallige discografie dag na dag op eindeloos repeat af te spelen?

En het is niet alleen bij Zijne Purperen Hoogheid gebeurd. Bij David Bowie had ik dat net zo zeer. En bij Lou Reed en Amy Winehouse: idem dito. Het leek alsof ik hen al die tijd als een evidentie heb gezien – ze waren er nu eenmaal toch altijd – en pas na hun dood besefte dat ze dat eigenlijk lang niet zijn.

En daarin schuilt voor mij een niet onbelangrijke levensles: never take things for granted, zeggen ze zo mooi in het Engels. Oftewel: niets is vanzelfsprekend. En ook: wees dankbaar voor wat je hebt en besef tegelijkertijd hoe fragiel het is. 

En dat ga ik vanaf nu proberen toe te passen. Alles wat ik als evidentie beschouw, ga ik bekijken met verwondering en dankbaarheid. Het feit dat ik gezond en wel ben. Dat ik omringd ben met mensen die me graag zien. Dat ik een job heb die ik heel graag doe. Allemaal dingen die we zo graag als gewoontjes beschouwen, maar die dat in se echt niet zijn. Dat klinkt misschien een beetje prekerig, maar een goede preek kan nooit kwaad. Toch?

Mode- en human interestjournalist Michaël De Moor houdt van Bob Dylan, Martin Margiela en chocolade en droomt ervan ooit eigenaar te worden van een bull terrier. Elke week geeft hij zijn eigenzinnige kijk op een emotie uit de actualiteit.

Lees hier de blog van vorige week