Onze redactrice sprak met Victor Polster, hoofdrolspeler in ‘Girl’

Het gaat hard voor Victor Polster, de acteur die de transgenderballerina speelt in ‘Girl’, de Belgische inzending voor de Oscars. Met zijn hoofdrol weet hij iedereen omver te blazen. Onze redactrice sprak met Victor.

Wanneer we afspreken voor de promo van ‘Girl‘, de eerste film van de Vlaamse Lukas Dhont, blijkt dat een slanke jongeman te zijn, in een strakke zwarte trui met gouden halsketting, een enorme glimlach en bescheiden blauwe ogen. Hij is klaar om terug te keren naar de Koninklijke Balletschool van Antwerpen, teurg naar zijn vrienden. Al is Victor geen jongen zoals anderen. Hij is 16 en volgt al zeven jaar klassieke dans en neemt het heel serieus. Hij kreeg de prijs voor ‘Beste vertolking’ op het filmfestival van Cannes voor zijn geweldige rol van Lara, het transgendermeisje – geboren als jongen – die graag sterdanseres wil worden. Haar lichaam verzet zich, maar Lara krijgt de steun van haar vader, leraren en psychiaters tijdens de ‘transitie‘ naar het lichaam van een meisje. De film maakt een sociaal statement. “Als mijn film ook maar een klein beetje de idee over mannelijkheid en vrouwelijk verandert, zal ik heel blij zijn”, zei maker Lukas Dhont in Cannes. En Lukas is daarmee gelukkig niet alleen. Recent kreeg de Chileense film ‘Una Mujer Fantástica’ een Oscar voor beste buitenlandse film met de transgender Daniela Vega als hoofdrolspeelster en in 2014 was er ‘Dallas Buyers Club’ waarin Jared Leto de rol van een transgender neerzette. Er beweegt iets.

En nu is er dus ‘Girl’ waarin Victor Polster – een jongeman – een fantastische Jana speelt.

Hoe zou je Lara omschrijven? 

Als een heldin, maar een getormenteerde. Het is écht een vrouw, ze voelt zich op en top vrouw en het is dus een kwelling voor haar dat de ‘transitie‘ (overgang van man naar vrouw, red.) zo traag verloopt. Een heldin dus, ze heeft een ongelofelijke kracht en doorzettingsvermogen. Net zoals Nora, het meisje waarop de film gebaseerd is. Ik ben zo blij en vereerd dat ik de rol heb mogen spelen. Ze is 23 en danst in een Duits gezelschap. Ik heb haar ontmoet en met haar gepraat. Dat was essentieel, want het was voor mij heel belangrijk dat het realistisch was voor haar.

Hoe heb je je fysiek en mentaal voorbereid op de rol van Lara? 

Ik heb eerst aan mijn lichaam gewerkt, zo werk ik het best: eerst mijn lichaam, dan mijn geest. Voor mij was het het moeilijkst om te dansen als een vrouw zonder dat het er belachelijk uitzag. Daarna heeft een logopediste mij geholpen om mijn stem te vervrouwelijken. Daarna zijn er nog extensions, make-up en kledij aan te pas gekomen. Als ik mijzelf zag transformeren in een vrouw, was het gemakkelijker om mentaal de klik te maken en mij te gedragen als een meisje. Zo had ik de tic om telkens mijn haar achter mijn oor te leggen, dat doe ik nu nog steeds. Alle kleine handelingen die het geloofwaardig maken, heb ik geprobeerd.

De film haalt een belangrijk maatschappelijk thema aan. Denk je dat men de termen ‘mannelijk’ en ‘vrouwelijk’ moet heruitvinden in 2018? 

Er is steeds meer vrijheid. Mensen staan meer en meer open voor transgenders, er is meer begrip. Natuurlijk hangt het af van je achtrgrond, vanwaar je komt, waar je bent, waar je geboren bent... In de artistieke wereld is zowat iedereen open en is er veel begrip. Dat is nog niet overal, maar we zijn op de goede weg.