Kunstenares Fleur De Roeck (32) maakt etiketten voor de natuurwijn van haar ouders: “Figuratief en kleurrijk, net als mijn werk”
Weinig beters dan natuurwijn, dat vinden ook de drie ingewijden die wij spraken over het hipstersap. Kunstenares Fleur De Roeck maakt etiketten voor de natuurwijn van haar ouders: “Ik heb mijn wijn liefst puur natuur. Beter voor het milieu én voor de smaakpapillen.”
Fleur De Roeck: “Ik ben, toen ik dertien was, met mijn ouders naar de Provence verhuisd. Tot mijn negentiende heb ik daar in het dorp Visan (in de Vaucluse, regio Provence-Alpes-Côte d’Azur, red.) gewoond. Die aanpassing was niet evident; ik kende enkel het Frans dat ik op school had geleerd en het leven is er helemaal anders dan de idylle die de toeristen daar ervaren – het is er best ruw en extreem, met die hevige mistral, de zinderende zomers en harde winters. Maar dankzij die jaren daar, heb ik nu de sleutel tot een andere wereld, die van de Franse taal, cultuur en manier van denken en zijn. Het is een mentaal deurtje dat ik bij mijn artistiek werk kan openzetten (De Roeck schildert, beeldhouwt en maakt objecten, red.).”
“Toen ik voor mijn studies Grafische Vormgeving en Illustratie naar België ben teruggekeerd, hebben mijn ouders op een heuvel verderop in Visan een halve ruïne gekocht en helemaal verbouwd, met gîtes erbij. Bij het huis hoorden ook drie kleine veldjes rondom, die ze als wijngaarden zijn blijven verbouwen. Daar dienden ze al voor van bij de Romeinen – er zijn sporen teruggevonden. In de Côte du Rhône heb je heel veel wijngronden die dat eigenlijk niet oorspronkelijk waren. Maar op sommige plekken heb je zuidgerichte flanken – waaronder bij mijn ouders -, dé ideale, natuurlijke voedingsbodem. We hebben de wijngaard Domaine Fontaine gedoopt, naar het fonteintje in de tuin van ons huis. ’s Ochtends van dat bronwater drinken, smaakt toch helemaal anders dan je dorst lessen met water van de Antwerpse kraan; je voelt het leven zo in je kicken.”
Kleinschalid en biodynamisch
“Het is echt een microscopisch klein wijndomein; in vergelijking met de industriële landgoederen stelt die 1,5 ha niets voor. Maar door die kleinschaligheid kunnen mijn ouders wel biodynamisch werken – oogsten in functie van de maan, wachten tot de druiven mooi rijp zijn; dat lukt niet als je die gigantische hoeveelheden produceert. Alles gebeurt handmatig bij ons – als ik op bezoek kom, is er altijd werk. Ik help dan ook mee met uitspoelen, overpompen of bottelen. Het is het soort werk waar je fier op kunt zijn: je hebt het helemaal zelf gemaakt – met bloed, zweet en tranen.”
Er is ooit een fan geweest die de etiketten van de flessen weekte om ze op te hangen als kunstwerk
“Intussen heb ik al vier etiketten gemaakt. Eerst kwam ik met heel strakke ontwerpen af, nogal inspiratieloos. Maar toen mijn ouders zeiden dat ik écht mijn ding mocht doen, helemaal vrij, ben ik uitgekomen bij deze collages: ergens tussen figuratief en abstract, en kleurrijk, het eerste geïnspireerd door het water en de natuurlijke bron daar, dan de druif en nu de heuvel. Ik schilder eerst papieren in een kleur, knip er dan vormen uit om het daarna te overschilderen met Chinese inkt. Ook al ligt het in de lijn van mijn schilderkunst (getypeerd door heldere, levendige kleuren, in een Matisse-achtige vrolijke harmonie van associatieve vormen, red.), ik zie de etiketten echt als een toegepaste kunstvorm, in functie van de drager, de wijn, het logo. Al is er ooit een fan geweest die de etiketten van de flessen weekte om ze als kunstwerk op te hangen.” (lacht)
“De etiketten zijn een mooie kruisbestuiving tussen mijn ouders en mezelf. Net als mijn groene engagement; dat is in de Provence, met die wijn, ontstaan. Het groter wordend bewustzijn rond natuurwijn doet mij dan ook plezier, want er zijn toch wel verontrustende verschillen met de ‘gewone’ wijn. Het gras tussen de wijnranken in de omgeving is bijvoorbeeld helemaal rood door wat er op de druiven wordt gespoten. In ons vorige huis werden we weleens door de boer van de ons omringende wijngaarden gewaarschuwd niet naar buiten te gaan op de dag dat hij gesproeid had. Er worden ook allerlei artificiële aroma’s toegevoegd – en dat kun je als consument niet eens smaken… Doe mijn maar puur natuur; in m’n atelier zul je altijd een kleine stock van Domaine Fontaine kunnen vinden.”
De wijn is te koop in het atelier van Fleur De Roeck (in de Kloosterstraat 173 in Antwerpen) of op afspraak via de Instagrampagina van Domaine Fontaine @domaine_fontaine of van Fleur De Roeck @fleurderoeck. Een gîte boeken kan via @domaine_fontaine.
