Eva De Roo over de magie van de wei: “Festivals zijn puur escapsime, even weg van alles en iedereen”
Geen zomer zonder festivals. En al zeker niet voor échte fans. Eva De Roo (36) wist op haar eerste festival als veertienjarige: hier hoor ik thuis. Ze presenteert op StuBru en is deze zomer onder andere op Rock Werchter en Pukkelpop terug te vinden.
Mijn eerste festival: “In het tweede middelbaar één dag met drie vrienden naar Pukkelpop. Ik kreeg de full festival experience: op voorhand sandwiches en goedkoop bier kopen in de supermarkt, blijven slapen in een tent en ’s nachts geëvacueerd worden omdat de camping ondergelopen was door een storm. Die dag heeft, zonder overdrijven, mijn leven veranderd. Ik weet nog dat ik mijn vriend in het midden van de moshpit tegenkwam, met zijn mond vol zand van de opspattende modder, en dat we vol ongeloof tegen elkaar riepen: ‘Hoe zalig is dit?!’. Tijdens een optreden durfde ik in de nek van een grote kerel, stak mijn armen in de lucht en liet me helemaal gaan. Die sfeer, daar heb ik een heel jaar op kunnen teren.”
Het belangrijkste aan festivals: “De muziek, maar toch ook dat unieke gevoel van vrijheid. Ik vind dat nergens anders dan op de wei. In de AB heb ik bij het begin van een concert soms toch nog een halve werkdag in mijn hoofd zitten. Op festivals niet: dat is puur escapisme, weg van alles en iedereen. Ik stuur die dagen ook nooit berichtjes naar mensen die niet op dat festival zijn.”
Mijn ideale festivaloutfit: “Comfortabel! Een jeansshort en een buideltasje. Ik heb nog zo’n psychedelisch exemplaar van toen ik 15 jaar was en dat gaat nog overal mee naartoe.”
Dit vergeet ik nooit meer: “De eerste keer dat ik zelf mocht draaien in de Boiler Room in Pukkelpop. Ik heb daar als bezoeker zo veel uren en nachten dansend doorgebracht, het was onwezenlijk om nu zelf die 10.000 man op te zwepen. Dat mijn vader die dag eens op bezoek kwam om zijn dochter bezig te zien, was ook geweldig. Terwijl ik wild aan het dansen was op het podium, zie ik hem plots vooraan staan, aan het nadarhek, wuivend en een duimpje opstekend.”
Ik weet nog dat ik mijn vriend in het midden van de moshpit tegenkwam, met zijn mond vol zand van de opspattende modder, en dat we vol ongeloof tegen elkaar riepen: ‘Hoe zalig is dit?!’
Beste optreden ooit: “Robyn op Werchter. Ik was daar per ongeluk gepasseerd en die had haar publiek zo mee dat ik ben blijven plakken. Tame Impala op Pukkelpop was ook geweldig, omdat ik daar zelf grote fan van was en ik de band samen heb gezien met Kirsten Lemaire, mijn collega en festivalbuddy. En natuurlijk het optreden van Willy Sommers op Pukkelpop, omdat je voelde dat hij er zo van genoot en dat het publiek hem dat voor 100 procent gunde.”
En mijn slechtste optreden ooit: “ Red Hot Chili Peppers. Anthony Kiedis zong verschrikkelijk vals.”
Mijn festivalblunder: “Uit mijn tent kruipen op Dour om te plassen en beseffen dat ik in het midden van een tentenkring ben terechtgekomen waar iedereen nog wakker is. ‘Ha, Eva De Roo, wij willen een selfie!’ Da’s ook meteen de reden dat ik nu niet meer op een camping slaap en liever voor wat meer luxe kies.”
Mijn beste festivaltip: “Je moet een beetje egoïstisch zijn op festivals. Probeer niet de hele tijd af te spreken. Je wilt niet achteraan staan bij de show die jij écht wilt zien, omdat je vrienden hun frieten nog niet op zijn.”
Dit festival moet je ontdekken: “Extrema Outdoor (in Houthalen-Helchteren, red.), omdat het – ondanks dat het een dancefestival is – behoorlijk rock-’n-roll is: iedereen is er uitgelaten en je staat te raven naast een mega vijver.”
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier