Getuigenis: Ik zie mijn vrouw graag, maar toch heb ik seks met andere vrouwen
‘Mijn vrouw is het grote, mooie pad in mijn leven. De anderen zijn spannende zijweggetjes, die ik even ga verkennen.’ Overspel betekent voor een man vaak iets heel anders dan voor een vrouw. Erik doet zijn verhaal over wat overspel en bedrog teweeg kan brengen.
Erik is veertig, heeft een goede baan, een pracht van een vrouw en twee kinderen. En toch is dat soms niet voldoende om de verleiding van andere vrouwen te weerstaan. Hij wil wel trouw zijn, maar in zijn hoofd is ‘ontrouw’ eigenlijk helemaal geen ontrouw. Erik: “Ik heb mijn vrouw bedrogen, meer dan eens. Het heeft me bijna ons huwelijk gekost, maar we zijn het te boven gekomen. Het besef dat ik Greet had kunnen verliezen, was als een mokerslag voor mij. Een mokerslag die me wakker heeft geschud. Ik wil haar niet kwijt. En toch is de stap naar de volgende verleiding heel erg klein, dat weet en voel ik gewoon. Omdat ‘overspel’ niets betekent voor mij. Het is een ‘spel’, meer niet. Terwijl het voor haar verraad is, kwetsend, vernederend.”
Ik ben een lichamelijke man; ik heb behoefte aan aanrakingen en seks. Net dat was er voor Greet te veel aan
Het paradijs… dachten we
“Ik ben altijd extravert geweest, een levensgenieter, plezier maken heb ik even hard nodig als eten en drinken. Misschien is dat geen excuus, maar het kan wel het een en ander verklaren. Er zijn ook altijd vrouwen in mijn leven geweest. Nochtans ben ik geen womanizer, maar ik kan me geen leven zonder vrouwelijk gezelschap indenken. Greet was mijn derde serieuze relatie en voor mij meteen de ware. Ik was bijna dertig, zij vijfentwintig, we hadden allebei een mooie job en nog geen zorgen om kinderen of om een huis af te betalen. We vielen als een blok voor elkaar en genoten met volle teugen. Greet was mooi, intelligent, speels en ondeugend. Ze had van ’s ochtends tot ’s avonds pretlichtjes in haar ogen. We waren al snel dag en nacht samen, vaak tot laat op stap in de stad, we reisden zo vaak we konden en na een jaar trok Greet bij me in. Plannen werden gesmeed, een huis, een huwelijk, kinderen, het paradijs, zo dachten we. Ik maakte me wel wat zorgen om al die nieuwe verantwoordelijkheden, maar Greet verzekerde me dat we zouden blijven genieten van het leven. Het zou alleen maar mooier worden!
Het huis kwam er, het huwelijk, en dan de kinderen. Misschien had ik na de geboorte van de oudste al in de gaten moeten hebben dat Greet aan het veranderen was. Haar rol als moeder werd prioriteit. Ze werd een pak ernstiger, bezorgder, was vaak moe door de combinatie werk-gezin. We maakten minder en minder plezier. Bovendien maakte ik promotie en werd ik regelmatig naar het buitenland gestuurd. Dan stond ze er alleen voor en dat isoleerde haar helemaal. Ik begon ons zorgeloze leventje van vroeger steeds meer te missen. We begonnen elkaar onderhuids verwijten te maken. Greet vond dat ik niet volwassen werd, dat de verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen thuis vooral bij haar lag. Ik voelde me verraden, omdat ze had beloofd dat er niets zou veranderen tussen ons. De sfeer thuis veranderde, er was geen tijd meer voor spontaneïteit of vrijpartijen, we begonnen elkaar ook minder aan te raken. Ik ben een erg lichamelijke man, ik heb behoefte aan aanrakingen en seks. En ik had het gevoel dat net dát er voor Greet te veel aan was. Werken, boodschappen, eten, met de baby bezig zijn… en dan viel ze als een blok in slaap. Negentig procent van mijn pogingen tot intimiteit werden afgewezen en tijdens de andere tien ‘onderging’ ze het naar mijn gevoel.”
Niet verliefd, gewoon fun
“En toch was er altijd veel liefde tussen ons, ik zag en zie mijn vrouw nog altijd heel graag. Zij mij ook, dat weet ik zeker. Maar ik miste het plagen, het uitdagen, samen gek doen, de verleiding, seks! En toen dat zich aandiende vanuit een andere hoek, ben ik overstag gegaan. Voor Petra, een collega uit het buitenland. Ze was een beetje ouder dan ik, gescheiden, intelligent en grappig en eigenlijk niet eens zo mooi. We brachten samen veel tijd door voor een nieuw project, maar ook na de werkuren gingen we regelmatig iets drinken, of nodigde ze me uit bij haar thuis om te blijven eten. In het begin was het alleen maar leuk, ik werd vrolijk van haar gezelschap. Maar algauw begon ik te fantaseren over haar. Bovendien daagde ze me uit; ze raakte me subtiel aan, keek net wat te lang in mijn ogen, accentueerde haar lichaamsvormen met haar kleren. Ik werd er helemaal gek van.”
“Natuurlijk dacht ik aan Greet thuis, maar ik had niet het gevoel dat ik haar bedroog. Zelfs niet toen dat aanraken veranderde in kussen, strelen en uiteindelijk in seks. In mijn hoofd en voor mijn gevoel waren die twee werelden gescheiden. Dit was een spel, ver weg, dit was de Erik die behoefte had aan plezier met een leuke vrouw, meer niet. Ik was niet verliefd op Petra, ik vond haar aangenaam gezelschap én ze gaf me wat ik thuis miste. Bovendien gaf de verhouding met Petra me energie. Een boost voor mijn zelfvertrouwen na alle afwijzingen van Greet. Ik wist natuurlijk wel dat het niet klopte, maar dat duwde ik weg. Ik hield nog altijd van Greet, dit spelletje deed mij en dus ‘ons’ deugd, daar zat toch geen kwaad in? Bovendien had Greet me dit toch een beetje ‘afgepakt’, vond ik. Maar het bleef natuurlijk niet duren; Petra wilde na een tijdje méér. Ze hoopte dat ik Greet zou verlaten voor haar en dat wilde ik niet. Greet verdiende dat niet. Ze was een goede moeder voor onze kinderen (ondertussen was de tweede geboren), ze maakte van ons huis een thuis, ze hield van mij en ik hield nog altijd van haar. Diep vanbinnen was ze nog altijd ‘mijn meisje’.”
Schuldgevoel wegduwen
“Toen ik één keer over die grens was gegaan, ging de rest als vanzelf. Mijn werk in het buitenland maakte bovendien dat ik niet stiekem hoefde afspreken. Met Petra maakte ik het uit, maar na haar had ik nog korte, vluchtige affaires met drie andere vrouwen, die ik ook als persoon leuk vond. Er wordt weleens gezegd dat een man alleen wat visuele prikkels nodig heeft om met een vrouw in bed te duiken. Dat kan best, maar zo was het niet voor mij. Al mijn minnaressen waren aardig en intelligent; ik werkte met hen samen en praatte ook graag met hen. Ik vond opnieuw plezier in het jagen. Subtiele hints geven, een aanraking, grapjes maken en complimentjes geven, dat doet wat met vrouwen. Ze lichten op, en dat maakt hen nóg aantrekkelijker. Het werd bijna een verslaving, alsof ik het niet kon laten. Ik werd er vrolijk van, mijn dagen werden erdoor gekruid. En altijd was ik ervan overtuigd – ben ik er trouwens nog altijd van overtuigd – dat dat niets afdeed aan mijn liefde voor Greet. Alsof Greet het grote, mooie pad is in mijn leven en die andere vrouwen spannende zijweggetjes, die ik even ga verkennen.”
“De seks met Greet was ondertussen weer wat opgeschroefd, maar nooit zoals het ooit was geweest. Zelf had ik het ook een beetje opgegeven: als ze geen zin had, had ze geen zin. We deelden andere dingen: onze kinderen, onze vriendenkring, we gingen samen op reis. Ook dingen die mijn dagen kruidden natuurlijk, maar het geflikflooi buitenshuis deed me meer ‘man’ voelen, virieler, jonger. Thuis gaf ik ons gezin wat het nodig had. Wat daarbuiten gebeurde, waren extraatjes die ik zelf nodig had en Greet blijkbaar niet. Soms voelde ik me wel schuldig. Als ik thuiskwam en mijn vrouw bezig zag met de kinderen. Of als ze me spontaan vastpakte in de keuken. Dan kromp mijn hart soms in elkaar. Maar ik duwde dat meestal snel weer weg: wat niet weet, niet deert. En ik wist heel zeker dat ik haar nooit zou verlaten. Bovendien kon ik die twee werelden perfect scheiden: de man die thuis was, en de man die andere vrouwen had. Ik denk eerlijk gezegd dat mannen dat sowieso beter kunnen: de dingen gescheiden houden. Voor vrouwen is alles altijd één kluwen, wij kunnen meer in hokjes plaatsen en die dan naar believen opentrekken of dichtduwen.”
Ik biechtte alles op en haar wereld stortte in. Ik was er ook kapot van; dat het haar zo diep zou raken, had ik nooit verwacht
De keer te veel
“En toen barstte de bom. Op een gegeven moment waagde ik me aan een flirt en een paar keer seks met een juf van de school waar mijn kinderen zaten. Dom, want zij woonde niet in het buitenland, haar zag ik niet voor het werk en dus moest het stiekem. En zoiets blijft niet stiekem: je auto staat te lang in haar straat en nog zo’n klassieker: ze stuurt je sms’jes en op een dag leest je vrouw die. Greet confronteerde me ermee, ik biechtte alles op en haar wereld stortte in. Hoe ik ook probeerde uit te leggen dat het allemaal losstond van haar, van mijn liefde voor haar, dat het niet eens iets te maken had met ons huwelijk, ze begreep het niet. Voor haar geen ‘hokjesdenken’.”
“Ik was er zelf ook kapot van. Vooral omdat Greet, na haar eerste woede, zo intens gekwetst en verdrietig was. Dat het haar zo diep zou raken, had ik nooit verwacht. Ik had wel gedacht dat het haar zou kwetsen en dat ze boos zou zijn, maar ik dacht altijd ergens in mijn achterhoofd dat ik haar in míjn hoofd kon laten kijken en dan zou ze weten dat mijn liefde voor haar niet was verminderd. Dat seks met andere vrouwen daarvan losstond. Seks was voor mij soms het logische gevolg van een aangenaam contact. Het zou, denk ik, voor mijn huwelijk bedreigender zijn geweest als ik echt goed met iemand had kunnen praten, echt maatjes was worden, dan wanneer ik met een andere vrouw naar bed ging. Ik probeerde Greet dat met hand en tand uit te leggen, maar niets hielp.”
“Om een lang verhaal kort te maken: we gingen in relatietherapie en dat heeft de ergste brokken gelijmd. Ik begrijp nu ook dat het voor haar anders is: dat liefde en seks exclusief zijn voor haar en dat ze dat ook verwacht van mij. Ik heb in die periode van huilen, woede en veel praten ook beseft dat ik haar echt niet kwijt wil. En dus paste ik me aan. Voor haar. Na een verschrikkelijk moeilijk jaar hadden we elkaar weer gevonden en zag ik hoe Greet haar best deed. We maakten meer uitstapjes, ze wees me niet meer af in bed, we probeerden elkaar terug te vinden en dat ontroerde me. Maar ik hield het niet vol, want diep vanbinnen ben ik niet veranderd. Flirten met andere vrouwen, seks met andere vrouwen… het blijft lonken en ik wéét dat het veel minder voorstelt dan wat Greet ervan maakt. Dus heb ik haar drie jaar later nog een keer bedrogen. Ik voel me niet schuldig, maar ik schaam me wel. Omdat ik niet het karakter heb gehad te weerstaan. Het lijkt wel hetzelfde als roken: je moet echt zélf willen stoppen, anders blijf je verslaafd. Mijn voornemen is dan ook dat het nu definitief gedaan moet zijn. Al is het maar om mezelf te bewijzen dat ik dat kan. Ik wil niet afhankelijk zijn van mijn drang naar dat soort plezier. In mijn hoofd heb ik het duidelijk nog niet allemaal op een rijtje: ik wil Greet niet kwijt, ik wil niet afhankelijk zijn van mijn ‘driften’, maar tegelijk wéét ik dat het onschuldig is én kan ik ze moeilijk weerstaan. Telkens als ik nu een leuke vrouw ontmoet, haal ik me het beeld van Greet voor de geest. Dat helpt. Op hoop van zegen.”
Meer getuigenissen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier