Straffe getuigenis: Nathalie heeft een relatie met een man die twintig jaar ouder is

Feeling Redactie

12 mrt 2016

Liefde kan soms uit onverwachte hoek komen, het overkwam ook Nathalie (35) die stapel verliefd werd op een man die twintig jaar ouder is dan haar. Lees hier haar verhaal.

Nathalie: “Mijn vader had alles geregeld. Na mijn studies Rechten kon ik als stagiaire aan de slag bij een ex-collega. Dus stapte ik op mijn vijfentwintigste voor het eerst zijn kantoor binnen. Ik kende hem. Hij kwam af en toe bij ons over de vloer. Maar toch was ik nerveus. En hij had dat meteen door. We dronken koffie en hadden een fijne babbel. Over mijn ambities. En over mijn droom om ooit zelf als advocaat aan de slag te kunnen. Ik was gerustgesteld. Jan was lief en attent. Toen ik ’s avonds bij mijn ouders kwam, deed ik uitgebreid verslag. ‘Jan houdt van mooie vrouwen’, lachte mijn vader nog. ‘Pas maar op’. Waarop we snel weer overgingen tot de orde van de dag.

Ik genoot van mijn job. Jan betrok me al snel bij zijn grote dossiers. Soms zaten we urenlang samen over één case gebogen, en dan mocht ik mijn visie geven. Jan heeft me toen zo veel geleerd. Ik was hem daar vooral heel dankbaar voor. Logisch dat ik niet durfde te weigeren als hij me af en toe mee uit eten vroeg. Langzaamaan begon hij ook over zichzelf te vertellen. Hij was gescheiden en had twee kinderen, een van zestien en een van achttien. Al snel gingen we zo’n vier avonden per week uit eten. En nee, ik voelde niet dat Jan twintig jaar ouder was. Ik genoot van zijn wijsheid, zijn levenservaring. En hij vond mijn jeugdige overmoed wel aantrekkelijk, zei hij me op een avond, maar daar zocht ik toen nog niet meer achter.

Tot we voor een zaak samen twee dagen naar Amsterdam gingen. Ik mocht mee als zijn rechterhand, en ik voelde me vereerd. Jan pikte me ’s morgens op en de hele rit praatten we honderduit. Niet alleen over de zaak, de sfeer was heel ontspannen. Voor het eerst voelde ik een kriebel in mijn buik. En die kriebel verdween maar niet, het hele weekend lang. We gingen die avond elk naar onze kamer. Heel netjes en braaf. Maar toen ik in bed lag, dacht ik maar één ding: ik wil zó graag bij hem zijn. Ik was verliefd op een man die twintig jaar ouder was. Dat kon toch niet?”

Geen moment getwijfeld

“De volgende dag was ik heel stil op de terugweg. Jan had door dat er iets scheelde. Hij zette me niet thuis af, maar reed rechtstreeks naar zijn huis. ‘Nog even ontspannen bij een lekker glas’, zei hij. En ik was blij dat hij dat zomaar had beslist. We genoten van de wijn en van elkaars gezelschap. ‘Ik vind je leuk’, zei hij plots. Ik schrok. ‘Wat nu?’, vroeg hij. Waarop ik hem zonder woorden mijn eerste kus gaf.

‘Zo had hij me toch niet opgevoed, zei mijn vader.

Ik bleef die nacht bij Jan slapen. En ook dat voelde meteen heel vertrouwd. Net als de volgende nacht, en heel wat nachten daarna. Telkens als zijn kinderen er niet waren, bleef ik bij hem. Stiekem. Omdat we toen al wisten dat heel wat mensen onze relatie zouden afkeuren. In de eerste plaats mijn ouders, maar Jan nam ook op dat vlak zijn verantwoordelijkheid. Hij ging het mijn vader vertellen. Een zwaar en emotioneel gesprek. Mijn vader belde me nadien op. ‘Ik ben teleurgesteld in je’, was zijn eerste zin. Zo had hij mij niet opgevoed. Hoe kon ik zo dom zijn?

Hij was niet de enige. Ook mijn zussen begrepen het niet. Ze hoopten dat mijn liefde voor zo’n oude man snel voorbij zou zijn. Zelfs vriendinnen veroordeelden mijn keuze. Enkel Jans kinderen omarmden me vanaf dag één. Omdat zij zagen hoe goed we het met elkaar hadden. Ik heb dan ook nooit getwijfeld aan mijn liefde. Jan was de man van mijn leven. En dat is hij, na tien jaar, nog altijd. We werken niet meer samen, dat was een bewuste keuze, maar voor de rest delen we alles. Met heel wat mensen kwam het nooit meer goed. We gaan nog bij mijn ouders langs omdat ik niet met hen wil breken, maar de sfeer blijft ijzig. Ook met mijn zussen. ‘Hoe kun je bewust voor een leven met een veel oudere man kiezen?’, vroeg een zus me nog onlangs. ‘Omdat ik geen keuze heb’, antwoordde ik. Zo voelt het echt. Jan en ik betalen een hoge prijs voor ons geluk, maar intussen hebben we daarmee leren leven. ‘Verliefd worden op jou is het beste wat me is overkomen’, zei Jan me gisteren nog. Op zo’n moment besef ik meer dan ooit dat het het vechten tegen alle vooroordelen meer dan waard is geweest.”

Meer straffe getuigenisssen vind je in het stuk over Cathy die verliefd werd op de man van haar beste vriendin en in het verhaal van Els die obsessief door haar man werd gecontroleerd.

Openingsbeeld: stockbeeld.